Pegging

Pegging - metoda ustalania poziomu waluty danego kraju, która pozostaje na pewnym, stałym przez pewien czas, poziomie wobec waluty innego kraju.Określa tzw. dopuszczalny korytarz wahań waluty wokół kursu centralnego (parytet). Pegging charakteryzuje się jako posiadanie ustalonego kursu wymiany. Kiedy państwo wyraża swoją walutę w artykułach takich jak złoto, srebro lub uran, wartość waluty będzie proporcjonalna do wartości tego artykułu.

Może dojść do sytuacji, że nadwyżka popytu lub podaży na daną walutę spowoduje większe od dopuszczalnego odchylenia kursu walutowego od parytetu, wtedy bank centralny interweniuje, jeśli wystąpi brak środków, to bank centralny ogłosi dewaluację waluty własnej.Państwo może mieć kontrolę nad swoją walutą poprzez sprzedawanie jej na światowych rynkach walutowych jeśli kurs walutowy jest zbyt mały. Mogą również kupować swoją walutę aby zmniejszyć swój kurs walutowy, który przyczynia się do zmniejszenia eksportu oraz recesji.

Sztywne kursy wymiany są zazwyczaj uważane za nieopłacalne w długim okresie, ponieważ ich średni czas życia jest krótszy niż pięć lat. Z drugiej strony, większość krajów wschodzących stosuje reżim kursu walutowego bardziej lub mniej sztywno od czasu upadku systemu Bretton Woods. Jednym ze sposobów pogodzenia tych dwóch pozornie sprzecznych konkluzji jest uznanie, że kraje dostosowują swój system walutowy w sposób ciągły w zależności od środowiska zewnętrznego. W szczególności, duża liczba krajów ma skłonność do podążania sztywnymi kursami walutowymi, dewaluuje pod presją rynku, a następnie powraca do stałej waluty (V. Coudert 2012, s. 3).

TL;DR

Pegging to metoda ustalania stałego poziomu waluty danego kraju wobec waluty innego kraju. Może dojść do dewaluacji waluty, jeśli kurs przekroczy dopuszczalne odchylenie. Sztywne kursy wymiany są zazwyczaj nieopłacalne na dłuższą metę. W Nowej Południowej Walii stosuje się politykę ustalania stawek w celu ograniczenia wzrostu podatków od nieruchomości. Zmiana polityki SNB dotycząca franka szwajcarskiego w 2015 roku spowodowała gwałtowne ruchy na rynku walutowym.

Klasyfikacja MFW istniejących mechanizmów kursowych

Z uwagi na wytyczne MFW (Międzynarodowy Fundusz Walutowy) mechanizmy kursowe można sklasyfikować w następujący sposób (D. Żuchowska 2012, s. 16):

• porozumienie walutowe wykluczające istnienie pieniądza krajowego (exchange arrangements with no separate legal tender)
• izba walutowa (currency board arrangement)
• konwencjonalne stałe kursy walutowe (conventional fixed pegged arrangements)
• kursy stałe z  marżami wahań (pegged exchange rate within horizontal bands)
• pełzający parytet (crawling peg)
• pełzające pasmo wahań (crawling band)
• kurs płynny kierowany bez określonej z  góry wysokości kursu (managed floating with no predertemined path for the exchange rate)
• kurs płynny niezależny (independently floating)

Wyjścia ze sztywnych kursów wymiany

Według amerykańskich profesorów ekonomii Maurice Obstfelda i Kenntha Rogoffa większość kołków (od angielskiego słowa "peg") jest krótkotrwała, a ich średni czas trwania jest krótszy niż pięć lat. Następstwo kolejnych spadków sztywnych kursów wymiany w Azji Wschodniej, Rosji, Brazylii i Argentynie utwierdziło ich tezę. Badania przeprowadzone przez Kleina i Mariona potwierdzają ten wynik, wykazując średni czas trwania kołków w Ameryce Łacińskiej. Kołki są trwalsze dla krajów rozwijających się, które mają niewielką ekspozycję na międzynarodowe rynki kapitałowe niż dla krajów wschodzących. Według Kleina i Shambaugha 44% stałych kursów wymiany nie trwają dłużej niż dwa lata, chociaż 30% z nich trwa dłużej niż pięć lat (V. Coudert 2012, s. 9).

Zasady i praktyka ustalania taryf NSW

Nowa Południowa Walia (NSW) jest jedynym australijskim stanem, stosującym politykę ustalania stawek, mającą na celu ograniczenie wzrostu podatków od nieruchomości, które mogą pobierać lokalne rady w tym stanie (B. Dollery 2010, s. 57).

Zgodnie z ustawą o samorządzie terytorialnym z 1993 r. władze lokalne NSW mają sześć głównych źródeł dochodów (B. Dollery 2010, s. 59):

• stawki
• opłaty
• dotacje
• pożyczki
• inwestycje

W odniesieniu do dochodu z nieruchomości rady lokalne obliczają i rozdzielają stawki między cztery określone kategorie podlegających opodatkowaniu nieruchomości w swoich lokalnych jurysdykcjach:

• użytki rolne
• mieszkaniowe
• wydobywcze
• biznesowe

Artykuł 492 ustawy przewiduje dwa rodzaje stawek: zwykłe i specjalne. Każda rada musi co roku naliczać i pobierać zwykłą stawkę na wszystkich gruntach podlegających opodatkowaniu w ramach swojej jurysdykcji. Natomiast lokalna rada może swobodnie decydować o tym, czy pobierać specjalną stawkę zgodnie z sekcją. Stawki specjalne są przeznaczone na finansowanie określonych projektów, takich jak określona infrastruktura lokalna, ale muszą być stosowane wobec wszystkich osób dokonujących oclenia, jeśli projekt przyniesie korzyści całemu samorządowi terytorialnemu.

Wpływ na rynek związany z odliczeniem franka szwajcarskiego

Nieoczekiwana zmiana w polityce SNB (Swiss National Bank) była jednym z kluczowych wydarzeń, które miały miejsce na rynku walutowym w 2015 roku. Jedną z kluczowych cech, która wyróżnia to wydarzenie jest to, że uczestnicy rynku byli prawie całkowicie nieoczekiwani. SNB zaskoczył rynki ogłaszając, że rezygnuje z 1,20 EURCHF, które obowiązywało od września 2011 r. SNB ogłosiło również, że obniżyło oprocentowanie sald na kontach depozytowych, które przekraczają określony próg zwolnienia o 50 punktów bazowych. Szybkość i skala kolejnych ruchów walutowych była bezprecedensowa. Krótko przed ogłoszeniem EURCHF notował nieco powyżej 1,20. Kurs wymiany spadł poniżej 1,20 po raz pierwszy 47 sekund po ogłoszeniu. Dwie minuty po ogłoszeniu frank umocnił się o 11% w stosunku do euro. Frank zakończył dzień o 14% wyżej w stosunku do euro i 12% wyżej w stosunku do dolara amerykańskiego, co odpowiada odpowiednio 23 i 15 odchyleniom standardowym w porównaniu do dziennych zmian w ciągu ostatnich ośmiu lat (O. Cielinska 2017, s. 22).

Pegging — artykuły polecane

System kursów walutowych — Strefa Euro — Cel inflacyjny — Denominacja — System stałego kursu walutowego — Polityka kursu walutowego — Strategia polityki pieniężnej — Inflacja jawna — Rezerwa obowiązkowa

Bibliografia

• Begg D. (1998), Pegging out: Lessons from the Czech exchange rate crisis, Journal of Comparative Economics, 26(4)
• Cielinska O. (red.) (2017), Gauging market dynamics using trade repository data: the case of the Swiss franc de-pegging, Financial Stability Paper, nr 41
• Dollery B. (2010), An assessment of rate-pegging in New South Wales local government, Commonwealth Journal of Local Governance, nr 6
• Kalwasińska E. (2007), Skutki zmian kursów wymiany walut obcych, Difin, Warszawa
• Żuchowska, D. (2012), The evolution of the contemporary international monetary system-integration or disintegration?. Ekonomia i Prawo. Economics and Law, 10(3), 13-30
• Coudert V. (2012), Pegging emerging currencies in the face of dollar swings, Document de travail, nr 21

Autor: Barbara Żurek i Jakub Michalik