Morris Llewelyn Cooke: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Zarządzania
(LinkTitles.)
m (Dodanie MetaData Description)
Linia 45: Linia 45:
[[Kategoria:Prekursorzy - nurt uniwersalistyczny]]
[[Kategoria:Prekursorzy - nurt uniwersalistyczny]]
<!--[[en:Morris Llewelyn Cooke]]-->
<!--[[en:Morris Llewelyn Cooke]]-->
{{#metamaster:description|Morris Llewelyn Cooke - amerykański inżynier i organizator, wprowadzający innowacyjne rozwiązania w zarządzaniu. Jako dyrektor Wydziału Robotów w Zarządzie Miejskim Filadelfii oszczędził miliony dolarów. Uważany za prekursora nauki organizacji i zarządzania.}}

Wersja z 17:22, 11 paź 2023

Morris Llewelyn Cooke
Polecane artykuły


Morris Llewelyn Cooke, urodzony w 1872 r. w Pensylwanii, ukończył Uniwersytet w Lehigh zdobywając techniczne wykształcenie. Następnie, rozpoczął współpracę z czasopismami: "Philadelfhia Press", "Evening Telegram" i "Denver News". Wątek pracy Cooke'a, jako dziennikarza, okazał się być epizodyczny. Szybko powrócił on do działalności inżynierskiej koncentrując się na praktyce oraz pogłębianiu wiedzy w zakresie organizacji i zarządzania przedsiębiorstw handlowych i przemysłowych. Gdy uzyskał miano wybitnego organizatora w zakresie przemysłu zapragnął udowodnić, że rozszerzenie naukowego zarządzania na inne dziedziny działalności ludzkiej może przynieść sukces tym gałęziom.

Pierwszym zleceniem Cooke'a było przeanalizowanie kosztów i stopnia efektywności funkcjonowania wybranych amerykańskich uniwersytetów. Zleceniodawcą była Fundacja Krzewienia Nauki Carnegiego. Podczas tychże prac wykorzystał on taylorowski system funkcjonowania (zamysł Taylora przewidywał podział pracy kierowniczej i bezpośredni kontakt stanowisk takich jak kontrola jakości, czy też dyscyplina pracy ze szczeblem wykonawczym).

Wnioski, które wyciągnął opublikował w 1910 r. pod tytułem "Academic and Industrial Effciency". Nieprawidłowości w zarządzaniu jakie zaobserwował Cooke'a (do których należą: powszechność zarządzania poprzez komisje i za duża autonomia wydziałów przy jednoczesnym braku autorytetu władz dziekańskich) były przyczyną relatywnie niskiej efektywności funkcjonowania badanych uniwersytetów.

Rok 1912 zaowocował dla Cooke'a posadą dyrektora Wydziału Robotów w Zarządzie Miejskim Filadelfii. Ze względu na panującą specyfikę gospodarki komunalnej próby wdrożenia przez Cooke'a metod naukowego zarządzania zakończyły się fiaskiem, jednak udało się Cooke'owi wprowadzić rozmaite innowacje.

Przemysłowe metody planowania finansowego, selekcja personelu, inwentaryzacja czy wymiana wyposażenia i standaryzacja to tylko niektóre z wprowadzonych ulepszeń. Zarówno one jak i tchnięcie w służby komunalne Filadelfii ducha współpracy zaowocowały dla Cooke'a wielkim sukcesem w latach pełnienia przez niego funkcji dyrektora (tj. 1912-1916), a dla Zarządu Miejskiego Filadelfii oszczędnościami rzędu miliona dolarów rocznie.

Cooke był powoływany na wiele stanowisk, m.in.:

  • Przewodniczącego Komitetu Zapasów Przemysłu Zbrojeniowego (w okresie I Wojny Światowej).
  • Członka Amerykańskiego Stowarzyszenia Inżynierów Mechaników (gdzie przyczynił się do reorganizacji tejże grupy).
  • Pierwszego Przewodniczącego Towarzystwa im. Taylora.
  • Kierownika Katedry Administracji Miejskiej Uniwersytetu w Pensylwanii.
  • Członka Instytutu Naukowej Organizacji w Warszawie (miało to miejsce w 1926r., na rzecz tego Instytutu przekazał zbiór biblioteczny z dziedziny organizacji i zarządzania).
  • Brał również czynny udział w III Międzynarodowym Kongresie Naukowej Organizacji w Rzymie.

Cooke uważany jest za najwybitniejszego (po Taylorze) prekursora amerykańskiej nauki organizacji i zarządzania.

Bibliografia

  • Z. Martyniak, Historia myśli organizatorskiej, Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej w Krakowie, Kraków 2002,
  • Z. Martyniak, Prekursorzy nauki organizacji i zarządzania, Państwowe Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa 1993.

Autor: Magdalena Kowalska