Cykl Juglara: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Zarządzania
m (Czyszczenie tekstu)
Linia 69: Linia 69:


{{a|Katarzyna Ziętal}}
{{a|Katarzyna Ziętal}}
[[Kategoria:Makroekonomia]]
[[Kategoria:Cykl koniunkturalny]]


{{#metamaster:description|Francuski ekonomista Clement Juglar stworzył model cyklu koniunkturalnego, obserwując, że trwa on od 7 do 11 lat}}
{{#metamaster:description|Francuski ekonomista Clement Juglar stworzył model cyklu koniunkturalnego, obserwując, że trwa on od 7 do 11 lat}}

Wersja z 19:12, 5 lis 2023

Cykl Juglara
Polecane artykuły

Clement Juglar - francuski ekonomista i statystyk, urodzony 15 października 1819 roku w Paryżu, zmarł 28 lutego 1905 w Paryżu. Jeden z pierwszych naukowców, który zapoczątkował badania nad cyklicznością rozwoju gospodarki, poprzez stworzenie ekonomicznego modelu cyklu koniunkturalnego, dając mu tym samym naukowe wytłumaczenie; zaobserwował bowiem, że cykle trwają od 7 do 11 lat, najczęściej jednak nieco ponad 8 lat.

Cykl koniunkturalny został nazwany na cześć francuskiego ekonomisty cyklem Juglara, zamiennie, spotykane jest również określenie cyklu biznesu.

Clement Juglar nazywany jest ojcem teorii wahań koniunkturalnych.

Główne założenia

Cykl Juglara koncentrował się przede wszystkim na przyczynach pieniężno - kredytowych, zaś kolejni badacze rozszerzyli analizę, głównie w kierunku badania wpływu inwestycji i innowacji na poziom aktywności gospodarczej.

Według opinii Juglara podstawową przyczyną zmian w gospodarce było ograniczenie ekspansji kredytowej banków w okresie rozkwitu, co negatywnie wpływało na utrzymanie tendencji wzrostu popytu. W połowie XIX wieku zjawisko cykliczności gospodarki było zauważalne i brane pod uwagę w prowadzeniu działalności gospodarczej, jednak nazywano je cyklami handlowymi od zmian w poziomie zapasów hurtowych.

Fazy cyklu

W fazie ekspansji cyklu Juglara popyt znacząco przewyższa podaż, obserwowany jest znaczny wzrost cen, rosnący poziom zatrudnienia, wzrost produkcji, oraz wzrost zysków przedsiębiorstw. Po przejściu fazy ekspansji ma miejsce gwałtowny kryzys, który jest "pomostem" między fazą ekspansji, a kolejną fazą cyklu koniunkturalnego - depresją. Depresja obrazuje wszelkie utrudnienia, jakie napotyka gospodarka, mianowicie trudności ze zbywalnością zapasów towarów, tym razem zdecydowaną nadwyżką podaży nad popytem, wzrostem bezrobocia, załamanie się poziomu cen i produkcji, spadkiem zysków, a w niektórych przypadkach nawet bankructwem przedsiębiorstw. Faza depresji kończy się stabilizacją produkcji na niskim poziomie, po czym następuje kolejna faza cyklu koniunkturalnego - początek ożywienia.

Tak obrazujący się cykl Juglara występował od połowy XIX wieku do II wojny światowej. W latach 60-tych XX wieku panowały niejednokrotnie opinie, że w krajach uprzemysłowionych nie występuje zjawisko kryzysu gospodarczego, spowodowane to było silnym wzrostem gospodarczym, fazy spowolnienia, uznawane były jedynie jako okres odpoczynku przed ogólną tendencją wzrostową.

Wpływ cyklu Juglara na politykę ekonomiczną

Rola banków centralnych w zarządzaniu cyklem koniunkturalnym

Banki centralne odgrywają kluczową rolę w zarządzaniu cyklem koniunkturalnym, takim jak cykl Juglara. W różnych fazach cyklu banki centralne podejmują różne działania w celu stabilizacji gospodarki. Na przykład, w fazie ekspansji, gdy gospodarka rozwija się dynamicznie, banki centralne mogą stosować narzędzia polityki monetarnej, takie jak podnoszenie stóp procentowych i ograniczanie ekspansji kredytowej, w celu zapobieżenia nadmiernemu wzrostowi inflacji. Natomiast w fazie depresji, kiedy gospodarka znajduje się w recesji, banki centralne mogą obniżać stopy procentowe i prowadzić politykę luzowania ilościowego, aby stymulować wzrost gospodarczy. Działania banków centralnych są kluczowe dla utrzymania stabilności gospodarczej i minimalizowania negatywnych skutków cyklu Juglara.

Narzędzia polityki monetarnej stosowane w fazie ekspansji

W fazie ekspansji cyklu Juglara, banki centralne mogą wykorzystać narzędzia polityki monetarnej w celu zapobieżenia nadmiernemu wzrostowi inflacji. Mogą one podnosić stopy procentowe, co ogranicza dostępność kredytu i hamuje ekspansję kredytową. Podwyższenie stóp procentowych zwiększa koszty pożyczek dla przedsiębiorstw i konsumentów, co zmniejsza popyt na dobra i usługi i powstrzymuje wzrost cen. Banki centralne mogą również stosować rezerwy obowiązkowe, czyli wymagać od banków komercyjnych przechowywania określonej części swoich depozytów w banku centralnym. To narzędzie również ogranicza dostępność kredytu i zmniejsza podaż pieniądza w gospodarce, co wpływa na stabilizację cen.

Polityka fiskalna w fazie depresji

W fazie depresji cyklu Juglara, kiedy gospodarka znajduje się w recesji, rządy mogą stosować politykę fiskalną w celu stymulowania wzrostu gospodarczego. Mogą one zwiększać wydatki publiczne na projekty infrastrukturalne i inne inwestycje, co może pobudzić popyt na dobra i usługi oraz tworzenie miejsc pracy. Rządy mogą również wprowadzać ulgi podatkowe dla przedsiębiorstw i konsumentów, co zwiększa ich siłę nabywczą i pobudza aktywność gospodarczą. Polityka fiskalna w fazie depresji ma na celu zmniejszenie negatywnych skutków recesji i przywrócenie równowagi gospodarczej.

Wpływ polityki ekonomicznej na inwestycje

Polityka monetarna i fiskalna mają istotny wpływ na decyzje inwestycyjne przedsiębiorstw w różnych fazach cyklu Juglara. W fazie ekspansji, kiedy gospodarka rośnie, niskie stopy procentowe i dostępność kredytu zachęcają przedsiębiorstwa do inwestycji w rozwój i ekspansję. Natomiast w fazie depresji, kiedy gospodarka jest w recesji, przedsiębiorstwa mogą skłaniać się ku ostrożności i ograniczać inwestycje ze względu na niepewność i spowolnienie gospodarcze. Polityka ekonomiczna ma zatem wpływ na poziom inwestycji, który jest kluczowy dla wzrostu gospodarczego i tworzenia miejsc pracy.

Zmiany w cyklu Juglara w wyniku globalizacji i postępu technologicznego

Globalizacja i jej wpływ na długość cyklu koniunkturalnego

Globalizacja ma istotny wpływ na długość cyklu koniunkturalnego, takiego jak cykl Juglara. Zwiększona mobilność kapitału i handlu międzynarodowego sprawiają, że gospodarki są bardziej wzajemnie powiązane i narażone na wpływy zewnętrzne. Na przykład, w przypadku recesji w jednym kraju, może dojść do szybkiego przenoszenia się skutków tej recesji na inne kraje, co może skrócić długość cyklu koniunkturalnego. Z drugiej strony, wzrost gospodarczy w jednym kraju może prowadzić do wzrostu popytu na towary i usługi z innych krajów, co może wydłużyć cykl koniunkturalny. Globalizacja wymaga zatem większej koordynacji polityki ekonomicznej między krajami w celu skutecznego zarządzania cyklem Juglara.

Postęp technologiczny i jego wpływ na dynamikę cyklu Juglara

Postęp technologiczny ma również istotny wpływ na dynamikę cyklu Juglara. Innowacje technologiczne mogą przyspieszać wzrost gospodarczy poprzez zwiększenie produktywności i efektywności produkcji. Jednak równocześnie mogą one również prowadzić do większej zmienności w cyklu koniunkturalnym. Na przykład, nowe technologie mogą prowadzić do szybkiego wzrostu gospodarczego w fazie ekspansji, ale równie szybko mogą stać się przestarzałe lub być wypierane przez nowsze innowacje, co może prowadzić do spowolnienia gospodarczego w fazie depresji. Rządy i przedsiębiorstwa muszą zatem dostosować swoje strategie i działania do szybko zmieniającego się kontekstu technologicznego w celu skutecznego zarządzania cyklem Juglara.

Zmiany w strukturze gospodarki w wyniku globalizacji i technologicznego postępu

Globalizacja i technologiczny postęp mają również wpływ na zmiany w strukturze gospodarki. Na przykład, sektory gospodarki, takie jak usługi czy przemysł, mogą ulegać zmianom w odpowiedzi na globalizację i postęp technologiczny. Wzrost handlu międzynarodowego może prowadzić do wzrostu sektora usługowego, zwłaszcza usług finansowych i logistycznych. Z drugiej strony, rozwój nowych technologii może prowadzić do przekształceń w sektorze przemysłowym, takich jak automatyzacja produkcji czy zwiększona rola sektora IT. Zmiany w strukturze gospodarki mają istotne konsekwencje dla dynamiki cyklu Juglara i wymagają dostosowania strategii zarządzania gospodarką.

Wykorzystanie nowych technologii do monitorowania cyklu koniunkturalnego

Nowe technologie, takie jak zaawansowane narzędzia analityczne i sztuczna inteligencja, mogą być wykorzystywane do monitorowania cyklu koniunkturalnego. Zaawansowane narzędzia analityczne pozwalają na analizę ogromnych zbiorów danych ekonomicznych i finansowych, co umożliwia lepsze zrozumienie dynamiki cyklu Juglara i przewidywanie przyszłych zmian. Sztuczna inteligencja może również pomóc w automatycznym generowaniu prognoz i modelowaniu różnych scenariuszy. Wykorzystanie nowych technologii do monitorowania cyklu koniunkturalnego jest kluczowe dla skutecznego zarządzania gospodarką i minimalizowania negatywnych skutków cyklu Juglara.

Wyzwania związane z globalizacją i postępem technologiczny w kontekście zarządzania cyklem Juglara

Globalizacja i technologiczny postęp stawiają przed rządami i przedsiębiorstwami wiele wyzwań w kontekście zarządzania cyklem Juglara. Wzajemne powiązania międzynarodowe wymagają większej koordynacji polityki ekonomicznej między krajami w celu skutecznego zarządzania cyklem koniunkturalnym. Rządy muszą uwzględniać globalne czynniki wpływające na gospodarkę, takie jak zmienność cen surowców czy wahania kursów walutowych. Ponadto, postęp technologiczny wymaga dostosowania strategii przedsiębiorstw do szybko zmieniającego się kontekstu technologicznego. Przedsiębiorstwa muszą inwestować w innowacje i rozwijać nowe modele biznesowe, aby utrzymać konkurencyjność w dynamicznym otoczeniu. Zarządzanie cyklem Juglara w erze globalizacji i technologicznego postępu wymaga zatem elastyczności, adaptacji i umiejętności wykorzystania nowych możliwości.

Bibliografia

  • J. Bremond, J.F. Couet, M.M. Salort, Kompendium wiedzy o ekonomii, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2005, s. 88
  • J. Sloman, Podstawy ekonomii, Powszechne Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa 2001, s. 296-298
  • S.Marciniak, Makro - i mikroekonomia Podstawowe problemy, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2005


Autor: Katarzyna Ziętal