Ulotka reklamowa

Ulotka reklamowa
Polecane artykuły
Teaser Marka przedsiębiorstwa turystycznego Strategia reklamowa Zarządzanie marką Dizajn Komunikacja marketingowa Content marketing Visual merchandising Storytelling

Ulotka reklamowa - to przedmiot reklamowo - informacyjny, którego przeczytanie powinno pochłonąć jak najmniej czasu i równocześnie zapewnić jak najwięcej ilości wiadomości. Ulotki scalają ze sobą elementy zarówno graficzne jak i tekstowe. W niektórych przypadkach istotniejszą rolę w rozumieniu (z punktu widzenia odbiorcy) kreować będzie tekst a w innych obraz. Różnorodne prawdopodobne powiązania między warstwą werbalną i wizualną reklamy mogą oddziaływać na sposób jej postrzegania przez użytkowników. Kreator reklamy może poprzez manewrowanie tymi związkami modelować odbiór reklamy przez hipotetycznego konsumenta (A. Karaśkiewicz s. 65).

Przekaz w formie materiałów reklamowych jest nadzwyczaj ważnym elementem procesu komunikacji z potencjalnym konsumentem. Kompetentnie zaprojektowane ulotki to nieodzowne wyposażenie każdego podmiotu mającego miejsce na rynku turystycznym. Istnieje dość dużo zasad, które określają projektowanie takich materiałów, których przeznaczeniem jest sformułowanie sposobu i zużytkowanie umiejętności połączenia użyteczność i zawartych treści w przekazie z prawidłowymi walorami estetycznymi (M. Dębowska-Mróz s. 1177).

TL;DR

Ulotka reklamowa to krótki i treściwy materiał reklamowy, który ma za zadanie przekazać jak najwięcej informacji w jak najmniejszym czasie. Ulotki mogą zawierać zarówno elementy graficzne, jak i tekstowe. Istnieje wiele zasad projektowania ulotek, które łączą użyteczność i estetykę. Reklamy w formie ulotek składają się z elementów werbalnych i obrazowych. Działanie reklamy polega na przekonywaniu klienta do zakupu danego produktu poprzez tworzenie przewagi konkurencyjnej. Ulotka reklamowa ma za zadanie zainteresować, zaangażować i zmienić nastawienie klienta do produktu.

Podział reklamy w formie ulotek na elementy

Reklamy ukazywane w formie ulotek tworzą w głównej mierze elementy werbalne:

nagłówek
tekst reklamowy
podpis
slogan
nazwa firmy

oraz obrazowe:

ilustracje, np. zdjęcia wyrobu, znak firmowy, logo

Ulotki i katalogi, które znajdują się w lokalach firmowych opracowywane są w odmienny sposób niż ulotki zarezerwowane do kolportowania na ulicy (są zazwyczaj jednostronicowe). Według wszelkiego prawdopodobieństwa w ulotkach kilkustronicowych oraz katalogach ogólnodostępnych wyłącznie w salonach markowych strona tytułowa może być zaledwie wstępem i dopiero wraz z pozostałymi stronami tworzyć pełny przekaz.

Można przyjąć, że nadawca-inicjator ulotki, opracowując ją, sugeruje się pewnym (nieznaną odbiorcom) zamiarem poprzez zestawienie ze sobą danego obrazu z tekstem. Można domyślać się, że zasugerowane przez niego detale kompozycyjne, struktura oraz otoczenie wiadomości mają łączyć się i formułować zorganizowaną komunikacyjnie informację. Ulotki powinny być różnorodne, kolorowe, wydrukowane na solidnej jakości papierze. Mają format złożonej kartki A4, katalogu A5 lub B5 złożonego z kilku lub kilkunastu stron formatu A4 lub pojedynczej kartki formatu A5 (A. Karaśkiewicz s. 66).

Działanie reklamy

Obecnie reklama, stanowi fundamentalny instrument komunikacji marketingowej przedsiębiorstwa z rynkiem. Niemniej jednak historia reklamy jest bardzo długa, natomiast cele różnorakie. Pierwsze zarysy reklamy sięgały już w czasach starożytnych – już wtedy reklama miała postać napisów na kamieniach, ścianach budynków, a konkretnym zadaniem było głównie informowanie.

Pierwsze ulotki reklamowe pojawiły się w czasach starożytnej Grecji, które miały usposobienie spisanych informacji na temat zaplanowanych wydarzeń sportowych albo kulturalnych. Z upływem czasu, a także z rozwojem konkurencji oraz nowych technologii informatycznych, reklama przeistaczała się w bardziej skomplikowany przekaz, zazwyczaj komplementujący atrybuty danego ogłoszeniodawcy lub jego produktów, a najważniejszym założeniem reklamy, stało się stwarzanie przewagi konkurencyjnej przedsiębiorstw (A. Kamińska i in. s. 51-59).