Eksporter: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Zarządzania
m (cleanup bibliografii i rotten links)
m (Czyszczenie tekstu)
Linia 19: Linia 19:
Eksporter to przedsiębiorstwo, które sprzedaje swoje produkty lub usługi za granicę. Eksport pozwala na rozszerzenie rynku zbytu i zwiększenie liczby potencjalnych klientów. Ma wiele zalet, takich jak niższe koszty produkcji i większe zyski, ale również wady, takie jak skomplikowane finansowanie i konieczność dostosowania produktu do rynku zagranicznego. Istnieją dwa rodzaje eksportu: pośredni, gdzie sprzedaż odbywa się poprzez niezależnych pośredników, i bezpośredni, gdzie przedsiębiorstwo samo prowadzi eksport.
Eksporter to przedsiębiorstwo, które sprzedaje swoje produkty lub usługi za granicę. Eksport pozwala na rozszerzenie rynku zbytu i zwiększenie liczby potencjalnych klientów. Ma wiele zalet, takich jak niższe koszty produkcji i większe zyski, ale również wady, takie jak skomplikowane finansowanie i konieczność dostosowania produktu do rynku zagranicznego. Istnieją dwa rodzaje eksportu: pośredni, gdzie sprzedaż odbywa się poprzez niezależnych pośredników, i bezpośredni, gdzie przedsiębiorstwo samo prowadzi eksport.


== Formy sprzedaży eksportowej ==
==Formy sprzedaży eksportowej==
Dla wielu przedsiębiorstw w tym dla tych zlokalizowanych w Polsce, [[rynek]] krajowy jest za '''mały''', żeby móc prowadzić '''efektywną [[sprzedaż]]'''. Dlatego firmy zmuszone są do szukania potencjalnych odbiorców na '''rynkach w innych państwach'''. Firmy wprowadzają '''mechanizm internacjonalizacji''' w sprzedaży eksportowej, która jest '''mało skomplikowana''' jeżeli chodzi o istotę ekspansji i do tego jest '''bardzo efektywna'''. Dlatego też, [[rozwój]] eksportu odbywa się poprzez bardziej rozbudowane formy, takie jak np.: '''[[franchising]], przekazanie licencji, budowa filii zagranicznej, [[założenie]] spółki córki, czy też utworzenie za granicą zakładu produkcyjnego.''' [[Eksport]] w porównaniu z innymi metodami umiędzynarodowienia stwarza możliwości '''łatwych dostosowań''' produktów oraz usług do '''wymagań i oczekiwań odbiorców''' na rynkach zagranicznych. Stwarza on również możliwość sprostania konkurencji na rynkach zagranicznych. Dodatkowo sprzedaż poprzez eksport pochłania '''niskie [[nakłady]] kapitałowe i bardzo małe zaangażowanie personelu''' (Rymarczyk 2004, s. 160).
Dla wielu przedsiębiorstw w tym dla tych zlokalizowanych w Polsce, [[rynek]] krajowy jest za '''mały''', żeby móc prowadzić '''efektywną [[sprzedaż]]'''. Dlatego firmy zmuszone są do szukania potencjalnych odbiorców na '''rynkach w innych państwach'''. Firmy wprowadzają '''mechanizm internacjonalizacji''' w sprzedaży eksportowej, która jest '''mało skomplikowana''' jeżeli chodzi o istotę ekspansji i do tego jest '''bardzo efektywna'''. Dlatego też, [[rozwój]] eksportu odbywa się poprzez bardziej rozbudowane formy, takie jak np.: '''[[franchising]], przekazanie licencji, budowa filii zagranicznej, [[założenie]] spółki córki, czy też utworzenie za granicą zakładu produkcyjnego.''' [[Eksport]] w porównaniu z innymi metodami umiędzynarodowienia stwarza możliwości '''łatwych dostosowań''' produktów oraz usług do '''wymagań i oczekiwań odbiorców''' na rynkach zagranicznych. Stwarza on również możliwość sprostania konkurencji na rynkach zagranicznych. Dodatkowo sprzedaż poprzez eksport pochłania '''niskie [[nakłady]] kapitałowe i bardzo małe zaangażowanie personelu''' (Rymarczyk 2004, s. 160).
=== Główne zalety eksportu ===
 
===Główne zalety eksportu===
* eksport pozwala na '''rozszerzenie rynku zbytu''' dla przedsiębiorstwa, a co to za tym idzie zwiększa się '''liczba potencjalnych konsumentów''',
* eksport pozwala na '''rozszerzenie rynku zbytu''' dla przedsiębiorstwa, a co to za tym idzie zwiększa się '''liczba potencjalnych konsumentów''',
* '''zwiększona baza rynkowa'''. Korzystają z tego w głównej mierze firmy, które na swoim rodzimym rynku posiadają '''silną konkurencje''' i mocne nasycenie rynku,
* '''zwiększona baza rynkowa'''. Korzystają z tego w głównej mierze firmy, które na swoim rodzimym rynku posiadają '''silną konkurencje''' i mocne nasycenie rynku,
Linia 29: Linia 30:
<google>t</google>
<google>t</google>
* '''zmniejszony [[koszt]] jednostkowy''' oraz '''stałe koszty''' rozłożone na produkty sprzedawane w rozróżnieniu na za granicą i w kraju, przyczyniają się do '''większych zysków''' (Rymarczyk 2004, s. 160).
* '''zmniejszony [[koszt]] jednostkowy''' oraz '''stałe koszty''' rozłożone na produkty sprzedawane w rozróżnieniu na za granicą i w kraju, przyczyniają się do '''większych zysków''' (Rymarczyk 2004, s. 160).
=== Główne wady eksportu ===
 
===Główne wady eksportu===
* skomplikowane i działające na '''większą skale [[finansowanie]]''' przedsięwzięcia,
* skomplikowane i działające na '''większą skale [[finansowanie]]''' przedsięwzięcia,
* podejmowane '''[[ryzyko]]''', związane ze sprzedażą klientowi zagranicznemu na '''[[kredyt]]''',
* podejmowane '''[[ryzyko]]''', związane ze sprzedażą klientowi zagranicznemu na '''[[kredyt]]''',
Linia 36: Linia 38:
* '''dodatkowe koszty''' związane z podróżowaniem, szkoleniami, łącznością itd.,
* '''dodatkowe koszty''' związane z podróżowaniem, szkoleniami, łącznością itd.,
* potrzeba zatrudnienia '''dodatkowego personelu''', który niejednokrotnie musi być bardziej '''wykwalifikowany''' (np. znajomość dodatkowych języków itp.) (Najlepszy i in. 2000, s. 53).
* potrzeba zatrudnienia '''dodatkowego personelu''', który niejednokrotnie musi być bardziej '''wykwalifikowany''' (np. znajomość dodatkowych języków itp.) (Najlepszy i in. 2000, s. 53).
== Typy pośredników ==
 
==Typy pośredników==
W większości przedsiębiorcy swą działalność na rynku zagranicznym zaczynają od '''eksportu pośredniego'''. Jest to sprzedaż za granicą poprzez niezależnych pośredników. Samo przedsiębiorstwo '''nie ma styczności''' z klientem na rynku zagranicznym. W ten sposób można wyróżnić '''cztery typy pośredników''' (Kotler 1994, s. 385):
W większości przedsiębiorcy swą działalność na rynku zagranicznym zaczynają od '''eksportu pośredniego'''. Jest to sprzedaż za granicą poprzez niezależnych pośredników. Samo przedsiębiorstwo '''nie ma styczności''' z klientem na rynku zagranicznym. W ten sposób można wyróżnić '''cztery typy pośredników''' (Kotler 1994, s. 385):
* '''[[hurtownik]] krajowy''' - jest to [[pośrednik]], który nabywa [[wyroby]] od producenta i sprzedaje je na rynku zagranicznym na '''własny [[rachunek]]''',
* '''[[hurtownik]] krajowy''' - jest to [[pośrednik]], który nabywa [[wyroby]] od producenta i sprzedaje je na rynku zagranicznym na '''własny [[rachunek]]''',
Linia 42: Linia 45:
* '''jednostka współpracująca''' - zajmuje się eksportem pod egidą wielu producentów. Jednostka współpracująca jest częściowo podporządkowana eksporterom,
* '''jednostka współpracująca''' - zajmuje się eksportem pod egidą wielu producentów. Jednostka współpracująca jest częściowo podporządkowana eksporterom,
* '''przedsiębiorstwo handlu zagranicznego''' - firma wynagradza pośrednika, który zajmuje się eksportem rzeczy wytworzonych przed przedsiębiorstwa
* '''przedsiębiorstwo handlu zagranicznego''' - firma wynagradza pośrednika, który zajmuje się eksportem rzeczy wytworzonych przed przedsiębiorstwa
=== Eksport pośredni ===
 
===Eksport pośredni===
'''Eksport pośredni''' ma dwie główne zalety. '''Pierwsza z nich''' to mniejsze wymagania odnośnie '''nakładów inwestycyjnych'''. Firma '''nie jest''' zobowiązana do utworzenia oddzielnego działu eksportu i '''nie musi''' organizować rozbudowanej sieci sprzedawców. [[Producent]] dóbr nie musi podejmować działań dotyczących przekraczania granicy przez [[towar]], ponadto '''nie jest on łączony''' z otoczeniem kraju docelowego. Druga zaleta '''eksportu pośredniego''' to dużo '''mniejszy''' poziom '''ponoszonego''' '''ryzyka'''. Spółki międzynarodowe dzielą się między sobą '''wiedzą'''. Często to '''pośrednik''' dostarcza odpowiedni '''"know how"''' oraz przeprowadza pełen [[serwis]]. Taka współ[[praca]] jest podejmowana w sytuacji, kiedy '''producent''' nie posiada odpowiedniego doświadczenia z zakresu eksportu np. na określonym rynku oraz gdy nie istnieją odpowiednie możliwości zbytu produktów (Najlepszy i in. 2000, s. 54).
'''Eksport pośredni''' ma dwie główne zalety. '''Pierwsza z nich''' to mniejsze wymagania odnośnie '''nakładów inwestycyjnych'''. Firma '''nie jest''' zobowiązana do utworzenia oddzielnego działu eksportu i '''nie musi''' organizować rozbudowanej sieci sprzedawców. [[Producent]] dóbr nie musi podejmować działań dotyczących przekraczania granicy przez [[towar]], ponadto '''nie jest on łączony''' z otoczeniem kraju docelowego. Druga zaleta '''eksportu pośredniego''' to dużo '''mniejszy''' poziom '''ponoszonego''' '''ryzyka'''. Spółki międzynarodowe dzielą się między sobą '''wiedzą'''. Często to '''pośrednik''' dostarcza odpowiedni '''"know how"''' oraz przeprowadza pełen [[serwis]]. Taka współ[[praca]] jest podejmowana w sytuacji, kiedy '''producent''' nie posiada odpowiedniego doświadczenia z zakresu eksportu np. na określonym rynku oraz gdy nie istnieją odpowiednie możliwości zbytu produktów (Najlepszy i in. 2000, s. 54).
=== Eksport bezpośredni ===
 
===Eksport bezpośredni===
'''Przedsiębiorstwa''' mogą posługiwać się również tzw. '''eksportem bezpośrednim'''. Taki rodzaj eksportu wymaga od przedsiębiorstwa '''znajomości i wiedzy''' dotyczącej handlu zagranicznego, ich rynków zbytu oraz pewnych '''kontaktów handlowych'''. Eksport bezpośredni w porównaniu z eksportem pośrednim stwarza '''większe możliwości odnośnie kierowania i kontroli transakcji'''.
'''Przedsiębiorstwa''' mogą posługiwać się również tzw. '''eksportem bezpośrednim'''. Taki rodzaj eksportu wymaga od przedsiębiorstwa '''znajomości i wiedzy''' dotyczącej handlu zagranicznego, ich rynków zbytu oraz pewnych '''kontaktów handlowych'''. Eksport bezpośredni w porównaniu z eksportem pośrednim stwarza '''większe możliwości odnośnie kierowania i kontroli transakcji'''.
Przedsiębiorstwo prowadzi eksport bezpośredni poprzez:
Przedsiębiorstwo prowadzi eksport bezpośredni poprzez:
Linia 50: Linia 55:
* '''zagraniczna filia sprzedaży''' - zajmuje się dystrybucją oraz [[magazynowanie]], promocją. Często zdarza się, że w takim zagranicznym oddziale sprzedaży znajduje się centrum obsługi klienta,
* '''zagraniczna filia sprzedaży''' - zajmuje się dystrybucją oraz [[magazynowanie]], promocją. Często zdarza się, że w takim zagranicznym oddziale sprzedaży znajduje się centrum obsługi klienta,
* '''zagraniczny [[dystrybutor]]/agent''' - przedsiębiorstwo może wynająć specjalistów, którzy będą mogli prowadzić sprzedaż dóbr przedsiębiorstwa w jego imieniu za granicą. Mogą to być dystrybutorzy, oraz agenci.
* '''zagraniczny [[dystrybutor]]/agent''' - przedsiębiorstwo może wynająć specjalistów, którzy będą mogli prowadzić sprzedaż dóbr przedsiębiorstwa w jego imieniu za granicą. Mogą to być dystrybutorzy, oraz agenci.
==Bibliografia==
==Bibliografia==
<noautolinks>
<noautolinks>

Wersja z 10:14, 2 lis 2023

Eksporter
Polecane artykuły

Eksporter to przedsiębiorstwo prowadzące działalność gospodarczą polegającą na eksporcie produktów i/lub usług poza granice kraju, w którym znajduje się jego siedziba.

TL;DR

Eksporter to przedsiębiorstwo, które sprzedaje swoje produkty lub usługi za granicę. Eksport pozwala na rozszerzenie rynku zbytu i zwiększenie liczby potencjalnych klientów. Ma wiele zalet, takich jak niższe koszty produkcji i większe zyski, ale również wady, takie jak skomplikowane finansowanie i konieczność dostosowania produktu do rynku zagranicznego. Istnieją dwa rodzaje eksportu: pośredni, gdzie sprzedaż odbywa się poprzez niezależnych pośredników, i bezpośredni, gdzie przedsiębiorstwo samo prowadzi eksport.

Formy sprzedaży eksportowej

Dla wielu przedsiębiorstw w tym dla tych zlokalizowanych w Polsce, rynek krajowy jest za mały, żeby móc prowadzić efektywną sprzedaż. Dlatego firmy zmuszone są do szukania potencjalnych odbiorców na rynkach w innych państwach. Firmy wprowadzają mechanizm internacjonalizacji w sprzedaży eksportowej, która jest mało skomplikowana jeżeli chodzi o istotę ekspansji i do tego jest bardzo efektywna. Dlatego też, rozwój eksportu odbywa się poprzez bardziej rozbudowane formy, takie jak np.: franchising, przekazanie licencji, budowa filii zagranicznej, założenie spółki córki, czy też utworzenie za granicą zakładu produkcyjnego. Eksport w porównaniu z innymi metodami umiędzynarodowienia stwarza możliwości łatwych dostosowań produktów oraz usług do wymagań i oczekiwań odbiorców na rynkach zagranicznych. Stwarza on również możliwość sprostania konkurencji na rynkach zagranicznych. Dodatkowo sprzedaż poprzez eksport pochłania niskie nakłady kapitałowe i bardzo małe zaangażowanie personelu (Rymarczyk 2004, s. 160).

Główne zalety eksportu

  • eksport pozwala na rozszerzenie rynku zbytu dla przedsiębiorstwa, a co to za tym idzie zwiększa się liczba potencjalnych konsumentów,
  • zwiększona baza rynkowa. Korzystają z tego w głównej mierze firmy, które na swoim rodzimym rynku posiadają silną konkurencje i mocne nasycenie rynku,
  • jeżeli na rynku zagranicznym zostanie wprowadzony nowy produkt, eksporter ma zapewniony wysoki popyt na tymże rynku,
  • jeżeli firma wyszuka niszę rynkową w której jest bardzo mało konkurentów, wtedy firma ma zagwarantowany wysoki popyt,
  • niższe koszty wytwarzania produktów, przy zastosowaniu w produkcji korzyści skali,

  • zmniejszony koszt jednostkowy oraz stałe koszty rozłożone na produkty sprzedawane w rozróżnieniu na za granicą i w kraju, przyczyniają się do większych zysków (Rymarczyk 2004, s. 160).

Główne wady eksportu

  • skomplikowane i działające na większą skale finansowanie przedsięwzięcia,
  • podejmowane ryzyko, związane ze sprzedażą klientowi zagranicznemu na kredyt,
  • potrzeba zmiany produktu - dostosowanie się do innego, zagranicznego rynku, potrzeba odpowiedniej, często kosztownej modyfikacji produktu,
  • dobra znajomość rynku zagranicznego,
  • dodatkowe koszty związane z podróżowaniem, szkoleniami, łącznością itd.,
  • potrzeba zatrudnienia dodatkowego personelu, który niejednokrotnie musi być bardziej wykwalifikowany (np. znajomość dodatkowych języków itp.) (Najlepszy i in. 2000, s. 53).

Typy pośredników

W większości przedsiębiorcy swą działalność na rynku zagranicznym zaczynają od eksportu pośredniego. Jest to sprzedaż za granicą poprzez niezależnych pośredników. Samo przedsiębiorstwo nie ma styczności z klientem na rynku zagranicznym. W ten sposób można wyróżnić cztery typy pośredników (Kotler 1994, s. 385):

  • hurtownik krajowy - jest to pośrednik, który nabywa wyroby od producenta i sprzedaje je na rynku zagranicznym na własny rachunek,
  • krajowy agent - jest to osoba, która zajmuje się zawieraniem transakcji dotyczących eksportu, negocjuje warunki itd.. Jego wynagradzanie naliczane jest na zasadzie prowizji,
  • jednostka współpracująca - zajmuje się eksportem pod egidą wielu producentów. Jednostka współpracująca jest częściowo podporządkowana eksporterom,
  • przedsiębiorstwo handlu zagranicznego - firma wynagradza pośrednika, który zajmuje się eksportem rzeczy wytworzonych przed przedsiębiorstwa

Eksport pośredni

Eksport pośredni ma dwie główne zalety. Pierwsza z nich to mniejsze wymagania odnośnie nakładów inwestycyjnych. Firma nie jest zobowiązana do utworzenia oddzielnego działu eksportu i nie musi organizować rozbudowanej sieci sprzedawców. Producent dóbr nie musi podejmować działań dotyczących przekraczania granicy przez towar, ponadto nie jest on łączony z otoczeniem kraju docelowego. Druga zaleta eksportu pośredniego to dużo mniejszy poziom ponoszonego ryzyka. Spółki międzynarodowe dzielą się między sobą wiedzą. Często to pośrednik dostarcza odpowiedni "know how" oraz przeprowadza pełen serwis. Taka współpraca jest podejmowana w sytuacji, kiedy producent nie posiada odpowiedniego doświadczenia z zakresu eksportu np. na określonym rynku oraz gdy nie istnieją odpowiednie możliwości zbytu produktów (Najlepszy i in. 2000, s. 54).

Eksport bezpośredni

Przedsiębiorstwa mogą posługiwać się również tzw. eksportem bezpośrednim. Taki rodzaj eksportu wymaga od przedsiębiorstwa znajomości i wiedzy dotyczącej handlu zagranicznego, ich rynków zbytu oraz pewnych kontaktów handlowych. Eksport bezpośredni w porównaniu z eksportem pośrednim stwarza większe możliwości odnośnie kierowania i kontroli transakcji. Przedsiębiorstwo prowadzi eksport bezpośredni poprzez:

  • dział eksportu - niezależny oraz odrębny dział eksportu, który wykonuje działania ogólne związane z eksportem. Dział ten jest niezależny i odrębny pod względem finansowym,
  • zagraniczna filia sprzedaży - zajmuje się dystrybucją oraz magazynowanie, promocją. Często zdarza się, że w takim zagranicznym oddziale sprzedaży znajduje się centrum obsługi klienta,
  • zagraniczny dystrybutor/agent - przedsiębiorstwo może wynająć specjalistów, którzy będą mogli prowadzić sprzedaż dóbr przedsiębiorstwa w jego imieniu za granicą. Mogą to być dystrybutorzy, oraz agenci.

Bibliografia

Autor: Tomasz Trzęsiec


Źródło: „https://mfiles.pl/pl/index.php?title=Eksporter&oldid=154879”