Ryczałt ewidencjonowany
Ryczałt ewidencjonowany |
---|
Polecane artykuły |
Ryczałt ewidencjonowany (ryczałt od przychodów ewidencjonowanych) - jest to uproszczona forma opodatkowania podatkiem dochodowym. Podstawowym aktem prawnym regulującym zasady korzystania z tej formy opodatkowania jest Ustawa z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.
TL;DR
Ryczałt ewidencjonowany to uproszczona forma opodatkowania podatkiem dochodowym. Nie obejmuje on kosztów prowadzenia działalności, a podatek jest obliczany tylko na podstawie uzyskanego przychodu. Ryczałt może być stosowany przez osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby duchowne, osoby z przychodami z umów najmu i sprzedaży oraz spadkobierców. Stawki ryczałtu różnią się w zależności od rodzaju prowadzonej działalności. Zaletami ryczałtu są niższe stawki podatku i uproszczona księgowość, natomiast wadami brak możliwości odliczenia kosztów i korzystania z ulg.
Forma opodatkowania
Na wielkość ryczałtu nie mają wpływu koszty prowadzenia działalności gospodarczej, więc podatnik dąży do jak największej minimalizacji wydatków. Podatek ten wylicza się tylko na podstawie uzyskanego przychodu. W związku z tym, stawki ryczałtu dostosowane są do rodzaju prowadzonej działalności. Ta forma opodatkowania jest nieopłacalna dla przedsiębiorców, którzy mają bardzo wysokie nakłady na prowadzoną działalność gospodarczą a niewielkie przychody. Nawet w sytuacji, gdy koszty przewyższą przychody, to podatnik i tak zobowiązany jest odprowadzić podatek. Podatek ten uiszcza się miesięcznie bądź kwartalnie[1].
Przedmioty opodatkowania
Ryczałtem ewidencjonowanym mogą zostać opodatkowane osoby fizyczne, które[2]:
- prowadzą pozarolniczą działalność gospodarczą,
- wykazują przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy i poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze (umowy te nie mogą zawarte w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej),
- są osobami duchownymi,
- osiągają przychody ze sprzedaży, o której mowa w art. 20 ust. 1c w „ustawie o podatku dochodowym”.
Przychody przedsiębiorstwa w spadku również mogą być opodatkowane ryczałtem ewidencjonowanym, gdyż są uregulowane w ustawie. Jeśli przedsiębiorca chce skorzystać z tej formy opodatkowania, jego przychody nie mogą przekraczać 250 tys. euro.
Działalności wyłączone z ryczałtu
Z tej formy opodatkowania nie mogą skorzystać osoby, które prowadzą działalność taką jak:
- „apteki, lombardy, kantory,
- polegająca na wytwarzaniu wyrobów opodatkowanych podatkiem akcyzowym (z wyjątkiem energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii),
- wolne zawody np. prawnicy, tłumacze, księgowi, maklerzy, z wyjątkiem tych, które uzyskały prawo opodatkowania ryczałtem,
- świadczenie usług pozostałych, tj.: biur matrymonialnych, astrologów, działalności wróżbitów, działalności z zakresu usług towarzyskich itp.
Ryczałtu nie może również płacić osoba, która była (lub jest) zatrudniona na umowę o pracę, a chce prowadzić własną działalność i wykonywać w jej ramach takie same czynności, które wykonywała w ramach stosunku pracy na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy”[3].
Stawki ryczałtu
Stawki ryczałtu ewidencjonowanego są zróżnicowane, gdyż zależą od rodzaju i zakresu prowadzonej działalności. Wynoszą one[4]:
Stawka ryczałtu | Przychody |
---|---|
20% | przychody z wolnych zawodów |
17% | przychody ze świadczenia usług niematerialnych m.in.
|
12,5% | z tytułu umowy najmu, jeżeli roczne dochody z najmu przekraczają 100 000 zł |
10% | przychody m.in. ze:
|
8,5% | przychody m.in. z:
|
5,5% | przychody m.in. z:
|
3% | przychody m.in. z:
|
2% | ze sprzedaży produktów roślinnych i zwierzęcych pochodzących z własnej uprawy, hodowli lub chowu. |
Zalety i wady
Do zalet zalicza się[5]:
- stawka ryczałtu może być niższa niż przy innych formach opodatkowania,
- stosowanie uproszczonej księgowości, gdyż nie ewidencjonuje się kosztów uzyskania przychodu,
- nie ma obowiązku prowadzenia ksiąg rachunkowych.
Natomiast wadą jest[5]:
- brak możliwości odliczenia kosztów uzyskania przychodu,
- podatnik nie ma możliwości wspólnie rozliczać się z małżonkiem oraz jako osoba samotnie wychowująca dzieci,
- brak możliwości skorzystania z ulg np. na dziecko,
- jeżeli podatnik jest jeszcze w stosunku pracy lub posiada emeryturę, to nie ma możliwości połączenia przychodów opodatkowanych ryczałtem z przychodami opodatkowanymi na podstawie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Przypisy
Bibliografia
- Frymark I. (2003), Zasady rachunkowości, uproszczone formy rachunkowości, Wydawnictwo Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa, s. 160
- Majchrowska A. (2014), Zryczałtowane formy opodatkowania działalności gospodarczej - karta podatkowa, ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, Oficyna Wydawnicza Politechniki Rzeszowskiej, Rzeszów, s. 111
- Ustawa z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, (Dz.U. 1998 Nr 144 poz. 930)
- Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, (Dz.U. z 2019 r. poz. 1387 ze zm.)
Autor: Aneta Błaszczyk
Treść tego artykułu została oparta na aktach prawnych. Zwróć uwagę, że niektóre akty prawne mogły ulec zmianie od czasu publikacji tego tekstu. |