Departamentalizacja: Różnice pomiędzy wersjami
m (Infobox update) |
m (cleanup bibliografii i rotten links) |
||
(Nie pokazano 10 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Departamentalizacja''' jest jednym z mechanizmów tworzenia struktury organizacyjnej, polegającym na logicznym, sprawnym i efektywnym łączeniu zadań i [[pracownik]]ów. Inaczej rzecz ujmując, jest wynikiem decyzji kierownictwa o tym, ''jakie rodzaje czynności - po ich podziale na zadania - można łączyć w grupy'' (Stoner, Freeman, Gilbert Jr, 1997). Departamentalizacja znajduje głównie zastosowanie w średnich i dużych przedsiębiorstwach, w których niemożliwy jest bezpośredni [[nadzór]] naczelnego kierownictwa nad pracownikami, wobec czego obowiązki te są przenoszone (tzw. [[delegacja]]) na [[menedżer]]ów poszczególnych departamentów (działów). | '''Departamentalizacja''' jest jednym z mechanizmów tworzenia struktury organizacyjnej, polegającym na logicznym, sprawnym i efektywnym łączeniu zadań i [[pracownik]]ów. Inaczej rzecz ujmując, jest wynikiem decyzji kierownictwa o tym, ''jakie rodzaje czynności - po ich podziale na zadania - można łączyć w grupy'' (Stoner, Freeman, Gilbert Jr, 1997). Departamentalizacja znajduje głównie zastosowanie w średnich i dużych przedsiębiorstwach, w których niemożliwy jest bezpośredni [[nadzór]] naczelnego kierownictwa nad pracownikami, wobec czego obowiązki te są przenoszone (tzw. [[delegacja]]) na [[menedżer]]ów poszczególnych departamentów (działów). | ||
==Schemat== | ==Schemat== | ||
[[Grafika:departamentowa.png|480px]] | [[Grafika:departamentowa.png|480px]] | ||
==Kryteria== | ==Kryteria== | ||
Zasadniczo można wyróżnić 4 kryteria, według których grupuje się zadania i ludzi w departamenty (działy): | Zasadniczo można wyróżnić 4 kryteria, według których grupuje się zadania i ludzi w departamenty (działy): | ||
# Grupowanie według funkcji - np. dział marektingu, dział [[sprzedaż]]y. | # Grupowanie według funkcji - np. dział marektingu, dział [[sprzedaż]]y. | ||
# Grupowanie według [[produkt]]ów (lub ich grup) - np. dział produkcji sprzętu komputerowego, dział produkcji oprogramowania. | # Grupowanie według [[produkt]]ów (lub ich grup) - np. dział produkcji sprzętu komputerowego, dział produkcji oprogramowania. | ||
# Grupowanie według [[klient]]ów (lub ich grup) - np. dział kredytowania osób fizycznych, dział kredytowania małych firm. | # Grupowanie według [[klient]]ów (lub ich grup) - np. dział kredytowania osób fizycznych, dział kredytowania małych firm. | ||
# Grupowanie według lokalizacji - np. oddział na Kraków | # Grupowanie według lokalizacji - np. oddział na Kraków | ||
W praktyce, wymienione typy departamentalizacji często współistnieją w ramach jednej struktury organizacyjnej, a także występują w formach łączących dwa lub więcej kryteriów podziału (np. departament finansów na Amerykę Północną). | W praktyce, wymienione typy departamentalizacji często współistnieją w ramach jednej struktury organizacyjnej, a także występują w formach łączących dwa lub więcej kryteriów podziału (np. departament finansów na Amerykę Północną). | ||
Linia 33: | Linia 15: | ||
==Zastosowanie== | ==Zastosowanie== | ||
[[Efektywność]] zastosowania departamentalizacji jest prostą wypadkową skuteczności procesu koordynacji, czyli integrowania poszczególnych działów w zwartą, skuteczną całość. Niezwykle ważny w tym kontekście jest także sposób ustalenia relacji podporządkowania (tzw. [[hierarchia|hierarchizacja]]) między działami, umiejscowienia ich kierownictwa w odniesieniu do kierownictwa naczelnego, a także utworzenia odpowiednich kanałów komunikacji między departamentami. | [[Efektywność]] zastosowania departamentalizacji jest prostą wypadkową skuteczności procesu koordynacji, czyli integrowania poszczególnych działów w zwartą, skuteczną całość. Niezwykle ważny w tym kontekście jest także sposób ustalenia relacji podporządkowania (tzw. [[hierarchia|hierarchizacja]]) między działami, umiejscowienia ich kierownictwa w odniesieniu do kierownictwa naczelnego, a także utworzenia odpowiednich kanałów komunikacji między departamentami. | ||
<google>n</google> | |||
==Zalety departamentalizacji== | |||
Departamentalizacja jest jednym z kluczowych elementów efektywnego zarządzania w organizacji. Pozwala ona na skoncentrowanie się na specjalizacji i doskonaleniu kompetencji w ramach departamentów. | |||
Wprowadzenie departamentalizacji przyczynia się także do wzrostu efektywności i efektywności w zarządzaniu zadaniami i pracownikami. Dzięki indywidualnym departamentom możliwe jest lepsze dopasowanie zadań do [[umiejętności]] i doświadczenia pracowników, co z kolei prowadzi do zwiększenia wydajności oraz jakości wykonywanych prac. | |||
Organizacje, które zdecydują się na departamentalizację, mogą osiągnąć wiele korzyści. Jedną z nich jest lepsza [[kontrola]] i [[koordynacja]] działań wewnątrz departamentów, co prowadzi do większej efektywności. Ponadto, departamentalizacja umożliwia organizacjom przystosowanie się do zmieniających się warunków i szybkie [[podejmowanie decyzji]], co jest kluczowe w dzisiejszym dynamicznym środowisku biznesowym. | |||
[[Przeniesienie]] obowiązków nadzoru nad pracownikami na menedżerów departamentów może jednak wiązać się z pewnymi konsekwencjami. Wprowadzenie departamentalizacji wymaga od menedżerów większej odpowiedzialności i umiejętności zarządzania zespołem. Konieczne jest również zapewnienie odpowiedniej komunikacji i współpracy między departamentami. | |||
Istnieje wiele przykładów organizacji, które odniosły [[sukces]] dzięki departamentalizacji. Jednym z nich jest PepsiCo, która podzieliła swoją strukturę na trzy główne departamenty: napoje, przekąski i żywność. Dzięki temu podziałowi [[firma]] zyskała lepszą kontrolę nad różnymi obszarami działalności i skoncentrowała się na doskonaleniu specjalistycznych umiejętności w każdym z departamentów. | |||
==Wyzwania departamentalizacji== | |||
Podczas wprowadzania departamentalizacji mogą pojawić się różne problemy. Jednym z nich jest konieczność dostosowania się pracowników do nowych struktur organizacyjnych i zadań, co może generować opór i niechęć do zmian. Istotne jest więc zapewnienie odpowiedniego wsparcia i szkoleń dla pracowników w celu ułatwienia adaptacji. | |||
Podział zadań i pracowników pomiędzy departamentami może być również wyzwaniem. Konieczne jest znalezienie odpowiednich kryteriów i metod podziału, uwzględniających umiejętności i doświadczenie pracowników oraz specyfikę poszczególnych departamentów. | |||
Skuteczna [[komunikacja]] i współ[[praca]] między departamentami stanowią kolejne wyzwanie. Konieczne jest zapewnienie płynnego przepływu informacji i współpracy między departamentami, aby uniknąć problemów związanych z brakiem koordynacji i integracji. | |||
Brak koordynacji i integracji pomiędzy departamentami może mieć poważne konsekwencje dla organizacji. Może to prowadzić do powtarzania się zadań, braku efektywności oraz problemów związanych z podejmowaniem decyzji. | |||
Rozwiązanie wyzwań związanych z departamentalizacją wymaga zastosowania odpowiednich strategii. Istotne jest stworzenie struktur i procesów, które umożliwią płynną komunikację i współpracę między departamentami. Ważne jest także zapewnienie odpowiednich mechanizmów koordynacji, takich jak regularne spotkania i raportowanie. | |||
==Przykłady departamentalizacji w praktyce== | |||
Wiele organizacji zastosowało departamentalizację w swojej strukturze organizacyjnej. Jednym z przykładów jest Amazon, który podzielił swoją strukturę na wiele departamentów, takich jak sprzedaż, [[marketing]], [[logistyka]] czy [[obsługa klienta]]. Dzięki temu podziałowi firma skutecznie zarządza różnymi aspektami swojej działalności i osiąga wysoką efektywność. | |||
Przy podziale na departamenty organizacje często biorą pod uwagę różne kryteria, takie jak [[specjalizacja]], geograficzne lokalizacje czy typy klientów. Ważne jest znalezienie odpowiedniego balansu pomiędzy efektywnością a elastycznością, aby departamenty były w stanie skutecznie realizować swoje [[cele]]. | |||
Przykłady organizacji korzystających z departamentalizacji pokazują, że można osiągnąć wiele korzyści. Firmy te zyskały lepszą kontrolę i koordynację działań, zwiększyły efektywność i skoncentrowały się na doskonaleniu specjalistycznych umiejętności w ramach poszczególnych departamentów. | |||
Jednak organizacje musiały także stawić czoła różnym wyzwaniom wynikającym z departamentalizacji. Konieczne było zapewnienie odpowiedniej komunikacji i współpracy między departamentami oraz znalezienie strategii rozwiązania problemów związanych z brakiem koordynacji i integracji. | |||
{{infobox5|list1={{i5link|a=[[Jednostka organizacyjna]]}} — {{i5link|a=[[Schemat organizacyjny]]}} — {{i5link|a=[[Kadra kierownicza]]}} — {{i5link|a=[[Struktura dywizjonalna]]}} — {{i5link|a=[[Grupowanie stanowisk]]}} — {{i5link|a=[[Organizacja działu marketingu]]}} — {{i5link|a=[[Przedmiot działalności]]}} — {{i5link|a=[[Struktura funkcjonalna]]}} — {{i5link|a=[[Komórka organizacyjna]]}} }} | |||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
* | <noautolinks> | ||
* | * Griffin R. (2017), ''Podstawy zarządzania organizacją'', Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa | ||
* Stoner J., Freeman R., Gilbert D. (2001), ''Kierowanie'', Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa | |||
</noautolinks> | |||
{{a|Michał Arament}} | {{a|Michał Arament}} | ||
[[Kategoria: | [[Kategoria:Parametry struktury]] | ||
[[en:Departmentalization]] | [[en:Departmentalization]] | ||
{{#metamaster:description|Departamentalizacja to sposób tworzenia struktury organizacyjnej w firmach, gdzie obowiązki są delegowane na menedżerów departamentów. Jest stosowana w średnich i dużych przedsiębiorstwach.}} |
Aktualna wersja na dzień 12:04, 21 sty 2024
Departamentalizacja jest jednym z mechanizmów tworzenia struktury organizacyjnej, polegającym na logicznym, sprawnym i efektywnym łączeniu zadań i pracowników. Inaczej rzecz ujmując, jest wynikiem decyzji kierownictwa o tym, jakie rodzaje czynności - po ich podziale na zadania - można łączyć w grupy (Stoner, Freeman, Gilbert Jr, 1997). Departamentalizacja znajduje głównie zastosowanie w średnich i dużych przedsiębiorstwach, w których niemożliwy jest bezpośredni nadzór naczelnego kierownictwa nad pracownikami, wobec czego obowiązki te są przenoszone (tzw. delegacja) na menedżerów poszczególnych departamentów (działów).
Schemat
Kryteria
Zasadniczo można wyróżnić 4 kryteria, według których grupuje się zadania i ludzi w departamenty (działy):
- Grupowanie według funkcji - np. dział marektingu, dział sprzedaży.
- Grupowanie według produktów (lub ich grup) - np. dział produkcji sprzętu komputerowego, dział produkcji oprogramowania.
- Grupowanie według klientów (lub ich grup) - np. dział kredytowania osób fizycznych, dział kredytowania małych firm.
- Grupowanie według lokalizacji - np. oddział na Kraków
W praktyce, wymienione typy departamentalizacji często współistnieją w ramach jednej struktury organizacyjnej, a także występują w formach łączących dwa lub więcej kryteriów podziału (np. departament finansów na Amerykę Północną).
Zastosowanie
Efektywność zastosowania departamentalizacji jest prostą wypadkową skuteczności procesu koordynacji, czyli integrowania poszczególnych działów w zwartą, skuteczną całość. Niezwykle ważny w tym kontekście jest także sposób ustalenia relacji podporządkowania (tzw. hierarchizacja) między działami, umiejscowienia ich kierownictwa w odniesieniu do kierownictwa naczelnego, a także utworzenia odpowiednich kanałów komunikacji między departamentami.
Zalety departamentalizacji
Departamentalizacja jest jednym z kluczowych elementów efektywnego zarządzania w organizacji. Pozwala ona na skoncentrowanie się na specjalizacji i doskonaleniu kompetencji w ramach departamentów.
Wprowadzenie departamentalizacji przyczynia się także do wzrostu efektywności i efektywności w zarządzaniu zadaniami i pracownikami. Dzięki indywidualnym departamentom możliwe jest lepsze dopasowanie zadań do umiejętności i doświadczenia pracowników, co z kolei prowadzi do zwiększenia wydajności oraz jakości wykonywanych prac.
Organizacje, które zdecydują się na departamentalizację, mogą osiągnąć wiele korzyści. Jedną z nich jest lepsza kontrola i koordynacja działań wewnątrz departamentów, co prowadzi do większej efektywności. Ponadto, departamentalizacja umożliwia organizacjom przystosowanie się do zmieniających się warunków i szybkie podejmowanie decyzji, co jest kluczowe w dzisiejszym dynamicznym środowisku biznesowym.
Przeniesienie obowiązków nadzoru nad pracownikami na menedżerów departamentów może jednak wiązać się z pewnymi konsekwencjami. Wprowadzenie departamentalizacji wymaga od menedżerów większej odpowiedzialności i umiejętności zarządzania zespołem. Konieczne jest również zapewnienie odpowiedniej komunikacji i współpracy między departamentami.
Istnieje wiele przykładów organizacji, które odniosły sukces dzięki departamentalizacji. Jednym z nich jest PepsiCo, która podzieliła swoją strukturę na trzy główne departamenty: napoje, przekąski i żywność. Dzięki temu podziałowi firma zyskała lepszą kontrolę nad różnymi obszarami działalności i skoncentrowała się na doskonaleniu specjalistycznych umiejętności w każdym z departamentów.
Wyzwania departamentalizacji
Podczas wprowadzania departamentalizacji mogą pojawić się różne problemy. Jednym z nich jest konieczność dostosowania się pracowników do nowych struktur organizacyjnych i zadań, co może generować opór i niechęć do zmian. Istotne jest więc zapewnienie odpowiedniego wsparcia i szkoleń dla pracowników w celu ułatwienia adaptacji.
Podział zadań i pracowników pomiędzy departamentami może być również wyzwaniem. Konieczne jest znalezienie odpowiednich kryteriów i metod podziału, uwzględniających umiejętności i doświadczenie pracowników oraz specyfikę poszczególnych departamentów.
Skuteczna komunikacja i współpraca między departamentami stanowią kolejne wyzwanie. Konieczne jest zapewnienie płynnego przepływu informacji i współpracy między departamentami, aby uniknąć problemów związanych z brakiem koordynacji i integracji.
Brak koordynacji i integracji pomiędzy departamentami może mieć poważne konsekwencje dla organizacji. Może to prowadzić do powtarzania się zadań, braku efektywności oraz problemów związanych z podejmowaniem decyzji.
Rozwiązanie wyzwań związanych z departamentalizacją wymaga zastosowania odpowiednich strategii. Istotne jest stworzenie struktur i procesów, które umożliwią płynną komunikację i współpracę między departamentami. Ważne jest także zapewnienie odpowiednich mechanizmów koordynacji, takich jak regularne spotkania i raportowanie.
Przykłady departamentalizacji w praktyce
Wiele organizacji zastosowało departamentalizację w swojej strukturze organizacyjnej. Jednym z przykładów jest Amazon, który podzielił swoją strukturę na wiele departamentów, takich jak sprzedaż, marketing, logistyka czy obsługa klienta. Dzięki temu podziałowi firma skutecznie zarządza różnymi aspektami swojej działalności i osiąga wysoką efektywność.
Przy podziale na departamenty organizacje często biorą pod uwagę różne kryteria, takie jak specjalizacja, geograficzne lokalizacje czy typy klientów. Ważne jest znalezienie odpowiedniego balansu pomiędzy efektywnością a elastycznością, aby departamenty były w stanie skutecznie realizować swoje cele.
Przykłady organizacji korzystających z departamentalizacji pokazują, że można osiągnąć wiele korzyści. Firmy te zyskały lepszą kontrolę i koordynację działań, zwiększyły efektywność i skoncentrowały się na doskonaleniu specjalistycznych umiejętności w ramach poszczególnych departamentów.
Jednak organizacje musiały także stawić czoła różnym wyzwaniom wynikającym z departamentalizacji. Konieczne było zapewnienie odpowiedniej komunikacji i współpracy między departamentami oraz znalezienie strategii rozwiązania problemów związanych z brakiem koordynacji i integracji.
Departamentalizacja — artykuły polecane |
Jednostka organizacyjna — Schemat organizacyjny — Kadra kierownicza — Struktura dywizjonalna — Grupowanie stanowisk — Organizacja działu marketingu — Przedmiot działalności — Struktura funkcjonalna — Komórka organizacyjna |
Bibliografia
- Griffin R. (2017), Podstawy zarządzania organizacją, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa
- Stoner J., Freeman R., Gilbert D. (2001), Kierowanie, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa
Autor: Michał Arament