Koszt historyczny: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Zarządzania
m (Infobox update)
 
(LinkTitles.)
Linia 17: Linia 17:
=Definicja=
=Definicja=


[[Koszt]] historyczny ([[cena]] historyczna) stanowi jedną z metod [[wycena bilansowa|wyceny bilansowej]], której celem jest ukazanie sytuacji gospodarczej [[przedsiębiorstwo|przedsiębiorstwa]] wyrażonej wartościowo. "Cena (koszt) historyczna może być zdefiniowana jako łączna kwota [[aktywa finansowe|aktywów pieniężnych]] lub jej ekwiwalent, jaką [[podmiot gospodarczy]] musi zapłacić za pozyskanie [[aktywa|aktywów]] tak, aby móc spowodować kontrolę nad nimi, w celu uzyskania przyszłych korzyści ekonomicznych. Łączna kwota do zapłacenia obejmuje zazwyczaj szereg elementów, a jej głównym elementem jest cena nabycia" [Turyna 2006, s. 179].  
[[Koszt]] historyczny ([[cena]] historyczna) stanowi jedną z metod [[wycena bilansowa|wyceny bilansowej]], której celem jest ukazanie sytuacji gospodarczej [[przedsiębiorstwo|przedsiębiorstwa]] wyrażonej wartościowo. "Cena (koszt) historyczna może być zdefiniowana jako łączna kwota [[aktywa finansowe|aktywów pieniężnych]] lub jej [[ekwiwalent]], jaką [[podmiot gospodarczy]] musi zapłacić za pozyskanie [[aktywa|aktywów]] tak, aby móc spowodować kontrolę nad nimi, w celu uzyskania przyszłych korzyści ekonomicznych. Łączna kwota do zapłacenia obejmuje zazwyczaj szereg elementów, a jej głównym elementem jest cena nabycia" [Turyna 2006, s. 179].  


=Charakterystyka=
=Charakterystyka=


Cena historyczna stosowana podczas [[wycena składników bilansu|wyceny bilansowej]] aktywów ma bardzo ważną zaletę, gdyż podlega ona weryfikacji jako cena [[transakcja|transakcji]], która jest rzeczywista i może być sprawdzona. Cena, która jest wynikiem ustaleń transakcyjnych pomiędzy kupującym, a [[sprzedawca|sprzedającym]] jest nazwana minimalną wartością składnika [[struktura bilansu|bilansu]] od strony kupującego (zakładamy, że zastosowano [[zasady rachunkowości|zasadę]] ostrożnej wyceny i niemożliwe jest nabycie tego samego składnika aktywów po niższej cenie). W pewnych przypadkach stosuje się założenie, że cena minimalna jest równowartością aktualnej ceny składnika aktywów dla kupującego, i ma to swoje odzwierciedlenie dla zasady kontynuacji działania (przedsiębiorstwo będzie działać tak długo, aż osiągnie korzyści z użytkowania nabytego aktywa). Teza ta jest trudna do udowodnienia ze względu na to, że wszystkie czynniki, które pozostają we wzajemnych relacjach łącznie generują pewną wartość [[pieniądz|pieniężną]], która następnie ulega podziałowi pomiędzy [[inwestor]]ami.
Cena historyczna stosowana podczas [[wycena składników bilansu|wyceny bilansowej]] aktywów ma bardzo ważną zaletę, gdyż podlega ona weryfikacji jako cena [[transakcja|transakcji]], która jest rzeczywista i może być sprawdzona. Cena, która jest wynikiem ustaleń transakcyjnych pomiędzy kupującym, a [[sprzedawca|sprzedającym]] jest nazwana minimalną wartością składnika [[struktura bilansu|bilansu]] od strony kupującego (zakładamy, że zastosowano [[zasady rachunkowości|zasadę]] ostrożnej wyceny i niemożliwe jest nabycie tego samego składnika aktywów po niższej cenie). W pewnych przypadkach stosuje się [[założenie]], że [[cena minimalna]] jest równowartością aktualnej ceny składnika aktywów dla kupującego, i ma to swoje odzwierciedlenie dla zasady kontynuacji działania ([[przedsiębiorstwo]] będzie działać tak długo, aż osiągnie korzyści z użytkowania nabytego [[aktywa]]). Teza ta jest trudna do udowodnienia ze względu na to, że wszystkie czynniki, które pozostają we wzajemnych relacjach łącznie generują pewną [[wartość]] [[pieniądz|pieniężną]], która następnie ulega podziałowi pomiędzy [[inwestor]]ami.
<google>ban728t</google>
<google>ban728t</google>
=Wady wyceny bilansowej po koszcie historycznym=
=Wady wyceny bilansowej po koszcie historycznym=


Niewątpliwie wadą wyceny bilansowej po koszcie historycznym jest to, że w miarę upływu czasu ta wartość ulega zmianie i w po dłuższym okresie może stracić na znaczeniu przy wycenie [[zasób|zasobów]] przedsiębiorstwa. Jeżeli założymy, że cena nie ulegnie zmianie to mogą zmienić się oczekiwania co do przyszłych korzyści. To klasyczna i tradycyjna metoda wyceny w rachunkowości, która jednak jest sprzeczna z koncepcją ochrony jednostki przed [[inflacja|inflacją]].
Niewątpliwie wadą wyceny bilansowej po koszcie historycznym jest to, że w miarę upływu czasu ta wartość ulega zmianie i w po dłuższym okresie może stracić na znaczeniu przy wycenie [[zasób|zasobów]] przedsiębiorstwa. Jeżeli założymy, że cena nie ulegnie zmianie to mogą zmienić się oczekiwania co do przyszłych korzyści. To klasyczna i tradycyjna [[metoda]] wyceny w rachunkowości, która jednak jest sprzeczna z koncepcją ochrony jednostki przed [[inflacja|inflacją]].


=Bibliografia=
=Bibliografia=
* Turyna, J., Standardy sprawozdawczości finansowej, Difin, Warszawa 2006
* Turyna, J., Standardy sprawozdawczości finansowej, Difin, Warszawa 2006
* Hendriksen E.A. ; Van Breda F.M.., Teoria rachunkowości, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2002, s. 493
* Hendriksen E.A. ; Van Breda F.M.., Teoria rachunkowości, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2002, s. 493
* Gmytrasiewicz M.; Karmańska A.; Olchowicz I., Rachunkowość finansowa, Difin, Warszawa 1998, s. 45-47
* Gmytrasiewicz M.; Karmańska A.; Olchowicz I., [[Rachunkowość]] finansowa, Difin, Warszawa 1998, s. 45-47


{{a|Agata Migdał}}
{{a|Agata Migdał}}
[[Kategoria:Rachunkowość]]
[[Kategoria:Rachunkowość]]

Wersja z 03:38, 20 maj 2020

Koszt historyczny
Polecane artykuły


Definicja

Koszt historyczny (cena historyczna) stanowi jedną z metod wyceny bilansowej, której celem jest ukazanie sytuacji gospodarczej przedsiębiorstwa wyrażonej wartościowo. "Cena (koszt) historyczna może być zdefiniowana jako łączna kwota aktywów pieniężnych lub jej ekwiwalent, jaką podmiot gospodarczy musi zapłacić za pozyskanie aktywów tak, aby móc spowodować kontrolę nad nimi, w celu uzyskania przyszłych korzyści ekonomicznych. Łączna kwota do zapłacenia obejmuje zazwyczaj szereg elementów, a jej głównym elementem jest cena nabycia" [Turyna 2006, s. 179].

Charakterystyka

Cena historyczna stosowana podczas wyceny bilansowej aktywów ma bardzo ważną zaletę, gdyż podlega ona weryfikacji jako cena transakcji, która jest rzeczywista i może być sprawdzona. Cena, która jest wynikiem ustaleń transakcyjnych pomiędzy kupującym, a sprzedającym jest nazwana minimalną wartością składnika bilansu od strony kupującego (zakładamy, że zastosowano zasadę ostrożnej wyceny i niemożliwe jest nabycie tego samego składnika aktywów po niższej cenie). W pewnych przypadkach stosuje się założenie, że cena minimalna jest równowartością aktualnej ceny składnika aktywów dla kupującego, i ma to swoje odzwierciedlenie dla zasady kontynuacji działania (przedsiębiorstwo będzie działać tak długo, aż osiągnie korzyści z użytkowania nabytego aktywa). Teza ta jest trudna do udowodnienia ze względu na to, że wszystkie czynniki, które pozostają we wzajemnych relacjach łącznie generują pewną wartość pieniężną, która następnie ulega podziałowi pomiędzy inwestorami.

Wady wyceny bilansowej po koszcie historycznym

Niewątpliwie wadą wyceny bilansowej po koszcie historycznym jest to, że w miarę upływu czasu ta wartość ulega zmianie i w po dłuższym okresie może stracić na znaczeniu przy wycenie zasobów przedsiębiorstwa. Jeżeli założymy, że cena nie ulegnie zmianie to mogą zmienić się oczekiwania co do przyszłych korzyści. To klasyczna i tradycyjna metoda wyceny w rachunkowości, która jednak jest sprzeczna z koncepcją ochrony jednostki przed inflacją.

Bibliografia

  • Turyna, J., Standardy sprawozdawczości finansowej, Difin, Warszawa 2006
  • Hendriksen E.A. ; Van Breda F.M.., Teoria rachunkowości, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2002, s. 493
  • Gmytrasiewicz M.; Karmańska A.; Olchowicz I., Rachunkowość finansowa, Difin, Warszawa 1998, s. 45-47

Autor: Agata Migdał