Metoda konsolidacji pełnej

Metoda konsolidacji pełnej co do zasady stosuje się ją w przypadku sprawowania kontroli przez jednostkę dominującą nad jednostką zależną. Przez kontrolę ustawa o rachunkowości definiuje zdolność do kierowania polityką finansową i operacyjną innej jednostki, celem osiągnięcia korzyści ekonomicznych. Z kolei jednostką dominującą jest spółka handlowa, sprawująca kontrolę lub współkontrolę nad inną jednostką - może to się odbywać np. poprzez posiadanie bezpośrednio lub pośrednio większość głosów w organie stanowiącym, uprawnienie do kierowanie polityki finansowej i operacyjnej, uprawnienie do powoływania lub odwoływania większości członków organów zarządzających lub nadzorczych jednostki zależnej. Jednostka zależną jest spółka handlowa kontrolowana przez jednostkę dominującą. Metoda konsolidacji pełnej zaczyna się w momencie agregacji danych finansowych przez przeważającą jednostkę. Wchodzących w skład grup jednostek kapitałowych i obejmuje wszystkie spółki w grupie

TL;DR

Metoda konsolidacji pełnej stosuje się w przypadku jednostek dominujących nad jednostkami zależnymi. Polega na sumowaniu danych finansowych obu jednostek i dokonywaniu odpowiednich wyłączeń. Metoda ta ma na celu dokonywanie konsolidacyjnych poprawek i wycen w obrębie kapitałowych powiązań. Zakres konsolidacji pełnej obejmuje wszystkie jednostki samorządu terytorialnego oraz ich związki, budżetowe jednostki samorządowe, niezależne instytucje kultury i osoby prywatne.

Zasady stosowania

Metoda ta polega na sumowaniu, w pełnej wysokości, poszczególnych pozycji odpowiednich sprawozdań finansowych jednostki dominującej i zależnej oraz dokonaniu wyłączeń:

• wyrażonej w cenie nabycia wartości udziałów jednostki dominującej i innych jednostek objętych konsolidacją w jednostkach zależnych z częścią aktywów netto jednostek zależnych (wycenionych wg wartości godziwej), która odpowiada udziałowi tych jednostek w jednostkach zależnych na dzień rozpoczęcia sprawowania nad nimi kontroli. Nadwyżka wartości udziałów nad odpowiadającą im częścią aktywów jest równoznaczna z ujęciem w aktywach bilansu "Wartości firmy jednostek podporządkowanych". W odwrotnej sytuacji ujmujemy w pasywach "Ujemną wartość firmy jednostek podporządkowanych".
• wzajemne należności, zobowiązania i rozrachunki o podobnym charakterze jednostek podlegających konsolidacji,
• przychody i koszty wynikające z operacji dokonanymi pomiędzy podmiotami podlegającymi konsolidacji,
• wynikające z operacji między tymi podmiotami zyski i straty zawarte w aktywach,
• dywidendy naliczone lub wypłacone jednostką podlegającym konsolidacji.

W przypadku, gdy w ciągu roku zbyto udziały w jednostce zależnej, wówczas w skonsolidowanym rachunku zysków i strat wykazuje się: wyniki działalności osiągnięte przez jednostkę zależną do dnia zbycia oraz wynik ze zbycia tych udziałów.

Udziały w kapitale własnym jednostek zależnych, należące do innych podmiotów niż podlegające konsolidacji, wykazuje się w pasywach skonsolidowanego bilansu jako ?Kapitały mniejszości" (wg odpowiadającej im wartości godziwej aktywów netto).

Metoda konsolidacji pełnej - oparta jest na prostych sumowaniach pełnej wartości identycznych co do treści i rodzajów wyszczególnionych wartości raportów finansowych jednostki głównej która wchodzi w skład odpowiednich grup zależnych jednostek kapitałowych. ma na celu dokonywanie odpowiednich konsolidacyjnych poprawek i wycen w obrębie kapitałowych powiązań. Podmioty kapitałowe mają na celu dokonywanie pomiędzy sona transakcji różnego rodzaju, zaliczaj się do tego tzw., transakcje które można dokonywać pomiędzy dwoma jednostkami w obrębie jednego prawnego podmiotu. do utrzymania prawidłowych struktur finansowych należy dokonywać tzw. Wzajemnych korekt transakcyjnych członków

Poszczególne etapy konsolidacji pełnej

Metoda ta cechuje się tym, że trzeba sumować poszczególne pełne wartości odpowiednich pozycji sprawozdań finansowych, jednostek dominujących oraz jednostek zależnych, uwzględniając wyłączenia oraz korekty. Na stworzenie sprawozdania finansowego metodą pełnej konsolidacji składają się poszczególne etapy:

• Ustalenie jednostki konsolidacyjnej za pomocą metody pełnej
• Ustalenie jednakowych norm oraz zasad dotyczących prezentacji oraz wycen sprawozdań finansowych.
• Określenie oraz przeliczenie sprawozdań na walutę polską.
• Podsumowanie szczególnych wartości bilansów oraz jednostek dominujących i jednostek zależnych.
• Obliczenie wartości netto, księgowych aktywów określonych w dzień nabycia
• Obliczenie rynkowej wartości aktywów netto zależnej jednostki w dniu nabycia
• Obliczenie pozycji przedsiębiorstwa z konsolidacji
• Pominięcie wartości posiadanych udziałów, jednostki zależnej kapitałow
• Pominięcie jednostek zobowiązań objętych konsolidacją oraz należności.
• Pominięcie zysków i strat dotyczących operacji które dokonujemy między grupami jednostek kapitałowych.
• Pominięcie strat i zysków wynikających operacji dokonywanych między jednostką objętą konsolidacją
• Pominięcie dywidendy wypłacanych przez jednostkę zależnej jednostce górującej i przez nią otrzymane
• Uzgodnienie kapitałów dotyczących mniejszości oraz wyników wypadających na ten kapitał.

Zakresy konsolidacji pełnej

Obowiązek konsolidacji dotyczy wszystkich jednostek samorządu terytorialnego. Podmioty je tworzące, Można określić posiłkując się określeniem zakresu samorządowego sektora publicznego, w efekcie identyfikacji podmiotów go tworzących. Według ustawowo określonego katalogu sektor ten tworzą:

• Samorządy terytorialne a także ich związki
• Budżetowe jednostki samorządowe
• Niezależny instytucje kultury
• Osoby prywatne

Metoda konsolidacji pełnej — artykuły polecane

Grupa kapitałowa — Ujemna wartość firmy — Metoda konsolidacji proporcjonalnej — Skonsolidowane sprawozdania finansowe — Metody konsolidacji sprawozdań finansowych — Rachunkowość finansowa — Metoda praw własności — Kapitał zapasowy — Międzynarodowe standardy rachunkowości

Bibliografia

• Chłodnicka H. (2017), Wpływ Konsolidacji na ocenę grupy kapitałowej, Wydawnictwo naukowe Politechniki Rzeszowskiej
• Gmytrasiewicz M., Karmańska A. (2004), Rachunkowość finansowa, Difin, Warszawa
• Janowicz M. (2014), Metody prezentacji jednostek współzależnych w skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym a sytuacja majątkowa grupy kapitałowej, Zeszyty naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego nr 69
• Kalwat T. (2004), Konsolidacja sprawozdań finansowych metodą pełną. Poradnik praktyczny, Difin, Warszawa
• Lech G. (2015), Wybrane aspekty rachunkowości - wymiar teoretyczny i praktyczny, Redakcja naukowa Politechniki Rzeszowskiej, Rzeszów
• Mioduchowska-Jaroszewicz E. (2011), Metody konsolidacji sprawozdań finansowych w analizie finansowej grupy kapitałowej, Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego nr 686
• Raciński A. (2017), Zasady sporządzania skonsolidowanego sprawozdania finansowego
• Remlein M. (2001), Sprawozdania finansowe grup kapitałowych - metody konsolidacji, Stowarzyszenie Księgowych, Warszawa
• Toborek-Mazur J., Świetla K. (2017), Sprawozdanie grupy kapitałowej jako przedmiot badania biegłego rewidenta, Zeszyty naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego, nr 12
• Ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości. Dz.U. 1994 nr 121 poz. 591

Autor: Tomasz Pająk, Bernadeta Nowak

Treść tego artykułu została oparta na aktach prawnych. Zwróć uwagę, że niektóre akty prawne mogły ulec zmianie od czasu publikacji tego tekstu.