Metodyka wstępująca
Metodyka wstępująca (przyrostowa) - zakłada rozbicie etapu realizacji projektu informatycznego na mniejsze fragmenty i realizację jedynie wybranych, lub wszystkich ale przy założeniu rozłożenia ich w czasie i realizacji zgodnie z potrzebami lub możliwościami finansowymi przedsiębiorstwa.
Metodyka wstępująca, znana również jako metoda stopniowego wdrażania, jest podejściem do zarządzania projektami, które opiera się na stopniowym wprowadzaniu zmian i rozwijaniu projektu w miarę postępu prac. Jest to alternatywa dla tradycyjnej metodyki wdrożeniowej, w której cały projekt jest realizowany jednocześnie.
Korzyści
Pozwala ona na wcześniejsze uzyskanie korzyści z zastosowania technologii informatycznych w wybranych jednostkach organizacyjnych lub obszarach funkcjonalnych (przykładowo najpierw wdraża się systemy finansowo-księgowe, następnie system odpowiedzialny za zarządzanie sprzedażą, a na końcu system wspomagający produkcję i logistykę).
Zalety metodyki wstępującej
- Elastyczność metodyki wstępującej przyczynia się do dostosowania projektu do indywidualnych potrzeb przedsiębiorstwa. Dzięki stopniowemu wdrażaniu projektu, możliwe jest uwzględnienie specyficznych wymagań i preferencji, co prowadzi do większej satysfakcji zarówno klienta, jak i pracowników.
- Szybsze uzyskanie inwestycji w technologie informatyczne jest kolejną korzyścią z metodyki wstępującej. Dzięki stopniowemu wdrażaniu projektu, przedsiębiorstwo może szybciej korzystać z nowych narzędzi i technologii, co przekłada się na wzrost efektywności i konkurencyjności.
- Testowanie i ocena efektywności poszczególnych fragmentów projektu mają kluczowe znaczenie dla sukcesu całego projektu. Metodyka wstępująca umożliwia stopniowe wprowadzanie zmian, co pozwala na monitorowanie wyników i w razie potrzeby wprowadzanie korekt. Dzięki temu przedsiębiorstwo może uniknąć potencjalnych problemów i zwiększyć szanse na osiągnięcie zamierzonych celów.
Etapy implementacji metodyki wstępującej
- Analiza i planowanie są kluczowymi aspektami implementacji metodyki wstępującej. Przedsiębiorstwo powinno przeprowadzić szczegółową analizę swoich procesów i zasobów, aby zidentyfikować obszary, w których metodyka wstępująca może być skutecznie zastosowana. Następnie konieczne jest opracowanie planu, który uwzględnia priorytety, harmonogram i zasoby potrzebne do realizacji projektu.
- Wybór konkretnych fragmentów projektu powinien być dokonany na podstawie analizy kosztów, korzyści i ryzyka. Przedsiębiorstwo musi uwzględnić zarówno krótko-, jak i długoterminowe efekty wprowadzenia poszczególnych zmian. Ważne jest również uwzględnienie ryzyka i opracowanie strategii minimalizującej potencjalne zagrożenia.
- Implementacja i monitorowanie wybranych fragmentów projektu wymagają zastosowania najlepszych praktyk zarządzania. Przedsiębiorstwo powinno wyznaczyć odpowiednie zespoły, ustalić procedury i narzędzia monitorujące postęp prac. Ważne jest również regularne raportowanie i ocena wyników, aby w razie potrzeby dostosować strategię i działania.
| Metodyka wstępująca — artykuły polecane |
| Outsourcing kapitałowy — Outsourcing taktyczny — OPT — Biznes plan — Relacje między zleceniodawcą i usługodawcą — Etapy outsourcingu - analiza wewnętrzna — ARIS — Procesowe podejście do controllingu — Zarządzanie innowacjami |
Bibliografia
- Woźniak K. (2005), System informacji menedżerskiej jako instrument zarządzania strategicznego w firmie, praca doktorska, Akademia Ekonomiczna w Krakowie, Kraków
Autor: Krzysztof Woźniak
