Lean Startup

Z Encyklopedia Zarządzania
Wersja z dnia 12:13, 11 paź 2023 autorstwa Sw (dyskusja | edycje) (Dodanie MetaData Description)
Lean Startup
Polecane artykuły


Lean Startup to zorientowana na budowanie wartości dla właścicieli, metoda iteracyjnego prowadzenia projektów rozwoju biznesu, w której miarą postępu jest dostosowywanie modelu biznesowego do realiów rynkowych. Jej najważniejszym celem jest odnalezienie najkrótszej drogi do zrealizowania danej wizji. Konkretne etapy tego działania będą różne w poszczególnych przedsięwzięciach, ale podstawowe etapy są takie same i polegają na dzieleniu systematycznie planu na drobne elementy składowe za pomocą przeprowadzania eksperymentów. Ta metoda jest przewidziana do użytku w sytuacjach gdy mamy do czynienia ze skrajną niepewnością, że nie sposób przewidzieć co dokładnie może się wydarzyć. Metoda jest również stworzona aby eliminować marnotrawstwo w przedsiębiorstwach.

TL;DR

Lean Startup to metoda prowadzenia projektów rozwoju biznesu, oparta na iteracyjnym dostosowywaniu modelu biznesowego do realiów rynkowych. Metoda ta ma na celu znalezienie najkrótszej drogi do zrealizowania wizji, eliminując jednocześnie marnotrawstwo. Pierwszym etapem jest sformułowanie hipotez, które można zweryfikować za pomocą eksperymentów. Następnie tworzy się minimalnie satysfakcjonujący produkt, który jest testowany na klientach. Proces ten jest iteracyjny, a celem jest ciągłe uczenie się i doskonalenie produktu. W zależności od wyników, przedsiębiorca może zdecydować, czy kontynuować doskonalenie produktu czy dokonać zwrotu. Metoda Lean Startup pozwala na szybkie dostosowanie się do zmieniających się warunków rynkowych.

Historia

"Głównym mentorem i autorem wskazówek dotyczących ruchu Lean Startup jest Steve Blank urodzony w 1953 roku. Opracował on metodologię rozwoju klienta (customer development), która nadała kierunek i rozwój metodologii Lean. W branży hight-tech spędził ponad trzydzieści lat i tym samym zdobył ogromne doświadczenie. Współpracował bądź tworzył znane start-upowe firmy. " Metodologia, którą stworzył była podstawą do pojawienia się Lean Startupu, którą spopularyzował Eric Ries, który był jednym z najlepszych uczniów Blanka. Po raz pierwszy o ruchu Lean Startup usłyszano w 2011 r. w Dolinie Krzemowej. Podczas opracowywania produktu w firmie IMVU Ries stwierdził, że możliwe jest skrócenie cyklu rozwoju produktu. Te oraz inne problemy napotkane podczas tworzenia tego produktu skłoniło go do opracowania metodologi Lean. Gdy IMVU potem odniósł duży sukces, wielu przedsiębiorców zaczęło zgłaszać się do Riesa z prośbą o rady. Brak zrozumienia tej metody przez zarządzających skłoniło go do wygłaszania odczytów na konferencjach oraz tworzenia wpisów na swoim blogu: Start-up Lesson Learned. Po pewnym czasie metodologia zaczęła rozpowszechniać się na całym świecie, zbierając świetne opinie oraz nowych zwolenników. [1]

"Założenia będące aktami wiary"

Pierwszym etapem jest sformułowanie zbioru hipotez czyli zastanowieniu się co my chcemy osiągnąć, jakie efekty. W biznesplanie są to założenia strategii, która może doprowadzić do zrealizowania wizji. Jednak w metodzie Lean muszą być one jak najbardziej jednoznaczne, tak żeby można było jak najszybciej zweryfikować, które z nich są prawdziwe, a które nie. Fundamentalne są: hipoteza wartości i hipoteza wzrostu. Hipoteza wartości sprawdza czy produkt lub usługa jest w stanie zachwycić użytkowników natomiast hipoteza wzrostu sprawdza w jaki sposób nowi klienci będą dowiadywali się o produkcie lub usłudze. Tworząc założenia trzeba mieć świadomość, że nie zawsze będzie się miało co do nich racje i jak pisze Ries to jest jak najbardziej normalne, ponieważ celem jest uczenie się. [2]

Minimalnie satysfakcjonujący produkt (MVP)

Następnym krokiem jest przeprowadzenie eksperymentu. Jest to stworzenie wczesnej wersji nowego produktu nawet niedoskonałego, ponieważ ostatecznie dąży się do stworzenia najbardziej satysfakcjonującego produktu przy zużyciu jak najmniejszych zasobów pieniędzy, czasu i wysiłku. Dla większości przedsiębiorców jest to trudne i niekomfortowe aby pokazywać klientom niedoskonałe, niedokończone produkty zwłaszcza kiedy są oni oczarowani swoją wizją. Występuje wiele rodzajów i odmian minimalnie satysfakcjonujących produktów. Wybór zależy od tego czego chcemy się nauczyć. Każda firma powinna wypracować swoje własne zasady, techniki oraz system tworzenia tych produktów.[3] Kullmar piszę, że jest to sposób do przetestowania wcześniej ustalonych hipotez i rozpoczęcia nauki procesu tak szybko jak to możliwe. Wytworzony produkt ma ograniczoną ilość funkcji.[4]

Proces weryfikowanego uczenia się

Wyraża dodatkowy cel powstawania start-upów, gdzie obok produkowania, zarabiania pieniędzy czy obsługiwania klientów równie ważny jest proces uczenia się sposobów budowania rentownej działalności. Aby tego dokonać należy najlepiej przeprowadzać eksperymenty, co według Riesa jest lepsze od tworzenia ankiet, ponieważ ludzie często nie wiedzą czego oczekują od produktu lub po prostu wydaje im się, że wiedzą. W związku z tym uzupełniane przez nich ankiety nie są wiarygodną formą pozyskania wiedzy. Za to eksperymenty owszem. Oddając klientowi nasz minimalnie satysfakcjonujący produkt, możemy obserwować jego rekcję i zachowanie w stosunku do danego produktu. [5] Ważne jest również aby tworzenie MVP nie było jednorazowym zdarzeniem. Po przeprowadzeniu eksperymentu i jego przeanalizowaniu, można zobaczyć czy projekt się udał i które jego aspekty nie są dopracowane. Potem można zbudować kolejny MVP aby nadal się uczyć. Jest to proces nazwany pętlą tworzenia-pomiaru-uczenia się.

Zwrot czy trwanie?

Ostatnim etapem, jest obserwacja i pomiar sytuacji w jakiej znajduje się przedsiębiorstwo. Na ich podstawie przedsiębiorcy muszą zdecydować czy bieżąca strategia się sprawdza czyli czy można dalej udoskonalać produkt za pomocą MVP i powtarzania z nim kolejnych wcześniej wymienionych etapów. Może się także zdarzyć, że niezbędnym będzie wykonanie zwrotu, czyli "zmiana strategii dokonywana bez zmiany wizji". Bardzo ważne jest aby w odpowiednim czasie wykonać zwrot aby nie było to ani za wcześnie ani za późno. Występuje wiele rodzajów zwrotów takich jak np. zmiana rynku docelowego lub wytwarzanego produktu. [6] Dzięki księgowości innowacyjnej możemy szybciej wykonać zwrot co może uchronić start-up od upadku. Jest to metoda ilościowa pozwalająca na monitorowanie postępów, tworzenia celów pośrednich oraz porządkowania zadań.

Przypisy

  1. ↑ Chyl M. (2014) Tworzenie start-upów metodą Lean Start-up na przykładzie projektu BaseConnect "Perspektywy zarządzania cz. 1", Wyższa Szkoła Europejska im. ks. Józefa Tischnera, Kraków, s. 11, 12, 13
  2. ↑ Ries E. (2018) Droga startupu. Metoda sukcesu, Wydawnictwo HELION, Gliwice, s. 105, 107, 109
  3. ↑ Ries E. (2018) Droga startupu. Metoda sukcesu, Wydawnictwo HELION, Gliwice, s. 112, 113
  4. ↑ Kullmar L., Lallerstedt I. (2017)The Lean Startup Method. A golden ticket to success or a vision killer? Department of Design Sciences, Faculty of Engineering LTH, Lund University, Sweden, s. 27
  5. ↑ Ries E. (2012) Metoda Lean Startup. Wykorzystaj innowacyjne narzędzia i stwórz firmę, która zdobędzie rynek Wydawnictwo HELION, Gliwice, s. 38
  6. ↑ Ries E. (2018) Droga startupu. Metoda sukcesu, Wydawnictwo HELION, Gliwice, s. 124, 125

Bibliografia

Autor: Joanna Maciusik


Źródło: „https://mfiles.pl/pl/index.php?title=Lean_Startup&oldid=133880”