Henry Laurence Gantt

Henry Laurence Gantt urodził się 20 maja 1861 w Calvert County w stanie Maryland. to jeden z prekursorów nauki o zarządzaniu i przedstawiciel nurtu inżynierskiego. Jednym z największych jego osiągnięć było opracowanie i wdrożenie czasowo-premiowego systemu płac, zwanego niekiedy bonusowym systemem Gantta lub systemem według zadania z premią. Gantt przez wiele lat współpracował z Taylorem, a w późniejszym etapie był jego osobistym asystentem. Zmarł 23 listopada 1919 w Montclair w stanie New Jersey w wieku 58 lat.

TL;DR

Henry Gantt był prekursorem nauki o zarządzaniu i stworzył czasowo-premiowy system płac. Jego system opierał się na opracowaniu specjalnych kart, na których wyszczególniano metody i narzędzia do wykonania zadań oraz określano czas na ich realizację. Pracownicy otrzymywali premie za zastosowanie wyznaczonych metod i narzędzi oraz wykonanie zadań w wyznaczonym czasie. System Gantta pozwolił na zwiększenie efektywności, zmniejszenie marnotrawienia czasu i zwiększenie aktywności pracowników. Gantt był również twórcą wykresów Gantta, które umożliwiały porównanie faktycznego i planowanego przebiegu realizacji zadań. Jego wkład w naukę o zarządzaniu był znaczący.

Życie prywatne

Dzieciństwo

Gannt urodził się w rodzinie plantatorów w hrabstwie Calvert w stanie Maryland w momencie wybuchu wojny secesyjnej. Po zakończeniu działań wojennych rodzina straciła niewolników i ziemię i przeniosła się do Baltimore.

Henry kończył McDonogh School w 1878 roku, a w 1880 roku został absolwentem Johns Hopkins University. Następnie wrócił do McDonogh School, aby uczyć przez trzy lata. Po kolejnych kilku latach otrzymał tytuł magistra inżyniera w dziedzinie inżynierii mechanicznej od Stevens Institute of Technology w New Jersey (Alford L.P., 1934, s. 5-6)

Małżeństwo

Henry Gantt wziął ślub z Mary E. Snow 29 listopada 1899 w Massachusetts.

Praca naukowa

Stworzony przez Gantta system zakładał opracowanie specjalnej karty, na której wyszczególniano najlepszą metodę wykonania każdego zadania (pracy), szczegółowe narzędzia, których należy użyć, a ponadto określano czas przeznaczony na każdą z czynności. Opracowanie ram czasowych zadania było badane empirycznie na podstawie konkretnych przypadków.

System Ganttowski przewidywał dodatkowe premie dla pracowników stosujących się do otrzymanych instrukcji, które były niejako dodatkiem do dniówki. W przypadku braku zastosowania wyznaczonych metod i narzędzi lub nie zmieszczenia się w przeznaczonym czasie pracownik był pozbawiany premii, a wypłacano mu jedynie jego dniówkę, która mu się należała.

Premia za wykonanie zadania wahała się w systemie bonusowym od 30 do 50 procent płacy podstawowej (dniówkowej). Badanie metod i normowanie pracy, obejmowało w systemie Gantta:

• rozłożenie czynności na elementy,
• oddzielne badania tych elementów,
• syntezę, czyli zebranie wyników badań.

Przy implementacji swojego systemu, Gantt napotkał szereg problemów. Zauważył, że nie jest trudnym przekonanie pracowników do wykonywania zadań określonymi metodami i narzędziami, ale istotnym był czas bezczynności poszczególnych maszyn w czasie pracy. Postanowił więc, że znaczna premia pozwoli na eliminację tego rodzaju nieprawidłowości. Wysoki pułap premii gwałtownie zmniejszył ilość marnotrawionego czasu. Znaczącym jest wskazanie, że wprowadzony system pozwolił na:

• zwiększenie efektywności,
• zmniejszenie przerw i marnotrawienia czasu,
• zwiększenie aktywności robotników.

Należy wspomnieć, że prócz stworzonego systemu, Gantt zasłynął jako twórca i projektant specyficznych wykresów, nazwanych w późniejszym czasie jego nazwiskiem.

Istotą wykresów Gantta jest opracowanie całego systemu wykresów pozwalających porównać faktyczny i planowany przebieg wykonania różnego rodzaju zamówień. Wykresy prezentowano w formie tabel, w których wpisywano określone ilości pracy i czas przeznaczony na jego realizację, prezentowany w postaci pionowych linii oraz faktyczny stan wykonania danego zadania jako linie poziome (stosunek pracy faktycznie wykonanej do pracy zaplanowanej do wykonania). Dla potrzeb kierownictwa w prawych górnych rogach prostokątów odpowiadających kolejnym dniom tygodnia (wykresy tworzono zazwyczaj dla danego tygodnia pracy) wpisywano skumulowane wielkości zadań.

Do najważniejszych zalet tak skonstruowanych wykresów należą:

• łatwa i skuteczna metoda planowania robót,
• zrozumiałem przedstawienie faktów,
• minimalizacja czasu bezczynności i usuwania błędów w realizacji zadania,
• efektywne zarządzanie czasem przy realizacji zadania.

Reasumując należy podkreślić znaczny wpływ Gantta w naukę o zarządzaniu. On sam uczył się od Taylora, wielokrotnie z nim współpracując. Jednak to on stworzył swój własny system, który śmiało można zaliczyć do grona systemów motywacyjnych. Skonstruowane wykresy znacznie ułatwiały analizę produkcyjną i umożliwiały kontrolę nad procesami realizacji zadań.

Pobierz oprogramowanie

Ganttproject (darmowe oprogramowanie) - program do tworzenia wykresów Gantta i sieciowych, posiadający polską wersję. Działa na wszystkich systemach operacyjnych.

Henry Laurence Gantt — artykuły polecane

Zarządzanie naukowe — Klasyczna szkoła zarządzania — Frank Bunker Gilbreth — Aleksiej Kapitonowicz Gastiew — Emile Francois Rimailho — Getting Things Done — Tayloryzm — Harmonogram Adamieckiego — Karol Adamiecki

Bibliografia

• Alford L. (1934), Henry Laurence Gantt: Leader in Industry, ASME
• Chatfield M. (1996), Gantt, Henry Laurence (1861-1919), New York: Garland Publishing
• Darmody P. (2007), Henry L. Gantt and Frederick Taylor:The Pioneers of Scientific Management, AACE International Transactions, Morgantown
• Gantt H. (1910), Work, Wages, and Profits: Their Influence on the Cost of Living, New York, New York, USA: Engineering Magazine Company
• Gantt H. (1916), Industrial leadership, New Haven: Yale University Press
• Gantt H. (1919), Organizing for Work, New York, New York, USA: Harcourt, Brace, and Howe
• Gantt H., Maury D. (1884), The Efficiency of Fluid in Vapor Engines, in: Van Nostrand's engineering magazine, nr 31 July-Dec
• Martyniak Z. (1987), Organizatoryka, PWE, Warszawa
• Martyniak Z. (1996), Historia myśli organizatorskiej, Akademia Ekonomiczna w Krakowie, Kraków
• Sheldrake J. (2003), Henry Gantt and humanized scientific management, Management Theory, Thompson Learning

Autor: Jacek Piotrowski, Magdalena Urbanek