Świadczenie rehabilitacyjne
Świadczenie rehabilitacyjne |
---|
Polecane artykuły |
Świadczenie rehabilitacyjne przysługuje ubezpieczonemu, który po wyczerpaniu okresu pobierania zasiłku chorobowego jest nadal niezdolny do pracy, a dalsze leczenie lub rehabilitacja rokują odzyskanie zdolności do pracy. [1] Przysługuje ono przez okres niezbędny do przywrócenia zdolności do pracy, nie dłużej niż przez 12 miesięcy(360 dni). Może być ono przyznane jednorazowo lub w częściach. O potrzebie przyznania tego świadczenia decyduje lekarz orzecznik Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Od orzeczenia lekarza orzecznika ubezpieczonemu przysługuje prawo wniesienia sprzeciwu do komisji lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w ciągu 14 dni od daty otrzymania tego orzeczenia.
Wysokość świadczenia
Świadczenie rehabilitacyjne wypłacane jest za każdy dzień niezdolności do pracy (w tym dni ustawowo wolne). Świadczenie rehabilitacyjne wynosi 90% wymiaru zasiłku chorobowego za okres pierwszych trzech miesięcy, 75% tej podstawy za pozostały okres, a jeżeli niezdolność do pracy przypada w okresie ciąży – 100% tej podstawy. [2] Z tytułu ubezpieczenia wypadkowego świadczenie przysługuje w wysokości 100% podstawy wymiaru. [3]
Prawo do świadczenia rehabilitacyjnego
Świadczenie rehabilitacyjne przysługuje ubezpieczonemu, który jest objęty ubezpieczeniem chorobowym oraz:
- jest pracownikiem,
- jest członkiem rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub spółdzielni kółek rolniczych,
- pracuje odpłatnie na podstawie skierowania do pracy, gdy odbywa karę pozbawienia wolności lub jest tymczasowo aresztowany,
- pracuje na podstawie umowy agencyjnej, umowy zlecenia lub innej umowy o świadczenie usług, albo współpracuje z taką osobą,
- jest osobą duchowną,
- prowadzi pozarolniczą działalność lub współpracuje z taką osobą,
- odbywa służbę zastępczą,
- wykonuje pracę nakładczą.[4]
Świadczenie rehabilitacyjne z ubezpieczenia wypadkowego (niezdolność do pracy spowodowana wypadkiem przy pracy lub chorobą zawodową) przysługuje ubezpieczonemu, który:
- w przypadkach 1-6 wymienionych powyżej,
- pobiera uposażenie jako poseł lub senator,
- pobiera stypendium sportowe,
- pobiera stypendium jako słuchacz Krajowej Szkoły Administracji Publicznej,
- jest absolwentem pobierającym stypendium w okresie odbywania szkolenia lub stażu, na które został skierowany przez powiatowy urząd pracy lub inny podmiot,
Świadczenie to przysługuje ubezpieczonym w sytuacjach 2-5 jedynie w przypadku niezdolności do pracy po ustaniu tytułu ubezpieczenia wypadkowego.[5]
Świadczenie rehabilitacyjne nie przysługuje, jeśli ubezpieczony:
- jest uprawniony do emerytury, renty z tytułu niezdolności do pracy, zasiłku dla bezrobotnych, zasiłku przedemerytalnego, świadczenia przedemerytalnego, nauczycielskiego świadczenia kompensacyjnego oraz urlopu dla poratowania zdrowia,
- przebywa w areszcie tymczasowym lub odbywa karę pozbawienia wolności oraz gdy niezdolność do pracy spowodowana została przez ubezpieczonego w wyniku umyślnego przestępstwa lub wykroczenia,
- korzysta z urlopu bezpłatnego lub wychowawczego,
- wykonuje w okresie pobierania świadczenia rehabilitacyjnego pracę zarobkową bądź wykorzystuje świadczenie rehabilitacyjne niezgodnie z jego celem.
Świadczenie rehabilitacyjne przyznawane jest na wniosek ubezpieczonego. Ubezpieczony powinien złożyć w tej sprawie oświadczenie na druku ZNp-7, na co najmniej 6 tygodni przed zakończeniem okresu wypłaty zasiłku chorobowego w placówce ZUS najbliższej miejscu jego zamieszkania. Do wniosku należy dołączyć:
- zaświadczenie o stanie zdrowia wypełnione przez lekarza (druk OL-9),
- wywiad zawodowy z miejsca pracy (druk OL-10),
- protokół ustalenia przyczyn i okoliczności wypadku przy pracy (w przypadku gdy niezdolność do pracy została spowodowana wypadkiem przy pracy),
- decyzję o stwierdzeniu choroby zawodowej (w przypadku gdy niezdolność do pracy ma związek z chorobą zawodową),
- jeśli świadczenie będzie wypłacał ZUS należy złożyć dodatkowo zaświadczenie płatnika składek na formularzu:
- Z-3 – w przypadku pracowników,
- Z-3b – w przypadku ubezpieczonych prowadzących pozarolniczą działalność, ubezpieczonych współpracujących z osobami prowadzącymi pozarolniczą działalność gospodarczą oraz duchownych,
- Z-3a – w przypadku pozostałych ubezpieczonych.
Zaświadczenie płatnika składek nie jest wymagane, jeżeli było złożone do ustalenia prawa do zasiłku chorobowego i nie uległy zmianie okoliczności, które mają wpływ na prawo, wysokość i podstawę wymiaru świadczenia.
Płatnik świadczenia rehabilitacyjnego
Wysokość świadczenia rehabilitacyjnego ustala i wypłaca:
- płatnik składek na ubezpieczenie chorobowe, który zgłasza powyżej 20 ubezpieczonych,
- oddział ZUS:
- ubezpieczonym, których płatnik składek zgłasza do ubezpieczenia chorobowego nie więcej niż 20 ubezpieczonych
- ubezpieczonym, którzy prowadzą działalność pozarolniczą i osobom z nimi współpracującym,
- ubezpieczonym będącym duchownymi,
- osobom uprawnionym do zasiłków za okres po ustaniu ubezpieczenia,
- ubezpieczonym podlegającym ubezpieczeniu chorobowemu w Polsce z tytułu zatrudnienia u pracodawcy zagranicznego.
Świadczenie to zostało wprowadzone przez ustawodawcę aby udzielić pracownikom pomoc ubezpieczeniową w przypadkach poważnych i długotrwałych chorób. Okres pobierania zasiłku chorobowego może nie pokrywać się z czasem trwania choroby i wyczerpać się przed odzyskaniem przez pracownika zdolności do pracy. W przypadku, gdy stan zdrowia pracownika nie jest argumentem przyznania mu renty inwalidzkiej, nie posiada on prawa do emerytury, zasiłku dla bezrobotnych, zasiłku przedemerytalnego, świadczenia przedemerytalnego to pracownik w czasie od zakończenia pobierania zasiłku chorobowego do momentu odzyskania zdolności do pracy zostałby pozbawiony środków utrzymania. Świadczenie to jest dla pracownika pomocą pieniężną w przypadku potrzeby dłuższego leczenia więc można określić je jako swoistego rodzaju przedłużenie zasiłku chorobowego.[6]
Przypisy
- ↑ Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz. U. z 2017r. poz. 1368) Art.18
- ↑ Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz. U. z 2017r. poz. 1368) Art.19
- ↑ Ustawa z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych ( Dz. U. z 2018r. poz. 1376, 1669) Art.9
- ↑ Kosacka-Łędzewicz D., Olszewski B., Szóstko E. (2004) Leksykon świadczeń ZUS 2004, Unimex, Wrocław, s. 282
- ↑ Kosacka-Łędzewicz D., Olszewski B., Szóstko E. (2004) Leksykon świadczeń ZUS 2004, Unimex, Wrocław, s. 282,284
- ↑ Salwa Z. (2004). Prawo pracy i ubezpieczeń społecznych ,Wydawnictwo Prawnicze Lexis Nexis, Warszawa,s.353,354
Bibliografia:
- Kosacka-Łędzewicz D., Olszewski B., Szóstko E. (2006) Leksykon świadczeń ZUS 2006, Unimex, Wrocław
- Ryś K., (2017), Wybrane problemy ubezpieczenia społecznego z tytułu niezdolności do pracy z powodu choroby, "Ubezpieczenia Społeczne. Teoria i praktyka", nr 3
- Salwa Z. (2004). Prawo pracy i ubezpieczeń społecznych,Wydawnictwo Prawnicze Lexis Nexis, Warszawa
- Sierocka I. (2014),Świadczenia rehabilitacyjne, "Z Zagadnień Zabezpieczenia Społecznego", nr. 6
- Ustawa z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych ( Dz. U. z 2018r. poz. 1376, 1669)
- Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz. U. z 2017r. poz. 1368)
Autor: Renata Ptaszek