Clarence Bertrand Thompson
| Clarence Bertrand Thompson |
|---|
| Polecane artykuły |
Clarence Bertrand Thompson był jednym z przedstawicieli nurtu "Industrial Engineering". Był jednym z najzdolniejszych uczniów Taylora.
Jego najsłynniejsze dzieło nosi tytuł "Reorganizacja fabryk według Taylora-Thompsona". Główne wątki, jakie znalazły się w owym dziele to:
- organizacja narzędziowni,
- chronometraż,
- ustalanie premii dla prac fabrycznych,
- zakłócenia w procesach organizacji.
Thompson uważał, że narzędziownia jest głównym elementem naukowej organizacji. Za najlepszy system uważał "system wypożyczania narzędzi", który był oparty na podwójnych żetonach. Dzięki niemu możliwe było ustalenie, jakimi narzędziami dysponował każdy robotnik.
Chronometraż według Thompsona był znacznym uproszczeniem identyfikowania naukowej organizacji pracy. Rozkładając czynności na ruchy elementarne, mierzono jak długo trwa każdy z nich. Za pomocą tej metody ustalano czas potrzebny na wykonanie poszczególnych czynności w normalnych warunkach. Ułatwiało to wyznaczanie robotnikom zadań dziennych.
Według Thompsona celem systemu organizacyjnego jest:
- realizowanie optymalnych warunków pracy robotnika,
- szkolenie pracowników w celu jak najlepszego wykonywania operacji oraz jak najlepszego wykorzystywania środków,
- ustalenie premii oraz wynagrodzeń, które są przyznawane zdolnym robotnikom.
Szkic na temat zakłóceń w procesach organizacji przedstawia konieczność kompleksowego podejścia. Według Thompsona reorganizacja musi objąć w szczególności następujące obszary:
- zaopatrzenie w materiały podstawowe,
- transport i magazynowanie,
- rachunkowość materiałową,
- planowanie operatywne,
- oprzyrządowanie,
- kontrolę jakości,
- specjalizację kierownictwa,
- chronometraż,
- system płac.
W pracy pt. "Metodyka reorganizacji przemysłowej" Thompson przedstawia kolejne kroki, które pomogą w przeprowadzeniu reorganizacji zakładu przy pomocy eksperta-taylorysty. Najpierw przemysłowiec musi sporządzić pismo i udać się z nim do wybranego eksperta, aby ten zezwolił mu na zwiedzenie pewnej liczby zakładów z wprowadzona już naukową organizacją pracy. Podczas takowych wizyt przemysłowiec powinien przeprowadzić liczne wywiady zarówno z pracownikami, dyrektorami jak i właścicielami. Kolejnym krokiem jest zaproszenie doradcy organizacyjnego do własnej firmy, który przygotuje wstępny raport po wcześniejszych rozmowach z kierownikami i robotnikami oraz po zapoznaniu się z organizacją produkcji i zarządzania. Jeśli przedsiębiorstwo zdecyduje się na wprowadzenie reorganizacji wówczas doradca organizacyjny powinien na kolejnym spotkaniu przedstawić i omówić sposób wdrażania. Thompson uważa, że naukowa organizacja zapewnia wspaniałe rezultaty, ale ich uzyskanie wymaga czasu i wiąże się z licznymi kosztami.
Bibliografia
- Martyniak Z., Historia myśli organizatorskiej, Akademia Ekonomiczna w Krakowie, Kraków 1988, s. 41-46
- Koźmiński A.K., Piotrowski W., Zarządzanie teoria i praktyka, PWN, Warszawa 1998, s. 631
Autor: Ewa Skorupska
