Paragon
Paragon jest to dokument fiskalny, wydrukowany przez kasę rejestrującą dla nabywcy, który powinien być wydawany niezwłocznie po dokonaniu transakcji. Sprzedający ma obowiązek wydrukowania paragonu po otrzymaniu należności od klienta oraz jest zobowiązany do wręczenie go każdemu kupującemu. Niedopełnienie tego obowiązku może być ukarane grzywną.
TL;DR
Paragon fiskalny to dokument wydawany klientowi po dokonaniu transakcji. Musi zawierać określone dane, takie jak nazwa sprzedawcy, numer identyfikacji podatkowej, dane transakcji oraz logo fiskalne. Paragon jest drukowany w dwóch egzemplarzach, z których jeden trafia do klienta, a drugi jest przechowywany przez sprzedawcę. Sprzedawca sam określa nazwę towarów i usług na paragonie, jednak muszą one być wystarczająco precyzyjne, aby klient mógł sprawdzić zgodność cen. Paragon fiskalny może być podstawą do wystawienia faktury VAT na żądanie klienta. W przypadku działalności transportowej, paragon zawiera dodatkowe informacje, takie jak dane taksówki, czas i odległość kursu.
Wygląd i zawartość paragonu fiskalnego
Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 4 lipca 2002 roku, w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące, oraz warunków stosowania tych kas przez podatników, paragon fiskalny powinien zawierać następujące dane:
- "imię i nazwisko lub nazwę podatnika, adres punktu sprzedaży, a dla sprzedaży prowadzonej w miejscach niestałych - adres siedziby podatnika,
- numer identyfikacji podatkowej podatnika (NIP),
- numer kolejny wydruku,
- datę i czas (godzinę i minutę) sprzedaży,
- nazwę towaru lub usługi,
- cenę jednostkową towaru lub usługi,
- ilość i wartość sprzedaży,
- wartość sprzedaży i kwoty podatku według poszczególnych stawek,
- wartość sprzedaży zwolnionej z podatku,
- łączną kwotę podatku,
- łączną kwotę należności,
- kolejny numer paragonu fiskalnego,
- kolejny numer kasy i oznaczenie kasjera (przy więcej niż jednym stanowisku kasowym),
- logo fiskalne oraz numer unikatowy pamięci fiskalnej kasy".[1]
Informacje będące elementami paragonu fiskalnego, powinny znajdować się na nim w ściśle określonej kolejności, tak jak zostały wypunktowane powyżej. Wyjątek stanowią data i czas sprzedaży, które mogą być umieszczone w dowolnym miejscu. Elementy takie jak logo fiskalne i numer unikatowy kasy muszą być umieszczone centrycznie w ostatniej linii paragonu. Dane na dokumencie muszą być czytelne, tak aby pozwalały nabywcy sprawdzić prawidłowość dokonanej transakcji.
Wytwórcy kas fiskalnych maja obowiązek przystosować urządzenia rejestrujące do wydruku paragonu fiskalnego w formacie i treści z góry dyktowanej przez władzę ustawodawczą. Parametry techniczne dotyczące paragonu jak i jego zawartości, kształtują się następująco[2]:
- szerokość taśmy paragonowej nie może być mniejsza niż 28 mm,
- wysokość znaków alfanumerycznych nie może być mniejsza niż 2,50 mm,
- liczba znaków dotycząca usługi lub towaru nie może być mniejsza niż 12,
- liczba znaków w jednej linii nie może być mniejsza niż 17,
- zaznaczona wytłuszczoną czcionką o wysokości stanowiącej co najmniej 150% wysokości innych znaków łączna kwota sprzedaży brutto;
Paragon drukowany w sklepach jest tworzony w dwóch egzemplarzach - pierwszy z nich, oryginał, trafia do klienta, a kopia jest zatrzymywana przez sprzedawcę dla Urzędu Skarbowego. W przypadku nowszych urządzeń, kopia wydruku zachowywana jest w formie elektronicznej.
Nazwa towarów i usług na paragonie
Sprzedawca samodzielnie powinien określić nazwę towarów i usług na paragonie z uwzględnieniem asortymentu, który posiada w sprzedaży. Powinna ona umożliwić zidentyfikowanie nabytego towaru lub usługi przez konsumenta[3] W związku z powyższym nazwa ta nie może być zbyt ogólna, powinna zawierać w miarę możliwości skróty związane z danym towarem bądź usługą. Dzięki temu konsument jest w stanie sprawdzić zgodność cen zawartych na rachunku i sugerowanych przez sprzedawcę. Ponadto ustalanie cen na paragonie fiskalnym, daje możliwość sprawdzenia organom podatkowym poprawności rozliczeń podatkowych. W przypadku, gdy nazwa towarów i usług na rachunku nie umożliwia rozpoznania przedmiotu sprzedaży przez odbiorcę, należy uwzględnić ją jako niepoprawną i niezbędne będzie jej sprecyzowanie.
Wystawienie faktury VAT do paragonu
Podatnik, który nie jest zobowiązany do wystawiania faktur osobom fizycznym, które nie prowadzą działalności gospodarczej, na żądanie takiej osoby ma obowiązek ją wystawić, co wynika z art. 106 ust.4 ustawy o podatku od towarów i usług[4]. Paragon fiskalny jest podstawą do otrzymania faktury VAT. Klient, który chce otrzymać fakturę jest zobowiązany do zwrotu paragonu, który następnie powinien być dołączony do kopii faktury, w celu uniknięcia podwójnego opodatkowania. Taka Faktura powinna być wystawiona w terminie trzech miesięcy od daty dokonania sprzedaży, gdzie przedsiębiorca ma 7 dni na spełnienie tego żądania. Jeżeli prośba nabywcy wpłynęła po upływie okresu 3 miesięcy od daty dokonania sprzedaży, przedsiębiorca nie musi wystawić faktury od paragonu.
Paragon w działalności transportowej
W działalności związanej ze świadczeniem usług przewozu osób i ich bagażu podręcznego taksówkami, wymagana jest kasa fiskalna, która umożliwia wydruk paragonu z dodatkowymi elementami. Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 4 lipca 2002 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące, oraz warunków stosowania tych kas przez podatników, paragon w działalności transportowej powinien zawierać co najmniej:
- "imię i nazwisko lub nazwę podatnika oraz adres zamieszkania lub siedziby podatnika,
- dane identyfikujące taksówkę: numer rejestracyjny oraz numer boczny,
- datę wykonania usługi z określeniem, w godzinach i minutach czasu rozpoczęcia i zakończenia kursu,
- odległość przejechaną w czasie kursu,
- jednostkowe opłaty taryfowe wykorzystywane do wyceny kursu łącznie z opłatą za impuls,
- ilość impulsów i wartość usługi odnoszących się do poszczególnych taryf,
- wartość poszczególnych innych opłat taryfowych,
- dane wymienione w ust. 1 pkt 6 lit. b), c), h) - I) i n)".
| Paragon — artykuły polecane |
| Paragon fiskalny — Faktura VAT — Zasady wystawiania faktur i faktur korygujących — Faktura elektroniczna — Faktura zaliczkowa — Podatek VAT - naliczony — VAT UE — Kasy fiskalne — Podatnik vat czynny |
Przypisy
- ↑ Rozporządzenie Ministra finansów z dnia 4 lipca 2002 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące, oraz warunków stosowania tych kas przez podatników
- ↑ Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 27 sierpnia 2013 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące
- ↑ Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących
- ↑ Ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług
Bibliografia
- Barnik P. (2014), Faktura VAT w pytaniach i odpowiedziach, Wolters Kluwer, Warszawa
- Derkacz A. (red.) (2011), Kasy rejestrujące. Komentarz problemowy, Wolters Kluwer, Warszawa
- Pasternak-Malicka M. (2016), Funkcja fiskalna podatku od towarów i usług a znieczulenie podatkowe, Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu, nr 451
- Rościszewski P. (2003), Kasy rejestrujące 2003-2004, Dom Wydawniczy ABC, Warszawa
- Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 29 kwietnia 2019 r. w sprawie kas rejestrujących Dz.U. 2019 poz. 816
- Rozporządzenie Ministra Przedsiębiorczości i Technologii z dnia 28 maja 2018 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące Dz.U. 2018 poz. 1206
- Rozporządzenie Ministra Przedsiębiorczości i Technologii z dnia 28 maja 2018 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące Dz.U. 2018 poz. 1206
- Szymankiewicz M. (2011), Kasy fiskalne-wybrane zagadnienia, Rachunkowość, nr 1
- Ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług Dz.U. 2004 nr 54 poz. 535
Autor: Aleksandra Zgórska, Sylwia Bierowiec
