Wskaźnik zadłużenia
Wskaźnik zadłużenia |
---|
Polecane artykuły |
Wskaźnik ogólnego zadłużenia – (debt ratio) wskaźnik finansowy mierzący stosunek kapitałów obcych (zobowiązania ogółem i rezerwy na zobowiązania) do aktywów ogółem. Jest on wykorzystywany przy analizie wskaźnikowej sprawozdań finansowych.
Sposób obliczania wskaźnika ogólnego zadłużenia
Aby obliczyć ten wskaźnik stosujemy wzór: Parser nie mógł rozpoznać (SVG (MathML może zostać włączone przez wtyczkę w przeglądarce): Nieprawidłowa odpowiedź („Math extension cannot connect to Restbase.”) z serwera „https://wikimedia.org/api/rest_v1/”:): {\displaystyle DR =\frac { Zobowiązania~{} i ~{}rezerwy~{} na~{} zobowiązania} { [[Aktywa]]~{} ogółem } }
Według zasady złotej reguły finansowania wskaźnik ten powinien oscylować wokół poziomu 0,5, jednak większość przedsiębiorstw nie jest w stanie spełnić tej zasady. Jak podaje M. Sierpińska według standardów zachodnich wielkość tego wskaźnika powinna kształtować się w przedziale 0,57-0,67. (M. Sierpińska 2004, s. 167)
Wskaźnik może mieć wartość większą od 1 tylko wtedy, gdy zobowiązania i rezerwy na zobowiązania mają większą wartość od aktywów, a więc przedsiębiorstwo posiada ujemny kapitał własny, czyli strata netto jaką poniosło przedsiębiorstwo jest większa od kapitału podstawowego.
Kierunki zmian wskaźnika
Wzrastający poziom tego wskaźnika świadczy o rosnącym poziomie ryzyka finansowego co może podważyć wiarygodność finansową firmy. Natomiast zbyt niska wartość tego wskaźnika może oznaczać, że nie wykorzystujemy w pełni zewnętrznych źródeł finansowania dla osiągnięcia większych korzyści. (M. Łuniewska 2006, s. 47)
Zdaniem D. Wędzkiego niższy poziom wskaźnika jest bardziej korzystny dla przedsiębiorstwa z punktu widzenia wypłacalności długoterminowej, gdyż jest mniej kapitału obcego i łatwiej znaleźć środki na jego spłatę. (D. Wędzki 2015, s. 258)
Jak podaje P. Pomykalski "W gospodarce rynkowej bezpieczny poziom tego wskaźnika zależy nie tylko od polityki fiskalnej i polityki kredytowej, lecz także od rentowności prowadzonej działalności gospodarczej”. (P. Pomykalski 2017, s. 118)
Zastosowanie
Zdaniem M. Sierpińskiej ocena poziomu zadłużenia pozwala rozpoznać różne źródła finansowania aktywów, strukturę oraz efektywność zaangażowania kapitałów. (M. Sierpińska 2007, s. 88) Wskaźnik ten stosuje się do oceny struktury finansowania majątku przedsiębiorstwa, do analizy wskaźnikowej, która jest rozszerzeniem wstępnej analizy sprawozdań finansowych.
Indywidualny wskaźnik zadłużenia dla jednostek samorządu terytorialnego
Od 2014r. obowiązuje ograniczenie zaciągania długu przez samorządy terytorialne. Wskaźnik został określony w art. 243 Ustawy o finansach publicznych z roku 2009.
Jak podaje Ustawa o finansach publicznych obliczamy go według następującego wzoru:
gdzie poszczególne symbole oznaczają:
- R – planowaną na rok budżetowy łączną kwotę z tytułu spłaty rat kredytów i pożyczek, o których mowa w art. 89 ust. 1 pkt 2–4 oraz art. 90, oraz wykupów papierów wartościowych emitowanych na cele określone w art. 89 ust. 1 pkt 2–4 oraz art. 90,
- O – planowane na rok budżetowy odsetki od kredytów i pożyczek, o których mowa w art. 89 ust. 1 i art. 90, odsetki i dyskonto od papierów wartościowych emitowanych na cele określone w art. 89 ust. 1 i art. 90 oraz spłaty kwot wynikających z udzielonych poręczeń i gwarancji,
- D – dochody ogółem budżetu w danym roku budżetowym,
- Db – dochody bieżące,
- Sm – dochody ze sprzedaży majątku,
- Wb – wydatki bieżące,
- n – rok budżetowy, na który ustalana jest relacja,
- n-1 – rok poprzedzający rok budżetowy, na który ustalana jest relacja,
- n-2 – rok poprzedzający rok budżetowy o dwa lata,
- n-3 – rok poprzedzający rok budżetowy o trzy lata
(Ustawa o finansach publicznych 2009, art. 243)
Do wskaźników służących ocenie poziomu zadłużenia zaliczamy również:
- Wskaźnik zadłużenia kapitału własnego
- Wskaźnik długu
- Wskaźnik poziomu zadłużenia rzeczowych aktywów trwałych
- Wskaźnik udziału zobowiązań powyżej 1 roku w zobowiązaniach ogółem
(M. Sierpińska 2004, s. 167)
Obszary analizy wskaźnikowej służą ocenie:
- płynności finansowej,
- zadłużenia i zdolności obsługi długu,
- sprawności działania,
- rentowności,
- rynkowej wartości akcji i kapitału.
(M.Sierpińska 2004, s. 144-145)
Bibliografia
- Ejsmont A., Ostrowska D., (2011). Analiza wskaźnikowa działalności przedsiębiorstw - wybrane elementy, Wydawnictwo Uczelniane Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. prof. Edwarda F. Szczepanika w Suwałkach, Suwałki
- Łuniewska M., Tarczyński W., (2006). Metody wielowymiarowej analizy porównawczej na rynku kapitałowym, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa
- Marchewka-Bartkowiak K., Wiśniewski M., (2012). Indywidualny wskaźnik zadłużenia JST- ocena krytyczna i propozycje zmian , Biuro Analiz Sejmowych Kancelarii Sejmu, Warszawa
- Pomykalska B., Pomykalski P., (2017). Analiza finansowa przedsiębiorstwa, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa
- Prędkiewicz K., Prędkiewicz P., (2014). Wybrane determinanty struktury kapitału mikro, małych i średnich przedsiębiorstw w Polsce , Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego nr 802 Finanse, Rynki Finansowe, Ubezpieczenia nr 65, s. 829-842
- Sierpińska M., (2007). Metody podejmowania decyzji finansowych, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa
- Sierpińska M., (2004). Ocena przedsiębiorstwa według standardów światowych, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa
- Ustawa o finansach publicznych (2009) Dz. U. 2009 Nr 157 poz. 1240
- Wędzki D., (2015). Analiza wskaźnikowa sprawozdania finansowego, Wolters Kluwer, Kraków
Autor: Agata Wadowska
Treść tego artykułu została oparta na aktach prawnych. Zwróć uwagę, że niektóre akty prawne mogły ulec zmianie od czasu publikacji tego tekstu. |