Inkubator przedsiębiorczości: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Zarządzania
m (cleanup bibliografii i rotten links)
mNie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 3 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika)
Linia 11: Linia 11:


==Historia powstania==
==Historia powstania==
Pierwsze powstanie inkubatorów przedsiębiorczości datuję się na 1959r. Jego twórcą był Joseph Manusco. Od tego momentu do połowy lat 80. wyróżnia się pierwszą generację. Nastawiona była na dzielenie powierzchni biurowej i [[Zasoby|zasobów]]. Druga generacja trwała do połowy lat 90. i koncentrowała się na czerpaniu wiedzy, pomocy lokalnym przedsiębiorcom oraz oferowaniu im wartościowych szkoleń i kursów. Przed rozpoczęciem się trzeciej generacji, która trwa obecnie, funkcjonowało 1500 inkubatorów. Decydującymi czynnikami rozwoju idei była cyfryzacja i wdrożenie gospodarek opartych na wiedzy i pracy przy niskiej ilości zasobów. W 1990r. powstały pierwsze IP w Polsce (Europejski Dom Spotkań - Fundacja Nowy Staw, ETÖK, Union Haddiema Maghqudin (UHM) 2016, s. 5-6)
Pierwsze powstanie inkubatorów przedsiębiorczości datuję się na 1959r. Jego twórcą był Joseph Manusco. Od tego momentu do połowy lat 80. wyróżnia się pierwszą generację. Nastawiona była na dzielenie powierzchni biurowej i [[Zasoby|zasobów]]. Druga generacja trwała do połowy lat 90. i koncentrowała się na czerpaniu wiedzy, pomocy lokalnym przedsiębiorcom oraz oferowaniu im wartościowych szkoleń i kursów. Przed rozpoczęciem się trzeciej generacji, która trwa obecnie, funkcjonowało 1500 inkubatorów. Decydującymi czynnikami rozwoju idei była cyfryzacja i wdrożenie gospodarek opartych na wiedzy i pracy przy niskiej ilości zasobów.
 
<google>n</google>
<google>n</google>


Linia 28: Linia 27:
==Bibliografia==
==Bibliografia==
<noautolinks>
<noautolinks>
* Brol R. (2009). ''Inkubatory przedsiębiorczości formą wspierania sektora MSP - z doświadczeń województwa pomorskiego i Elbląga'', "Gospodarka lokalna i regionalna w teorii i praktyce", nr 46
* Brol R. (2009), ''Inkubatory przedsiębiorczości formą wspierania sektora MSP - z doświadczeń województwa pomorskiego i Elbląga'', Gospodarka lokalna i regionalna w teorii i praktyce, nr 46
* Burdecka, W. (2004). ''Instytucje otoczenia biznesu'', PARP, Warszawa
* Burdecka W. (2004), ''Instytucje otoczenia biznesu'', PARP, Warszawa
* Europejski Dom Spotkań - Fundacja Nowy Staw, ETÖK, Union Haddiema Maghqudin (UHM) (2016). [https://www.eds-fundacja.pl/projekty/inkubator/rezultaty/02-model_of_business_incubator-pl.pdf ''Model Inkubatora Przedsiębiorczości dla szkół zawodowych''], Erasmus+, Lublin
* Lavelle J., Matusiak K., Krukowski K., Mażewska M., Zasiadły K. (1997), ''Inkubator Przedsiębiorczości'', MPiPS, MBOiR, Warszawa
* Lavelle J., Matusiak K., Krukowski K., Mażewska M., Zasiadły K. (1997), ''Inkubator Przedsiębiorczości'', MPiPS, MBOiR, Warszawa
* Matusiak K. (2006), ''Rozwój systemów wsparcia przedsiębiorczości. Przesłanki, polityka i instytucje'', IE, Radom-Łodź
* Matusiak K. (2006), ''Rozwój systemów wsparcia przedsiębiorczości. Przesłanki, polityka i instytucje'', IE, Radom-Łodź

Aktualna wersja na dzień 00:07, 14 sty 2024

Inkubatory Przedsiębiorczości to zorganizowane kompleksy gospodarcze obejmujące szeroką grupę wyodrębnionych i opartych na nieruchomość ośrodków, posiadających ofertę lokalową oraz ofertę usług wspierających małe i średnie firmy (MŚP). Funkcjonowanie kompleksów jest ukierunkowane na wspomaganie rozwoju nowo powstałych firm oraz optymalizację warunków dla transferu i komercjalizacji technologii poprzez: dostarczanie odpowiedniej do potrzeb powierzchni na działalność gospodarczą, usługi wspierające biznes, np.:

  • doradztwo ekonomiczne, finansowe, prawne, patentowe, organizacyjne i technologiczne,
  • pomoc w pozyskiwaniu środków finansowych,
  • tworzenie właściwego klimatu dla podejmowania działalności gospodarczej i realizacji przedsięwzięć innowacyjnych, tzw. efekty synergiczne,
  • kontakty z instytucjami naukowymi i ocenę przedsięwzięć innowacyjnych.

TL;DR

Inkubatory przedsiębiorczości to kompleksy gospodarcze, które wspierają rozwój nowych firm poprzez dostarczanie powierzchni i usług biznesowych. Powstały w latach 50. i obecnie są popularne dzięki cyfryzacji i gospodarkom opartym na wiedzy. Działają na preferencyjnych warunkach i oferują wsparcie doradcze i szkoleniowe. W Polsce istnieją inkubatory lokalne i ogólnokrajowe, a także inkubatory na uczelniach. Mają one na celu wspieranie młodych przedsiębiorców i umożliwienie zdobycia doświadczenia.

Historia powstania

Pierwsze powstanie inkubatorów przedsiębiorczości datuję się na 1959r. Jego twórcą był Joseph Manusco. Od tego momentu do połowy lat 80. wyróżnia się pierwszą generację. Nastawiona była na dzielenie powierzchni biurowej i zasobów. Druga generacja trwała do połowy lat 90. i koncentrowała się na czerpaniu wiedzy, pomocy lokalnym przedsiębiorcom oraz oferowaniu im wartościowych szkoleń i kursów. Przed rozpoczęciem się trzeciej generacji, która trwa obecnie, funkcjonowało 1500 inkubatorów. Decydującymi czynnikami rozwoju idei była cyfryzacja i wdrożenie gospodarek opartych na wiedzy i pracy przy niskiej ilości zasobów.

Działalność

Działania inkubatorów są bardzo wyspecjalizowane i odnoszą się bezpośrednio do wspierania powstawania i rozwoju nowych przedsiębiorstw. W przypadku inkubatorów szczególny nacisk kładzie się na pomoc, skierowaną do firm o charakterze innowacyjnym. Wsparcie oferowane firmom jest świadczone w początkowej fazie ich istnienia i w zależności od statutu organizacji, może trwać od około roku do kilku lat. Oferta inkubatorów może być bardzo różna i zależy od zasobów i skali działań ośrodka. Jednakże klasyczny inkubator powinien oferować infrastrukturę do prowadzenia działalności na preferencyjnych warunkach oraz wsparcie doradczo - szkoleniowe w różnym zakresie. Z punktu widzenia początkujących przedsiębiorców ważna jest także odpowiednia selekcja rezydentów inkubatora, którzy wzajemnie mogą świadczyć usługi, co daje im dodatkowe korzyści. Różnorodność instytucjonalna ośrodków wspierania przedsiębiorczości akademickiej i coraz gęstsza ich sieć daje możliwość zwiększania intensywności działań na rzecz rozwoju gospodarki w Polsce. Dużą rolę w tym zakresie odgrywają fundusze unijne, które stają się głównym źródłem finansowania ośrodków przedsiębiorczości akademickiej.

Inkubatory w Polsce

Rynek inkubatorów przedsiębiorczości w Polsce jest stosunkowo niewielki i dzieli się na dwie główne grupy: inkubatory lokalne i ogólnokrajowe. Inkubatory lokalne funkcjonujące w gminach i parkach technologicznych specjalizują się we wspieraniu lokalnej społeczności poprzez szkolenia i programy mikro grantów. Inkubatory ogólnokrajowe takie jak Fundacja Firma Dla Każdego wspierają zdalnie działalność gospodarczą na terenie całego kraju użyczając swoją osobowość prawną, przez co możliwe jest prowadzenie firmy i wystawianie faktur bez konieczności rejestracji działalności gospodarczej i płacenia wysokich składek ZUS. Inkubatory tego rodzaju często oferują również pomoc prawną, szkolenia, a także udostępniają sale konferencyjne.

Inkubatory przedsiębiorczości na uczelniach

Zazwyczaj prowadzą działalność przy wyższych uczelniach i skupiają ją wokół osób młodych. Często zdarza się, że to kryterium wieku zawężane jest do osób studiujących lub po studiach na danej konkretnej uczelni. Inkubatory mogą działać przy szkołach wyższych lub istnieć jako całkowicie samodzielny podmiot. Oferują między innymi preinkubację, czyli możliwość funkcjonowania w ich strukturze, dzięki użyczeniu podmiotowi osobowości prawnej. Wiąże się to ze znacznie mniejszymi kosztami wprowadzania innowacji. Dzięki wspieraniu również i finansowym małych i średnich przedsiębiorstwa prowadzonych przed młodych i wykształconych przedsiębiorców, mają oni szanse na zdobycie cennego doświadczenia. Umożliwienie komunikacji między firmami działającymi w ramach Inkubatorów Przedsiębiorczości, sprawia że członkowie mogą budować własną sieć kontaktów oraz dzielić się wiedzą. Zanim to jednak nastąpi, każdy biznesplan musi przejść korzystnie przez etapy weryfikacji i dopracowywania szczegółów. Po akceptacji organów decyzyjnych, przedsiębiorca bierze udział w cyklu szkoleń, na których zapoznawany jest z zasadami korzystania z programu (R. Brol 2009, s. 330)


Inkubator przedsiębiorczościartykuły polecane
Park technologicznyInstytucje otoczenia biznesuCentrum transferu technologiiPark naukowo technologicznyDotacje na rozwój firmyAnioł biznesuJoint ventureWealth ManagementFranchising

Bibliografia

  • Brol R. (2009), Inkubatory przedsiębiorczości formą wspierania sektora MSP - z doświadczeń województwa pomorskiego i Elbląga, Gospodarka lokalna i regionalna w teorii i praktyce, nr 46
  • Burdecka W. (2004), Instytucje otoczenia biznesu, PARP, Warszawa
  • Lavelle J., Matusiak K., Krukowski K., Mażewska M., Zasiadły K. (1997), Inkubator Przedsiębiorczości, MPiPS, MBOiR, Warszawa
  • Matusiak K. (2006), Rozwój systemów wsparcia przedsiębiorczości. Przesłanki, polityka i instytucje, IE, Radom-Łodź
  • Pikuła-Małachowska J. (2016), Akademickie Inkubatory Przedsiębiorczości - szansa dla młodych przedsiębiorców, Marketing i Zarządzanie, nr 4
  • Świeszczak K. (2016), Uwarunkowania skuteczności działania inkubatorów przedsiębiorczości, Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego, Łódź


Autor: Daniel Bielański, Monika Czwakiel