Krajowy rejestr długów

Krajowy Rejestr Długów (KRD) jest jednym z biur informacji gospodarczej działającym na terytorium Polski. Podstawą jego działalności jest ustawa z dnia 9 kwietnia 2010 r. o udostępnianiu informacji gospodarczych i wymianie danych gospodarczych. Pojawienie się podmiotu w bazie danych KRD znacząco obniża wiarygodność finansową oraz może być przyczyną odmowy udzielenia kredytu dla osoby fizycznej lub wykluczenie z obrotu gospodarczego i brak chęci podejmowania współpracy z innymi przedsiębiorcami w przypadku osób prawnych.

TL;DR

Krajowy Rejestr Długów (KRD) to baza danych zawierająca informacje o dłużnikach w Polsce. Obecność w rejestrze może obniżyć wiarygodność finansową i utrudnić uzyskanie kredytu lub współpracę z innymi przedsiębiorcami. KRD gromadzi informacje o zaległych zobowiązaniach, ale także o uregulowanych zadłużeniach. Można zostać wpisanym do KRD z powodu niewypłacenia pensji, zaległości w spłacie kredytu, braków w płatnościach za abonament telefoniczny, alimenty czy czynsz za mieszkanie. Informacje są przechowywane przez 10 lat, a dłużnik jest usuwany w ciągu 14 dni po spłacie. Wierzyciel może przekazać dane do KRD, jeśli zobowiązanie wynosi minimum 200 zł dla konsumenta. Każdy ma prawo sprawdzić swoje dane w KRD raz na 6 miesięcy.

Cele powstania Krajowego Rejestru Długów

Krajowy Rejestr Długów powstał za sprawą kilku istotnych czynników:

• Dyscyplinowanie podmiotów gospodarczych oraz konsumentów do terminowego regulowania swoich zobowiązań
• Wzrastająca liczba bankructw
• Powstawanie czarnych list dłużników w Internecie
• Dzięki dopisaniu nierzetelnego klienta do publicznego rejestru długów zwiększa się szansa na odzyskanie zaległych należności, ponieważ nikt nie chce widnieć w publicznym rejestrze dłużników
• Sprawdzenie informacji o potencjalnym kliencie w bazie danych biur informacji gospodarczej, aby zminimalizować ewentualne ryzyko zawarcia nietrafnej transakcji (M. Bekas. 2011, s. 13)

Działania KRD

Przedmiotem działalności krajowego rejestru długów jest gromadzenie, przechowywanie oraz udostępnianie informacji gospodarczych o przedsiębiorcach i konsumentach, które dotyczą ich sytuacji finansowej, a dokładniej zaległych zobowiązań (M. Olechnowicz 2012, s. 67). Warto także zaznaczyć, że KRD gromadzi i udostępnia nie tylko informacje o charakterze negatywnym. Oznacza to zatem, że w bazach KRD znajdują się także informacje na temat spłaconych w części lub uregulowanych całkowicie przez nas zobowiązaniach.

Niespłacone zobowiązania, za które można zostać wpisanym do KRD

W bazie krajowego rejestru długów można się znaleźć wskutek:

• Niewypłacenie pensji pracownikom przez pracowdawcę
• Zaleganie ze spłatą kredytu bądź pożyczki
• Braki w płatnościach za abonament telefoniczny i/lub telewizyjny
• Zaleganie ze spłatą alimentów uznanych przez sąd
• Zaleganie z opłatą czynszu za mieszkanie
• Nieuregulowanie płatności za mandaty (Narodowy Bank Polski 2015, s. 34)

Jak widać powyżej, wpisu do KRD mogą dokonywać nie tylko instytucje pożyczkowe lub banki, ale również gminy, urzędy, świadczący usługi dostawcy, osoby fizyczne, operatorzy telekomunikacji czy zakłady ubezpieczeń. Warto zatem pamiętać, że nasze dane mogą znaleźć się w KRD w przypadku niemal każdego zaległego zobowiązania.

Informacje w bazie danych biura informacji gospodarczej są przechowywane przez 10 lat od daty wpisu. Dłużnik w momencie kiedy spłaci swoje zadłużenie, jest usuwany z rejestru w ciągu 14 dni. Motywuje to wielu konsumentów i przedsiębiorców do uregulowania zobowiązania, ponieważ ich negatywna historia zostaje wtedy całkowicie usunięta z rejestru dłużników (M. Bekas. 2011, s. 14).

Procedura wpisywania dłużnika do bazy KRD

Wierzyciel może przekazać do KRD dane dłużnika, wtedy gdy spełnione zostaną następujące warunki:

• Zobowiązanie powstało w związku z określonym stosunkiem prawnym, w szczególności z tytułu umowy o kredyt konsumencki oraz umów, o których mowa w art. 1871 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeksu postępowania cywilnego
• Łączna kwota wymagalnych zobowiązań dłużnika będącego konsumentem wobec wierzyciela wynosiminimum 200 złotych (osoby fizyczne) lub minimum 500 zł (osoby prawne) oraz są one wymagalne od co najmniej 30 dni
• Upłynął co najmniej miesiąc od poinformowania dłużnika (osobiście lub poprzez list polecony) przez wierzyciela o zamiarze przekazania informacji o zadłużeniu do KRD (Ustawa o udostępnianiu informacji… 2010)

Proces sprawdzenia swoich danych w KRD

Każdy podmiot ma prawo dostępu do informacji go dotyczących, które gromadzi i przechowuje biuro informacji gospodarczej. Dostęp do tych informacji konsument posiada raz na 6 miesięcy nieodpłatnie. Aby sprawdzić informacje należy:

1. Zarejestować się na witrynie internetowej krajowego rejestru długów
2. Pobrać raport
3. W przypadku figurowania jako dłużnik, należy:
   • Udać się do instytucji/osoby, która zgłosiła osobę zalegającą z płatnościami
   • Uregulować zadłużenie i złożyć wniosek - w takiej sytuacji wierzyciel maobowiązek złożyć do KRD wniosek o usunięciu informacji o zadłużeniu (ma na to 14 dni od daty otrzymania pieniędzy. Usunięcie informacji w KRD może zająć maksymalnie 7 dni (Narodowy Bank Polski 2015, s. 35)

Krajowy rejestr długów — artykuły polecane

Lista dłużników — Rejestr dłużników — Biuro Informacji Kredytowej — Prawa przedsiębiorców — Upadłość konsumencka — Wadium — InfoMonitor — Biuro informacji gospodarczej — Postępowanie upadłościowe

Bibliografia

• Bekas M. (2011), Systemy wymiany informacji gospodarczych w Polsce, Studia i prace kolegium zarządzania i finansów, Szkoła Główna Handlowa w Warszawie, nr 109
• Bekas M. (2013), Windykacja należności w praktyce, Wolters Kluwer, Warszawa
• Kreczmańska-Gigol K. (2010), Aktywne zarządzanie płynnością finansową przedsiębiorstwa
• NBP (2015), Kredyt bankowy jako źródło finansowana działalności, Materiał opracowany przez NBP w ramach projektu Przedsiębiorczość w praktyce
• Olechnowicz M. (2012), Systemy wymiany informacji kredytowej i gospodarczej w Polsce, Zeszyty Naukowe Politechniki Poznańskiej. Organizacja i Zarządzanie, nr 58
• Ustawa z dnia 9 kwietnia 2010 r. o udostępnianiu informacji gospodarczych i wymianie danych gospodarczych Dz.U. 2010 nr 81 poz. 530

Autor: Oliwia Solarska, Magdalena Ślusarczyk, Dominik Zieliński

Treść tego artykułu została oparta na aktach prawnych. Zwróć uwagę, że niektóre akty prawne mogły ulec zmianie od czasu publikacji tego tekstu.