Polityka rezerw obowiązkowych: Różnice pomiędzy wersjami
m (Infobox update) |
(LinkTitles.) |
||
| Linia 15: | Linia 15: | ||
Jest to instrument banku centralnego, zaliczany bezpośrednio do środków kontroli [[kredyt]]ów. Środek ten ma charakter ilościowy. [[System]] bankowych rezerw obowiązkowych pozwala bankowi centralnemu regulować ilość pieniądza w obiegu gospodarczym, a także ma na celu zapewnienie wypłacalności [[bank]]ów komercyjnych. Płynność danego banku jest zatem zabezpieczona nie tylko stanem gotówki w kasie, ale także przez określony wkład środków odprowadzonych na jego rachunek rachunek banku centralnym, zwany rezerwą obowiązkową. Rezerwy te stanowią pewien procent [[depozyt]]ów zgromadzonych w banku. [[Rada Polityki Pieniężnej]] ustala wysokość rezerw obowiązkowych, czyli określa, jaką część swoich depozytów banki komercyjne muszą przechowywać na rachunkach w [[NBP]] (obecnie jest to 3,5 proc.)(A. Grzeszak, 2007 s. 40) | Jest to instrument banku centralnego, zaliczany bezpośrednio do środków kontroli [[kredyt]]ów. Środek ten ma charakter ilościowy. [[System]] bankowych rezerw obowiązkowych pozwala bankowi centralnemu regulować ilość pieniądza w obiegu gospodarczym, a także ma na celu zapewnienie wypłacalności [[bank]]ów komercyjnych. Płynność danego banku jest zatem zabezpieczona nie tylko stanem gotówki w kasie, ale także przez określony wkład środków odprowadzonych na jego [[rachunek]] rachunek banku centralnym, zwany rezerwą obowiązkową. Rezerwy te stanowią pewien procent [[depozyt]]ów zgromadzonych w banku. [[Rada Polityki Pieniężnej]] ustala wysokość rezerw obowiązkowych, czyli określa, jaką część swoich depozytów banki komercyjne muszą przechowywać na rachunkach w [[NBP]] (obecnie jest to 3,5 proc.)(A. Grzeszak, 2007 s. 40) | ||
==Elementy== | ==Elementy== | ||
Obecnie polityka rezerw obowiązkowych polega na zobowiązaniu banku komercyjnego do utrzymywania pewnego minimalnego salda na jego rachunku w banku centralnym. Jego wielkość jest [[zmienna]] w czasie i zależy od ogólnej sumy wkładów wniesionych do tego banku; pozostaje też z tym wkładem w określonym stosunku, który może być różny dla różnych rodzajów wkładów. | Obecnie [[polityka]] rezerw obowiązkowych polega na zobowiązaniu banku komercyjnego do utrzymywania pewnego minimalnego salda na jego rachunku w banku centralnym. Jego wielkość jest [[zmienna]] w czasie i zależy od ogólnej sumy wkładów wniesionych do tego banku; pozostaje też z tym wkładem w określonym stosunku, który może być różny dla różnych rodzajów wkładów. | ||
We obecnych czasach korzystanie z systemu rezerw obowiązkowych obowiązkowych, które miało na celu zapewnienie płynności banków komercyjnych, traci na znaczeniu ze względu na fakt, że banki te niejednokrotnie są tak dużymi instytucjami finansowymi, że ich niewypłacalnośc nie jest zagrożona. System taki jest istotny, gdy sektor bankowy danego kraju jest jeszcze słaby, a więc mało rozwinięty. | We obecnych czasach korzystanie z systemu rezerw obowiązkowych obowiązkowych, które miało na celu zapewnienie płynności banków komercyjnych, traci na znaczeniu ze względu na fakt, że banki te niejednokrotnie są tak dużymi instytucjami finansowymi, że ich niewypłacalnośc nie jest zagrożona. System taki jest istotny, gdy [[sektor]] bankowy danego kraju jest jeszcze słaby, a więc mało rozwinięty. | ||
<google>ban728t</google> | <google>ban728t</google> | ||
==Wykorzystanie== | ==Wykorzystanie== | ||
Obecnie [[bank centralny]] wykorzystuje [[rezerwy obowiązkowe]] głównie do regulacji potencjału kredytowego sektora bankowego. Stanowią one instrument kształtowania jego płynności w ramach realizacji długookresowej polityki pieniężnej oraz kreowania pieniądza przez działanie mnożnika pieniężnego. Rezerwy obowiązkowe wyzwalają dodatkowy [[popyt]] banków komercyjnych na [[pieniądz]] banku centralnego. System rezerw obowiązkowych wpływa bezpośrednio na potencjał kredytowy banków komercyjnych, w taki sposób że niedobór rezerw gotówkowych zmusza banki komercyjne do przeprowadzania akcji refinansowych refinansowych banku centralnym, z kolei nadmiar rezerw gotówkowych umożliwia bankom komercyjnym rozszerzanie akcji kredytowej. Stąd też bank centralny realizując swoją politykę zobowiązuje banki komercyjne do podwyższenia lub obniżenia wskaźnika rezerw, przez który rozumie się określony stosunek rezerw banków komercyjnych do wkładów ich [[klient]]ów. Nawet niewielka zmiana wskaźnika rezerw obowiązkowych powoduje relatywnie dużą zmianę ich poziomu oraz poziomu [[podaż]]y pieniądza. Świadczy to o stosunkowo wysokiej elastyczności obu tych wielkości względem poziomu wskaźnika rezerw obowiązkowych. Jego zmiana musi być więc wyważona wynikać z realizacji długookresowej strategii banku centralnego w zakresie polityki monet (W. Dębski, 2003 s. 78- 80) | Obecnie [[bank centralny]] wykorzystuje [[rezerwy obowiązkowe]] głównie do regulacji potencjału kredytowego sektora bankowego. Stanowią one instrument kształtowania jego płynności w ramach realizacji długookresowej polityki pieniężnej oraz kreowania pieniądza przez [[działanie]] mnożnika pieniężnego. Rezerwy obowiązkowe wyzwalają dodatkowy [[popyt]] banków komercyjnych na [[pieniądz]] banku centralnego. System rezerw obowiązkowych wpływa bezpośrednio na [[potencjał]] kredytowy banków komercyjnych, w taki sposób że niedobór rezerw gotówkowych zmusza banki komercyjne do przeprowadzania akcji refinansowych refinansowych banku centralnym, z kolei nadmiar rezerw gotówkowych umożliwia bankom komercyjnym rozszerzanie akcji kredytowej. Stąd też bank centralny realizując swoją politykę zobowiązuje banki komercyjne do podwyższenia lub obniżenia wskaźnika rezerw, przez który rozumie się określony stosunek rezerw banków komercyjnych do wkładów ich [[klient]]ów. Nawet niewielka [[zmiana]] wskaźnika rezerw obowiązkowych powoduje relatywnie dużą zmianę ich poziomu oraz poziomu [[podaż]]y pieniądza. Świadczy to o stosunkowo wysokiej elastyczności obu tych wielkości względem poziomu wskaźnika rezerw obowiązkowych. Jego zmiana musi być więc wyważona wynikać z realizacji długookresowej strategii banku centralnego w zakresie polityki monet (W. Dębski, 2003 s. 78- 80) | ||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
Wersja z 02:48, 21 maj 2020
| Polityka rezerw obowiązkowych |
|---|
| Polecane artykuły |
Jest to instrument banku centralnego, zaliczany bezpośrednio do środków kontroli kredytów. Środek ten ma charakter ilościowy. System bankowych rezerw obowiązkowych pozwala bankowi centralnemu regulować ilość pieniądza w obiegu gospodarczym, a także ma na celu zapewnienie wypłacalności banków komercyjnych. Płynność danego banku jest zatem zabezpieczona nie tylko stanem gotówki w kasie, ale także przez określony wkład środków odprowadzonych na jego rachunek rachunek banku centralnym, zwany rezerwą obowiązkową. Rezerwy te stanowią pewien procent depozytów zgromadzonych w banku. Rada Polityki Pieniężnej ustala wysokość rezerw obowiązkowych, czyli określa, jaką część swoich depozytów banki komercyjne muszą przechowywać na rachunkach w NBP (obecnie jest to 3,5 proc.)(A. Grzeszak, 2007 s. 40)
Elementy
Obecnie polityka rezerw obowiązkowych polega na zobowiązaniu banku komercyjnego do utrzymywania pewnego minimalnego salda na jego rachunku w banku centralnym. Jego wielkość jest zmienna w czasie i zależy od ogólnej sumy wkładów wniesionych do tego banku; pozostaje też z tym wkładem w określonym stosunku, który może być różny dla różnych rodzajów wkładów. We obecnych czasach korzystanie z systemu rezerw obowiązkowych obowiązkowych, które miało na celu zapewnienie płynności banków komercyjnych, traci na znaczeniu ze względu na fakt, że banki te niejednokrotnie są tak dużymi instytucjami finansowymi, że ich niewypłacalnośc nie jest zagrożona. System taki jest istotny, gdy sektor bankowy danego kraju jest jeszcze słaby, a więc mało rozwinięty.
Wykorzystanie
Obecnie bank centralny wykorzystuje rezerwy obowiązkowe głównie do regulacji potencjału kredytowego sektora bankowego. Stanowią one instrument kształtowania jego płynności w ramach realizacji długookresowej polityki pieniężnej oraz kreowania pieniądza przez działanie mnożnika pieniężnego. Rezerwy obowiązkowe wyzwalają dodatkowy popyt banków komercyjnych na pieniądz banku centralnego. System rezerw obowiązkowych wpływa bezpośrednio na potencjał kredytowy banków komercyjnych, w taki sposób że niedobór rezerw gotówkowych zmusza banki komercyjne do przeprowadzania akcji refinansowych refinansowych banku centralnym, z kolei nadmiar rezerw gotówkowych umożliwia bankom komercyjnym rozszerzanie akcji kredytowej. Stąd też bank centralny realizując swoją politykę zobowiązuje banki komercyjne do podwyższenia lub obniżenia wskaźnika rezerw, przez który rozumie się określony stosunek rezerw banków komercyjnych do wkładów ich klientów. Nawet niewielka zmiana wskaźnika rezerw obowiązkowych powoduje relatywnie dużą zmianę ich poziomu oraz poziomu podaży pieniądza. Świadczy to o stosunkowo wysokiej elastyczności obu tych wielkości względem poziomu wskaźnika rezerw obowiązkowych. Jego zmiana musi być więc wyważona wynikać z realizacji długookresowej strategii banku centralnego w zakresie polityki monet (W. Dębski, 2003 s. 78- 80)
Bibliografia
- Dębski W, Rynek finansowy i jego mechanizmy podstawy teorii i praktyki, PWN Warszawa 2003
- Grzeszak A. Polityka - numer 3 (2588) 20-01-2007; s. 40
Autor: Olga Raźny
