Cash-and-carry: Różnice pomiędzy wersjami
m (cleanup bibliografii i rotten links) |
m (cleanup bibliografii i rotten links) |
||
(Nie pokazano 5 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Cash-and-carry''' (ang. płać i bierz) według Urzędu Statystycznego Unii Europejskiej jest to forma handlu, w której [[towary]] są sprzedawane z magazynu hurtowego w formie samoobsługowej lub "według wzorów" albo połączenia obu. Klienci samodzielnie wybierają towary z wydrukowanej listy lub ich spisu w formie elektronicznej, mając do dyspozycji wzory, lecz nie przynoszą [[towarów]] sami z magazynów. Klientami są z reguły: detaliści, rzemieślnicy, drobni producenci, właściciele zakładów gastronomicznych i usługowych, instytucje publiczne. Płacą na miejscu i odbierają samodzielnie zakupiony [[towar]]. | '''Cash-and-carry''' (ang. płać i bierz) według Urzędu Statystycznego Unii Europejskiej jest to forma handlu, w której [[towary]] są sprzedawane z magazynu hurtowego w formie samoobsługowej lub "według wzorów" albo połączenia obu. Klienci samodzielnie wybierają towary z wydrukowanej listy lub ich spisu w formie elektronicznej, mając do dyspozycji wzory, lecz nie przynoszą [[towarów]] sami z magazynów. Klientami są z reguły: detaliści, rzemieślnicy, drobni producenci, właściciele zakładów gastronomicznych i usługowych, instytucje publiczne. Płacą na miejscu i odbierają samodzielnie zakupiony [[towar]]. | ||
Według P. Kotlera można wyróżnić '''półhurtownie''' typu cash-and-carry; "są to duże, skromnie urządzone sklepy, sprzedające szeroki [[asortyment]] towarów i wyróżniające się znacznymi rabatami przy sprzedaży dużych ilości towaru..". "'''Hurtownie''' prowadzą ograniczoną linię chodliwych towarów takich jak artykuły spożywcze, zabawki, artykuły gospodarstwa domowego, odzież, urządzenia elektryczne, [[materiały]] biurowe i budowlane. Sprzedają małym detalistą i firmom przemysłowym za gotówkę i zazwyczaj nie zapewniają dostawy".<ref> Kotler P. (2002) ''Marketing. Podręcznik europejski'', PWE, Warszawa, s. 996, 1001 </ref> | Według P. Kotlera można wyróżnić '''półhurtownie''' typu cash-and-carry; "są to duże, skromnie urządzone sklepy, sprzedające szeroki [[asortyment]] towarów i wyróżniające się znacznymi rabatami przy sprzedaży dużych ilości towaru..". "'''Hurtownie''' prowadzą ograniczoną linię chodliwych towarów takich jak artykuły spożywcze, zabawki, artykuły gospodarstwa domowego, odzież, urządzenia elektryczne, [[materiały]] biurowe i budowlane. Sprzedają małym detalistą i firmom przemysłowym za gotówkę i zazwyczaj nie zapewniają dostawy".<ref> Kotler P. (2002) ''Marketing. Podręcznik europejski'', PWE, Warszawa, s. 996, 1001 </ref> | ||
Opierając się na licznych definicjach i komentarzach można przyjąć, że cash and carry jest współczesną formą wielkopowierzchniowego handlu hurtowego opartego na samoobsłudze oferującego artykuły żywnościowe i nieżywnościowe codziennego i okresowego użytku dla ściśle określonego i zarejestrowanego kręgu klientów. Zakupu dokonuje bezpośrednio [[klient]] lub jego upoważniony przedstawiciel po uprzednim potwierdzeniu tożsamości i rejestracji formalnej. Warto podkreślić, że dzięki takiej formie handlu, towary są sprzedawane w relatywnie korzystnych cenach. Hurtownie oferują z reguły ok. 15 tys. artykułów żywnościowych i ok. 20 tys. nieżywnościowych, w tym także artykuły biurowo - papiernicze. Typowa mała [[hurtownia]] zajmuje ok. 3 tys. m2, natomiast jedne z największych mają nawet ponad 10 tys. m2.<ref> Szromnik A. (2008) s. 7, 8, 9, 10 </ref> | Opierając się na licznych definicjach i komentarzach można przyjąć, że cash and carry jest współczesną formą wielkopowierzchniowego handlu hurtowego opartego na samoobsłudze oferującego artykuły żywnościowe i nieżywnościowe codziennego i okresowego użytku dla ściśle określonego i zarejestrowanego kręgu klientów. Zakupu dokonuje bezpośrednio [[klient]] lub jego upoważniony przedstawiciel po uprzednim potwierdzeniu tożsamości i rejestracji formalnej. Warto podkreślić, że dzięki takiej formie handlu, towary są sprzedawane w relatywnie korzystnych cenach. Hurtownie oferują z reguły ok. 15 tys. artykułów żywnościowych i ok. 20 tys. nieżywnościowych, w tym także artykuły biurowo - papiernicze. Typowa mała [[hurtownia]] zajmuje ok. 3 tys. m2, natomiast jedne z największych mają nawet ponad 10 tys. m2.<ref> Szromnik A. (2008) s. 7, 8, 9, 10 </ref> | ||
Linia 23: | Linia 7: | ||
==TL;DR== | ==TL;DR== | ||
Cash-and-carry to forma handlu hurtowego, w której klienci samodzielnie wybierają i odbierają towary z magazynu. W Polsce największymi hurtowniami cash-and-carry są Makro, Selgros i Eurocash. Zaletami takiego handlu są szeroki asortyment, korzystne ceny i możliwość natychmiastowego odbioru zakupionych towarów. Wady to brak kredytowania, ograniczona informacja o produktach i konieczność ponoszenia kosztów transportu. Metro Group, zarządzający Makro cash and carry, ma strategię zorientowaną na społeczną odpowiedzialność, w tym poprawę warunków pracy i promocję zdrowego trybu życia. | Cash-and-carry to forma handlu hurtowego, w której klienci samodzielnie wybierają i odbierają towary z magazynu. W Polsce największymi hurtowniami cash-and-carry są Makro, Selgros i Eurocash. Zaletami takiego handlu są szeroki asortyment, korzystne ceny i możliwość natychmiastowego odbioru zakupionych towarów. Wady to brak kredytowania, ograniczona informacja o produktach i konieczność ponoszenia kosztów transportu. Metro Group, zarządzający Makro cash and carry, ma strategię zorientowaną na społeczną odpowiedzialność, w tym poprawę warunków pracy i promocję zdrowego trybu życia. | ||
<google>n</google> | |||
==Cechy== | ==Cechy== | ||
Linia 66: | Linia 52: | ||
* stworzenie programu edukacji dla młodzieży, programu stypendialnego dla studentów, | * stworzenie programu edukacji dla młodzieży, programu stypendialnego dla studentów, | ||
* wprowadzenie zaawansowanego systemu przekazywania odpadów do recyklingu<ref> Lubańska A. (2010)s. 107-109 </ref> | * wprowadzenie zaawansowanego systemu przekazywania odpadów do recyklingu<ref> Lubańska A. (2010)s. 107-109 </ref> | ||
{{infobox5|list1={{i5link|a=[[B2B]]}} — {{i5link|a=[[Rynek zbytu]]}} — {{i5link|a=[[Sieć sklepów]]}} — {{i5link|a=[[Przemysł turystyczny]]}} — {{i5link|a=[[Dystrybutor]]}} — {{i5link|a=[[Dystrybucja detaliczna]]}} — {{i5link|a=[[Turystyka targowa]]}} — {{i5link|a=[[Handel detaliczny]]}} — {{i5link|a=[[Rodzaje sklepów]]}} }} | |||
==Przypisy== | ==Przypisy== | ||
Linia 72: | Linia 60: | ||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
<noautolinks> | <noautolinks> | ||
* Czeczotko M. (red.) (2017) ''Postrzeganie marek własnych sieci hurtowej Makro Cash&Carry przez odbiorców profesjonalnych z sektora usług gastronomicznych'', | * Czeczotko M. (red.) (2017), ''Postrzeganie marek własnych sieci hurtowej Makro Cash&Carry przez odbiorców profesjonalnych z sektora usług gastronomicznych'', Pismo Środowiska Badaczy Problemów Rynku, nr 3 (368) tom II | ||
* Kłosiewicz-Górecka U. (2014), ''[https://www.pwe.com.pl/files/1276809751/file/mir_07_2014_klosiewicz.pdf Zmiany w handlu w okresie spowolnienia gospodarczego]'', Instytut Badań Rynku, Konsumpcji i Koniunktur w Warszawie | * Kłosiewicz-Górecka U. (2014), ''[https://www.pwe.com.pl/files/1276809751/file/mir_07_2014_klosiewicz.pdf Zmiany w handlu w okresie spowolnienia gospodarczego]'', Instytut Badań Rynku, Konsumpcji i Koniunktur w Warszawie | ||
* Kotler P., Armstrong G., Saunders J., Wong V. (2002), ''Marketing, podręcznik europejski'', Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa | * Kotler P., Armstrong G., Saunders J., Wong V. (2002), ''Marketing, podręcznik europejski'', Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa | ||
* Lubańska A. (2010) ''Społeczna odpowiedzialność biznesu w sieciach hipermarketów w Polsce'', | * Lubańska A. (2010), ''Społeczna odpowiedzialność biznesu w sieciach hipermarketów w Polsce'', Ekonomika i organizacja gospodarki żywnościowej nr 83, Zeszyty Naukowe Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie | ||
* Szromnik A. (2008) ''Hurt typu | * Szromnik A. (2008), ''Hurt typu cash and carry - geneza, cechy i uwarunkowania zmian'', Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie, nr 757 | ||
</noautolinks> | </noautolinks> | ||
Aktualna wersja na dzień 15:41, 12 sty 2024
Cash-and-carry (ang. płać i bierz) według Urzędu Statystycznego Unii Europejskiej jest to forma handlu, w której towary są sprzedawane z magazynu hurtowego w formie samoobsługowej lub "według wzorów" albo połączenia obu. Klienci samodzielnie wybierają towary z wydrukowanej listy lub ich spisu w formie elektronicznej, mając do dyspozycji wzory, lecz nie przynoszą towarów sami z magazynów. Klientami są z reguły: detaliści, rzemieślnicy, drobni producenci, właściciele zakładów gastronomicznych i usługowych, instytucje publiczne. Płacą na miejscu i odbierają samodzielnie zakupiony towar.
Według P. Kotlera można wyróżnić półhurtownie typu cash-and-carry; "są to duże, skromnie urządzone sklepy, sprzedające szeroki asortyment towarów i wyróżniające się znacznymi rabatami przy sprzedaży dużych ilości towaru..". "Hurtownie prowadzą ograniczoną linię chodliwych towarów takich jak artykuły spożywcze, zabawki, artykuły gospodarstwa domowego, odzież, urządzenia elektryczne, materiały biurowe i budowlane. Sprzedają małym detalistą i firmom przemysłowym za gotówkę i zazwyczaj nie zapewniają dostawy".[1]
Opierając się na licznych definicjach i komentarzach można przyjąć, że cash and carry jest współczesną formą wielkopowierzchniowego handlu hurtowego opartego na samoobsłudze oferującego artykuły żywnościowe i nieżywnościowe codziennego i okresowego użytku dla ściśle określonego i zarejestrowanego kręgu klientów. Zakupu dokonuje bezpośrednio klient lub jego upoważniony przedstawiciel po uprzednim potwierdzeniu tożsamości i rejestracji formalnej. Warto podkreślić, że dzięki takiej formie handlu, towary są sprzedawane w relatywnie korzystnych cenach. Hurtownie oferują z reguły ok. 15 tys. artykułów żywnościowych i ok. 20 tys. nieżywnościowych, w tym także artykuły biurowo - papiernicze. Typowa mała hurtownia zajmuje ok. 3 tys. m2, natomiast jedne z największych mają nawet ponad 10 tys. m2.[2]
TL;DR
Cash-and-carry to forma handlu hurtowego, w której klienci samodzielnie wybierają i odbierają towary z magazynu. W Polsce największymi hurtowniami cash-and-carry są Makro, Selgros i Eurocash. Zaletami takiego handlu są szeroki asortyment, korzystne ceny i możliwość natychmiastowego odbioru zakupionych towarów. Wady to brak kredytowania, ograniczona informacja o produktach i konieczność ponoszenia kosztów transportu. Metro Group, zarządzający Makro cash and carry, ma strategię zorientowaną na społeczną odpowiedzialność, w tym poprawę warunków pracy i promocję zdrowego trybu życia.
Cechy
Wyróżniające się cechy sklepów cash and carry:
- sprzedaż klientom instytucjonalnym,
- przejęcie przez klienta funkcji kompletowania i transportu,
- płatność od razu przy zakupie,
- kwalifikowanie klienta na podstawie dokumentu potwierdzającego prowadzenie działalności gospodarczej[3]
Polski rynek
W Polsce hurtownie cash and carry to przede wszystkim takie koncerny handlowe jak Makro, Selgros, Eurocash. W 1994 roku Makro Cash and Carry (Metro Group) otworzył Pierwsze Centrum Zaopatrzenia Hurtowego w Warszawie, a zaraz po nim w Sosnowcu i Łodzi. Metro Group jest to niemiecki koncern, który od wielu lat jest liderem i największym pracodawcą w branży handlowej, Zajmuje piąte miejsce w rankingu największych polskich przedsiębiorstw.
Zalety
Do zalet hurtowni zaliczyć można:
- szeroki asortyment produktów,
- przystępna wielkość pakietów zakupowych,
- korzystny poziom cen,
- uproszczona procedura zakupu,
- bezpośredni dostęp do towarów,
- swoboda poruszania się po hali,
- natychmiastowe przyjęcie zakupionych towarów,
- liczne akcje promocyjne,
- łatwość dojazdu i parkowania,
- możliwość uzupełniającego zakupu na potrzeby gospodarstwa domowego,
- możliwość dokonywania zakupu przez różne osoby,
- relatywnie krótki czas uzupełniania zapasów towarów.
Wady
Natomiast jako wady można przedstawić:
- brak kredytowania kupieckiego - natychmiastowa zapłata,
- konieczność poświęcenia własnego czasu jako przedsiębiorcy,
- dominacja w ofercie produktów niemarkowych,
- brak możliwości negocjowania warunków zakupu,
- ograniczoność informacji o produktach zwłaszcza nowych,
- konieczność ponoszenia kosztów transportu[4]
Społeczna odpowiedzialność
Społeczna odpowiedzialność od wielu lat odgrywa bardzo ważną rolę w strategii firmy Metro Group, która zarządza jedną z największych hurtowni; Makro cash and carry. Są to takie działania jak:
- poprawa bezpieczeństwa warunków pracy,
- zapewnienie czynników rozwoju i awansu (szkolenia, wewnętrzne awanse, nowoczesny system premiowania),
- dbanie o równowagę między życiem zawodowym, a prywatnym pracowników,
- promocja zdrowego trybu życia i troska o zdrowie pracowników (bezpłatna opieka zdrowotna),
- stworzenie programu edukacji dla młodzieży, programu stypendialnego dla studentów,
- wprowadzenie zaawansowanego systemu przekazywania odpadów do recyklingu[5]
Cash-and-carry — artykuły polecane |
B2B — Rynek zbytu — Sieć sklepów — Przemysł turystyczny — Dystrybutor — Dystrybucja detaliczna — Turystyka targowa — Handel detaliczny — Rodzaje sklepów |
Przypisy
Bibliografia
- Czeczotko M. (red.) (2017), Postrzeganie marek własnych sieci hurtowej Makro Cash&Carry przez odbiorców profesjonalnych z sektora usług gastronomicznych, Pismo Środowiska Badaczy Problemów Rynku, nr 3 (368) tom II
- Kłosiewicz-Górecka U. (2014), Zmiany w handlu w okresie spowolnienia gospodarczego, Instytut Badań Rynku, Konsumpcji i Koniunktur w Warszawie
- Kotler P., Armstrong G., Saunders J., Wong V. (2002), Marketing, podręcznik europejski, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa
- Lubańska A. (2010), Społeczna odpowiedzialność biznesu w sieciach hipermarketów w Polsce, Ekonomika i organizacja gospodarki żywnościowej nr 83, Zeszyty Naukowe Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
- Szromnik A. (2008), Hurt typu cash and carry - geneza, cechy i uwarunkowania zmian, Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie, nr 757
Autor: Joanna Maciusik