Cechy pilota wycieczek: Różnice pomiędzy wersjami
m (Dodanie MetaData Description) |
m (cleanup bibliografii i rotten links) |
||
| (Nie pokazano 9 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Pilot wycieczek:''' (według Ustawy o usługach turystycznych z dnia 29 sierpnia 1997 r.) jest to osoba, która towarzyszy przydzielonej przez organizatora imprezy turystycznej grupie [[odwiedzający, turysta, wycieczkowicz|turystów]]. Sprawuje nad nimi opiekę oraz dba o ich bezpieczeństwo w trakcie wyjazdu. Pilnuje również, aby w należyty sposób wykonywano na ich rzecz [[usługa|usługi]] w miejscu recepcji oraz przekazuje [[informacje]] dotyczące odwiedzanego regionu i jego atrakcji. | |||
'''Pilot wycieczek:''' ( | |||
==TL;DR== | ==TL;DR== | ||
| Linia 22: | Linia 5: | ||
===Różnica pomiędzy pilotem, a przewodnikiem=== | ===Różnica pomiędzy pilotem, a przewodnikiem=== | ||
Od przewodnika turystycznego wyróżnia go fakt, że przebywa z daną grupą od początku aż do końca wyjazdu, podczas gdy, przewodnik przypisany jest do konkretnego miejsca lub atrakcji, na temat którego posiada szeroką wiedzę, i zajmuje się odwiedzającymi jedynie w trakcie zwiedzania przez nich tego miejsca. | Od przewodnika turystycznego wyróżnia go fakt, że przebywa z daną grupą od początku aż do końca wyjazdu, podczas gdy, przewodnik przypisany jest do konkretnego miejsca lub atrakcji, na temat którego posiada szeroką wiedzę, i zajmuje się odwiedzającymi jedynie w trakcie zwiedzania przez nich tego miejsca. | ||
==Wymagania niezbędne do wykonywania pracy pilota wycieczek== | ==Wymagania niezbędne do wykonywania pracy pilota wycieczek== | ||
Pilot wycieczek do końca 2013 r. należał do grupy zawodów regulowanych, a jego wykonywanie możliwe było dopiero po otrzymaniu legitymacji i identyfikatora pilota wycieczek. W tym celu [[kandydat]] musiał przejść odpowiedni [[kurs]], a następnie zdać egzamin. | Pilot wycieczek do końca 2013 r. należał do grupy zawodów regulowanych, a jego wykonywanie możliwe było dopiero po otrzymaniu legitymacji i identyfikatora pilota wycieczek. W tym celu [[kandydat]] musiał przejść odpowiedni [[kurs]], a następnie zdać egzamin. | ||
Po wejściu w życie deregulacji (1 stycznia 2014 r.) pilotem może zostać każdy, kto spełnia poniższe wymagania: | Po wejściu w życie deregulacji (1 stycznia 2014 r.) pilotem może zostać każdy, kto spełnia poniższe wymagania: | ||
* musi być pełnoletni, | * musi być pełnoletni, | ||
* posiada co najmniej średnie [[wykształcenie]], | * posiada co najmniej średnie [[wykształcenie]], | ||
* nie był karany za przestępstwo spowodowane umyślnie bądź mające związek z wykonywaniem zawodu przewodnika lub pilota. | * nie był karany za przestępstwo spowodowane umyślnie bądź mające związek z wykonywaniem zawodu przewodnika lub pilota. | ||
<google>n</google> | |||
===Język obcy - wymogi=== | ===Język obcy - wymogi=== | ||
| Linia 44: | Linia 27: | ||
==Historia kształcenia pilotów== | ==Historia kształcenia pilotów== | ||
Początki pilotażu datuje się na koniec XIX wieku, kiedy to oprowadzający po górach górale pełnili zadania, które aktualnie uważa się za obowiązki pilota. W Polsce pierwsze formy szkolenia pilotów związane były z biurem Orbis, organizującym od 1923 do 1939 kursy kierowników wycieczek. Wraz ze zmianami politycznymi w roku 1956 rozpoczęto tworzenie systemu szkolenia pilotów wycieczek. Pierwszą konferencję skupiającą się na temacie roli oraz doskonalenia funkcji pilotów zorganizowana w roku 1957 i uznawane jest to za początek formalizacji zawodu. W latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych opracowana [[materiały]] służące do kształcenia oraz wyznaczono jednostki służące do kształcenia przyszłych pilotów wycieczek. Do głównych zaliczano Biuro Podróży | Początki pilotażu datuje się na koniec XIX wieku, kiedy to oprowadzający po górach górale pełnili zadania, które aktualnie uważa się za obowiązki pilota. W Polsce pierwsze formy szkolenia pilotów związane były z biurem Orbis, organizującym od 1923 do 1939 kursy kierowników wycieczek. Wraz ze zmianami politycznymi w roku 1956 rozpoczęto tworzenie systemu szkolenia pilotów wycieczek. Pierwszą konferencję skupiającą się na temacie roli oraz doskonalenia funkcji pilotów zorganizowana w roku 1957 i uznawane jest to za początek formalizacji zawodu. W latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych opracowana [[materiały]] służące do kształcenia oraz wyznaczono jednostki służące do kształcenia przyszłych pilotów wycieczek. Do głównych zaliczano Biuro Podróży “Orbis", biura turystyki młodzieżowej oraz [[Polskie Towarzystwo Ekonomiczne]]. W latach 80 znacznie zaostrzono wymagania stawiane kandydatom, a także wprowadzono egzaminy wstępne. Aktualnie, po wejściu deregulacji zawodu pilota w roku 2014 odbywanie kursów na przewodników jest dobrowolne. Istnieje wiele podmiotów oferujących takie [[usługi]], są to zarówno kursy wielodniowe, jak i krótkie, odbywane stacjonarnie jak i przez [[Internet]]. | ||
==Cechy dobrego pilota== | ==Cechy dobrego pilota== | ||
| Linia 65: | Linia 48: | ||
Zatem pilot wycieczek stawiany jest w trudniej sytuacji, gdzie występuje tak zwana potrójna zależność. Musi on jednocześnie dostosować się do wymagań biura, [[klient]]a oraz prawa, które często są sprzeczne i sprawiają, że może on przekroczyć [[normy]] moralne, etyczne lub prawne. Oznacza to, że pilot sam musi zadecydować gdzie są jego granice oraz w jaki sposób zareagować na daną sytuację. | Zatem pilot wycieczek stawiany jest w trudniej sytuacji, gdzie występuje tak zwana potrójna zależność. Musi on jednocześnie dostosować się do wymagań biura, [[klient]]a oraz prawa, które często są sprzeczne i sprawiają, że może on przekroczyć [[normy]] moralne, etyczne lub prawne. Oznacza to, że pilot sam musi zadecydować gdzie są jego granice oraz w jaki sposób zareagować na daną sytuację. | ||
{{infobox5|list1={{i5link|a=[[Rezydent turystyczny]]}} — {{i5link|a=[[Modele certyfikacji kierowników projektów]]}} — {{i5link|a=[[Typologia turystów]]}} — {{i5link|a=[[Wymagania gości hotelowych]]}} — {{i5link|a=[[Kategoryzacja hoteli]]}} — {{i5link|a=[[Recepcjonista]]}} — {{i5link|a=[[Ośrodek SPA]]}} — {{i5link|a=[[Henri Fayol]]}} — {{i5link|a=[[Norma społeczna]]}} }} | |||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
<noautolinks> | |||
* Kruczek Z., '' | * Kruczek Z. (2010), ''Etyka przewodników turystycznych i pilotów wycieczek'', Proksenia, Kraków | ||
* Kruczek Z., ''Piloci i przewodnicy na styku kultur'', Proksenia, Kraków | * Kruczek Z. (2011), ''Piloci i przewodnicy na styku kultur'', Proksenia, Kraków | ||
* Kruczek Z., '' | * Kruczek Z. (red.) (2011), ''Kompendium pilota wycieczek'', Proksenia, Kraków | ||
* Ryszkowski W., Ryszkowska E., Kozłowska D., | * Ryszkowski W., Ryszkowska E., Kozłowska D. (2005), ''W poszukiwaniu metodyk badań nad kompetencjami pilotów'', Materiały z II Forum Pilotażu i Przewodnictwa, Proksenia, Kraków | ||
* | * Szafranowicz-Małozięć R. (2015), ''Podręcznik pilota wycieczek'', Wydawnictwo Kadry Turystyki, Warszawa | ||
* ''Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach hotelarskich oraz usługach pilotów wycieczek i przewodników turystycznych'' [https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU19971330884 Dz.U. 1997 nr 133 poz. 884] | |||
</noautolinks> | |||
{{a|Anna Juszczyk, Magdalena Lubaszka}} | {{a|Anna Juszczyk, Magdalena Lubaszka}} | ||
[[Kategoria: | [[Kategoria:Instytucje turystyczne]] | ||
{{#metamaster:description|Poznaj zadania pilota wycieczek. Bezpieczeństwo grupy, informacje o regionie i atrakcjach. Dowiedz się więcej!}} | {{#metamaster:description|Poznaj zadania pilota wycieczek. Bezpieczeństwo grupy, informacje o regionie i atrakcjach. Dowiedz się więcej!}} | ||
Aktualna wersja na dzień 23:16, 28 lis 2023
Pilot wycieczek: (według Ustawy o usługach turystycznych z dnia 29 sierpnia 1997 r.) jest to osoba, która towarzyszy przydzielonej przez organizatora imprezy turystycznej grupie turystów. Sprawuje nad nimi opiekę oraz dba o ich bezpieczeństwo w trakcie wyjazdu. Pilnuje również, aby w należyty sposób wykonywano na ich rzecz usługi w miejscu recepcji oraz przekazuje informacje dotyczące odwiedzanego regionu i jego atrakcji.
TL;DR
Pilot wycieczek to osoba, która towarzyszy grupie turystów, dbając o ich bezpieczeństwo i zapewniając informacje o odwiedzanym regionie. Różni się od przewodnika tym, że przebywa z grupą od początku do końca wycieczki. Aby zostać pilotem, trzeba spełnić pewne wymagania, takie jak pełnoletniość i posiadanie średniego wykształcenia. Jeśli grupa jest zagraniczna, pilot musi znać język obcy. Historia szkolenia pilotów sięga końca XIX wieku, a obecnie kursy są dobrowolne. Cechy dobrego pilota to między innymi przyjazne usposobienie, umiejętność opowiadania ciekawie i posiadanie szerokiej wiedzy. Piloci mają wiele obowiązków, w tym przestrzeganie przepisów i dbanie o bezpieczeństwo uczestników wycieczki.
Różnica pomiędzy pilotem, a przewodnikiem
Od przewodnika turystycznego wyróżnia go fakt, że przebywa z daną grupą od początku aż do końca wyjazdu, podczas gdy, przewodnik przypisany jest do konkretnego miejsca lub atrakcji, na temat którego posiada szeroką wiedzę, i zajmuje się odwiedzającymi jedynie w trakcie zwiedzania przez nich tego miejsca.
Wymagania niezbędne do wykonywania pracy pilota wycieczek
Pilot wycieczek do końca 2013 r. należał do grupy zawodów regulowanych, a jego wykonywanie możliwe było dopiero po otrzymaniu legitymacji i identyfikatora pilota wycieczek. W tym celu kandydat musiał przejść odpowiedni kurs, a następnie zdać egzamin.
Po wejściu w życie deregulacji (1 stycznia 2014 r.) pilotem może zostać każdy, kto spełnia poniższe wymagania:
- musi być pełnoletni,
- posiada co najmniej średnie wykształcenie,
- nie był karany za przestępstwo spowodowane umyślnie bądź mające związek z wykonywaniem zawodu przewodnika lub pilota.
Język obcy - wymogi
W przypadku wyjazdów zagranicznych lub grup obcojęzycznych, organizator turystyki ma obowiązek zapewnić klientom pilota, który zna język używany w miejscu recepcji.
W celu potwierdzenia znajomości języka obcego pilot musi posiadać dokument potwierdzający, np.:
- dyplom ukończenia studiów na kierunku filologicznym,
- świadectwo ukończenia zagranicznej szkoły z wykładami prowadzonymi w języku obcym,
- dokument potwierdzający znajomość języka na poziomie B2,
- certyfikaty, np. FCE, TELC, CELI, itp.
Historia kształcenia pilotów
Początki pilotażu datuje się na koniec XIX wieku, kiedy to oprowadzający po górach górale pełnili zadania, które aktualnie uważa się za obowiązki pilota. W Polsce pierwsze formy szkolenia pilotów związane były z biurem Orbis, organizującym od 1923 do 1939 kursy kierowników wycieczek. Wraz ze zmianami politycznymi w roku 1956 rozpoczęto tworzenie systemu szkolenia pilotów wycieczek. Pierwszą konferencję skupiającą się na temacie roli oraz doskonalenia funkcji pilotów zorganizowana w roku 1957 i uznawane jest to za początek formalizacji zawodu. W latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych opracowana materiały służące do kształcenia oraz wyznaczono jednostki służące do kształcenia przyszłych pilotów wycieczek. Do głównych zaliczano Biuro Podróży “Orbis", biura turystyki młodzieżowej oraz Polskie Towarzystwo Ekonomiczne. W latach 80 znacznie zaostrzono wymagania stawiane kandydatom, a także wprowadzono egzaminy wstępne. Aktualnie, po wejściu deregulacji zawodu pilota w roku 2014 odbywanie kursów na przewodników jest dobrowolne. Istnieje wiele podmiotów oferujących takie usługi, są to zarówno kursy wielodniowe, jak i krótkie, odbywane stacjonarnie jak i przez Internet.
Cechy dobrego pilota
Pilot jest bardzo istotną częścią wycieczki, od jego przygotowania i usposobienia w dużej mierze zależy późniejsze zadowolenie turystów z wycieczki. Do cech pożądanych przy tym zawodzie zaliczyć możemy:
- przyjazne usposobienie, aby wprowadzać uczestników w dobry nastrój,
- umiejętność opowiadania w sposób ciekawy, aby zachęcić uczestników do zainteresowania się odwiedzanym miejscem,
- zachowanie neutralności podczas opowiadania i interpretowania faktów historycznych,
- donośny, wyraźny głos, poprawną dykcję oraz stosowanie poprawności językowej,
- odpowiednia znajomość języków obcych, używanych w odwiedzanym miejscu,
- posiadanie szerokiego zakresu wiedzy, aby móc zadowalająco odpowiedzieć na pytania uczestników dotyczące nie tylko zwiedzanych atrakcji,
- umiejętność pracy w stresie i bycia elastycznym w razie potrzeby zmiany planów,
- cierpliwość i wyrozumiałość, pilot powinien w sposób uprzejmy i kulturalny radzić sobie z powstałymi konfliktami,
- umiejętność dostosowania tempa zwiedzania odpowiednio do każdej grupy.
Etyka pracy pilota
Do zadań pilota zaliczyć można trzy rodzaje obowiązków, obywatelskie, handlowe oraz opiekuńcze. Rolą pilota jest zarówno zadbanie o to aby:
- uczestnicy przestrzegali przepisów oraz norm etycznych i moralnych w danym kraju
- wykreować jak najbardziej pozytywny wizerunek biura podróży i wypełniać postawione zadania,
- zadbać o bezpieczeństwo, komfort oraz zadowolenie uczestników wycieczki.
Zatem pilot wycieczek stawiany jest w trudniej sytuacji, gdzie występuje tak zwana potrójna zależność. Musi on jednocześnie dostosować się do wymagań biura, klienta oraz prawa, które często są sprzeczne i sprawiają, że może on przekroczyć normy moralne, etyczne lub prawne. Oznacza to, że pilot sam musi zadecydować gdzie są jego granice oraz w jaki sposób zareagować na daną sytuację.
| Cechy pilota wycieczek — artykuły polecane |
| Rezydent turystyczny — Modele certyfikacji kierowników projektów — Typologia turystów — Wymagania gości hotelowych — Kategoryzacja hoteli — Recepcjonista — Ośrodek SPA — Henri Fayol — Norma społeczna |
Bibliografia
- Kruczek Z. (2010), Etyka przewodników turystycznych i pilotów wycieczek, Proksenia, Kraków
- Kruczek Z. (2011), Piloci i przewodnicy na styku kultur, Proksenia, Kraków
- Kruczek Z. (red.) (2011), Kompendium pilota wycieczek, Proksenia, Kraków
- Ryszkowski W., Ryszkowska E., Kozłowska D. (2005), W poszukiwaniu metodyk badań nad kompetencjami pilotów, Materiały z II Forum Pilotażu i Przewodnictwa, Proksenia, Kraków
- Szafranowicz-Małozięć R. (2015), Podręcznik pilota wycieczek, Wydawnictwo Kadry Turystyki, Warszawa
- Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach hotelarskich oraz usługach pilotów wycieczek i przewodników turystycznych Dz.U. 1997 nr 133 poz. 884
Autor: Anna Juszczyk, Magdalena Lubaszka
