Kantor internetowy
| Kantor internetowy |
|---|
| Polecane artykuły |
Kantor internetowy jest kantorem walutowym, którego działanie polega na kupnie i sprzedaży wartości dewizowych. Transakcje te wykonywane są za pośrednictwem internetu. Wymiana waluty odbywa się poprzez przelanie przez klienta kantoru kwoty w określonej walucie, po czym następuje przeliczenie według obowiązującego kursu na inną walutę (E. Kowalewska 2019, s. 81).
TL;DR
Kantory internetowe to platformy online, które umożliwiają klientom wymianę walut. Rozwój kantorów online nastąpił po zmianach w ustawie o kredytach, które umożliwiły spłatę kredytów w różnych walutach. Kantory internetowe oferują bezgotówkową wymianę waluty, a ich działalność nie podlega regulacjom ustawy o usługach płatniczych. W Polsce działa obecnie ponad 50 serwisów wymiany walut online. Powody korzystania z kantorów internetowych to m.in. podróże zagraniczne, zakupy online, wymiana wynagrodzeń z zagranicy, spłata rat kredytu w obcej walucie. Coraz więcej osób korzysta z kantorów online, zwłaszcza młodzi użytkownicy internetu.
Historia i rozwój kantoru internetowego
Pierwsze kantory internetowe powstawały w Polsce w 2010 r. natomiast ich największy rozwój nastąpił w 2011 r. Przełomem było wejście w życie ustawy chroniącej kredytobiorców, która wprowadziła możliwość spłaty kredytu bezpośrednio w danej walucie. W związku z tym zainteresowani klienci mogli swobodnie podejmować decyzje dotyczące zakupu danej waluty, nie tylko w kantorach stacjonarnych, ale również w kantorach online. Platformy wymiany walut określane mianem e-kantor wykorzystały ten moment i szybko zareagowały reklamując swoją działalność, przez co stworzyły silną pozycję w sferze usług finansowych. Kantory zachęcały klientów do wymiany walut po korzystnych kursach walutowych. Istnieje kilka typów wirtualnej działalności kantorów, do których należą (E. Kowalewska 2019, s. 84-85, 91):
- Pierwszy model - typowy kantor online podobny do tradycyjnego prowadzący tylko obrót bezgotówkowy.
- Drugi model - wymiana walut pomiędzy użytkownikami internetu, czyli osobami, które sprzedają i kupują walutę.
- Trzeci model - grupowe zakupy walut na rynku międzybankowym.
Główną różnicą pomiędzy działalnością tradycyjnego, stacjonarnego kantoru wymiany walut a e-kantorem jest bezgotówkowa wymiana waluty, a zlecenie składane jest drogą elektroniczną. W ostatnich latach obserwuje się znaczny wzrost liczby kantorów w sieci. W Polsce działa obecnie ponad 50 serwisów wymiany walut, a z roku na rok przybywają kolejne. Ciekawostką jest, iż około 90% udziałów w rynku należy do największych trzech (E. Kowalewska 2019, s. 84).
Kantory internetowe a ustawa o usługach płatniczych
Kantory internetowe świadczą usługi płatnicze na podstawie ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych. Na podstawie Art. 6 pkt 6 ustawy o usługach płatniczych można wywnioskować, że tylko wymiana walut z udziałem rachunku bankowego podlega przepisom wyżej wymienionej ustawy. W art. 72 ust. 2 ustawy o usługach płatniczych ustawodawca odwołuje się do ustawy z dnia 27 lipca 2002 r. Prawo dewizowe, zgodnie z którym świadczenie przez krajową instytucję płatniczą usługi przeliczania waluty nie stanowi działalności kantorowej. Działanie e-kantoru nie podlega regulacjom u.p.d., przez co obowiązki wprowadzone ustawą oraz akty wykonawcze nie dotyczą właścicieli kantorów internetowych. Dodatkowo nie podlegają one wpisowi do rejestru działalności kantorowej, przez co nie mogą być kontrolowane przez prezesa NBP (E. Kowalewska 2019, s. 85).
Działalność kantorów internetowych prowadzona jest najczęściej zgodnie z ustawą o swobodzie działalności gospodarczej, co dla klientów takiego kantoru oznacza, że nie są z góry zabezpieczeni przed utratą środków. Dlatego też niektóre instytucje wymiany walut chcąc podnieść swoją wiarygodność w oczach klientów i zapewnić im bezpieczeństwo transakcji, starają się uzyskać status krajowej instytucji płatniczej (M. Sołtysiak 2018, s. 269).
Ustawodawca używa zwrotu "przeliczenie waluty", mając na myśli operacje wpłaty, wypłaty lub transferu środków płatniczych z wykorzystaniem miernika, którym jest kurs waluty. Mając na uwadze różnorodność modeli działalności kantorów online w świetle ustawy o usługach płatniczych ciężko powołać się na konkretne normy regulujące działalność przedsiębiorców prowadzących kantory internetowe starających się o uzyskanie licencji krajowej instytucji płatniczej (E. Kowalewska 2019, s. 91-93).
Powody korzystania klientów z wirtualnej wymiany walut
Najbardziej popularnym powodem wymiany walut przez potencjalnych klientów są zagraniczne podróże turystyczne. Dzięki kantorom online mają możliwość porównania cen walut w różnych miejscach świata i zakupu po korzystnym dla siebie kursie. Kolejnymi przyczynami, dla których klienci wymieniają walutę są (M. Sołtysiak 2018, s. 271, 277):
- zakupy w sklepach internetowych na portalach zagranicznych, dzięki czemu klienci nie narażają się na kradzież pieniędzy, ponieważ transakcja wymiany i zakupu odbywa się bezgotówkowo;
- wymiana wynagrodzeń z zagranicy, które wpływają na walutowe rachunki bankowe;
- otwieranie lokat walutowych;
- spłata rat kredytu zaciągniętych w obcej walucie;
- podróże służbowe za granicę;
- wygodna i szybka wymiana bez wychodzenia z domu, dzięki czemu pieniądze trafiają natychmiast na wskazany rachunek;
- szeroka oferta dostępności walut szczególnie tych rzadziej spotykanych.
Badania przeprowadzone wśród społeczeństwa pokazują, że w obecnych czasach dynamicznie rośnie zapotrzebowanie na wymianę walut. Z każdym rokiem wzrasta udział transakcji w kantorach online, ponieważ z jego usług korzystają najczęściej młodzi przedstawiciele ery internetowej (M. Sołtysiak 2018, s. 277).
Bibliografia
- Kowalewska E (2019), Zagadnienia prawne związane z funkcjonowaniem internetowych kantorów walutowych, Kwartalnik Prawno-Finansowy, Nr 2, s. 81-93
- Sołtysiak M (2018), Klienci na rynku usług wymiany walut w świetle badań empirycznych, Politechnika Rzeszowska, Nr 28, s. 269-277
- Ustawa z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych Dz.U. 2011 nr 199 poz. 1175
- Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej Dz.U. 2004 nr 173 poz. 1807
- Ustawa z dnia 27 lipca 2002 r. Prawo dewizowe. Dz.U. 2002 nr 141 poz. 1178
Autor: Daniel Kowalczyk
