Programowanie neurolingwistyczne

Z Encyklopedia Zarządzania
(Przekierowano z Psychotechnika)

Programowanie Neurolingwistyczne (NLP) jest wiedzą na temat subiektywnego doświadczania, modelem skutecznej komunikacji oraz instrumentem zmiany osobistej. NLP jest także stanem świadomości oraz zespołem umiejętności, które pozwalają na budowanie własnej motywacji, wpływanie na własne procesy emocjonalne i myślowe oraz wywieranie wpływu na innych. Jest również stylem życia charakteryzującym się ciekawością wobec świata i ludzi, dążeniem do doskonałości oraz zamiłowaniem do śmiałego eksperymentowania i usuwania ograniczeń stojących na drodze do sukcesu i satysfakcji we wszystkich dziedzinach życia.

Jak twierdzi "Science Digest": NLP jest jak dotąd najważniejszą syntezą wiedzy na temat ludzkiego zachowania od czasu lat sześćdziesiątych.

NLP zaczęło powstawać we wczesnych latach siedemdziesiątych, gdy Richard Bandler, matematyk i terapeuta Gestalt, oraz John Grinder, wówczas dobrze zapowiadający się profesor lingwistyki, rozpoczęli badania nad pracami trójki wybitnych terapeutów, powszechnie uznawanych za ekspertów w swoich dziedzinach. Ekspertami, których pracę obserwowali Bandler i Grinder byli: twórca terapii Gestalt Fritz Perls, terapeutka rodzinna Virginia Satir oraz prawdziwy mistrz w dziedzinie medycznej hipnozy dr Milton H. Erickson. pomimo że każda z tych osób używała pozornie różnych metod, uważano, że wszyscy uzyskują nieomalże "magiczne rezultaty" w pracy z pacjentami. W wyniku tych badań Bandler i Grindler odkryli, że u podłoża tej "magii" leżą pewne podstawowe procesy, pozwalające na osiągnięcie wyjątkowych rezultatów. W wyniku tych badań przez Bandlera i Grindera określamy mianem "modelowania", co oznacza, że w badaniach opierano się na tym, co Perls, Satr i Erickson myśleli, że robią lecz na zaobserwowanych w rzeczywistości wzorach zachowania oraz strukturach lingwistycznych używanych przez nich w trakcie pracy.

Bandler i Grinder osobiście przetestowali te wzory, aby sprawdzić, czy uda im się osiągnąć takie same rezultaty. Gdy okazało się, że uzyskali zbliżone wyniki, opracowali procedury pozwalające nauczyć tego inne osoby. Podejście to sprowadziło do zaskakującego odkrycia, że strukturę umożliwiającą skuteczne jej nauczanie, ma nie tylko "magia terapeutyczna", ale także każda forma ludzkiej komunikacji. Jeszcze bardziej zaskakujące było odkrycie, że NLP może być użyte w celu odtworzenia każdej formy ludzkiego zachowania, umiejętności, a szczególnie tych na najwyższym poziomie kompetencji.

To oznacza, że NLP jest zestawem technik, postaw wobec świata oraz metodologii, mającym zastosowanie w codziennym życiu, które umożliwia ją ludziom zmienianie, wzbogacanie oraz eliminowanie zachowań tak, jak tego chcą. To sprawia, że jest to bardzo pragmatyczna technologia, której człowiek może użyć w celu zwiększenia swoich zdolności oraz umiejętności tworzenia lepszej i głębszej jakości życia.

NLP jest także podstawą dynamicznie rozwijającej się w USA i Kanadzie dziedziny określanej mianem "technologii Motywacyjnych", stosowanych przez największe firmy i organizacje. Z usług doradców motywacyjnych korzystają tam narodowe zespoły olimpijczyków, szefowie największych koncernów, a nawet kolejni prezydenci USA.

TL;DR

Programowanie Neurolingwistyczne (NLP) to wiedza i zestaw technik pozwalających na skuteczną komunikację, zmianę osobistą i wpływ na innych. NLP powstało na podstawie badań nad pracami terapeutów takich jak Fritz Perls, Virginia Satir i Milton Erickson. NLP może być używane w psychoterapii do osiągania pożądanych rezultatów poprzez dopasowanie się do klienta, precyzyjne sformułowanie celu i spójność terapeuty. W NLP preferowane są wzorce myślowe wizualne, audytywne i kinestetyczne.

Zastosowanie programowania NLP w psychoterapii

Psychoterapia w modelu NLP jest wynikiem na płaszczyźnie strategicznym. Jednym z podstawowych kroków do chęci zmiany jest szczegółowe określenie stanu obecnego i stanu pożądanego. W zaistniałej sytuacji zmiana, rozwój staje się przejściem od stanu obecnego do pożądanego. Wszystko co potrzebne jest do przejścia znajduje się w wewnętrznych zasobach klienta. Zadaniem psychoterapeuty jest pokazanie klientowi najlepszego sposobu odnalezienia tych zasobów. Celem psychoterapii jest również poszerzenie zachowań klienta, np. wskazanie możliwości innego niż do tej pory reagowania w określonej sytuacji.

Głównym czynnikiem powodzenia psychoterapii jest, według podejścia NLP:

1. Jednym z specyficznych podejść NLP na głębsze poznanie klienta jest upodobanie się do partnera interakcji, to znaczy dopasowanie się do jego zachowań. Dopasowanie się do zachowania drugiej osoby może odbywać się poprzez naśladowanie jej postawy ciała, wyrazu twarzy, tempa i głębokości oddechu, rytmu i tonacji głosu, gestykulacji i innych schematów ruchowych a także poprzez wykorzystanie przestrzeni fizycznej np. zwrócenie ciała w tę samą stronę.

2. Pozytywne i precyzyjne (szczegółowe) sformułowanie celu oddziaływania terapeutycznego. Terapeuta używając pytań Metamodelu, pomaga klientowi uniknąć przy tym porównań, generalizacji i zniekształceń. Dąży się do tego, aby cel psychoterapii został wyrażony w jednym, prostym zdaniu.

3. Spójność. Terapeuta musi być pewny w tym co mówi oraz w tym co robi, pomagając drugiej osobie. Oznacza to, że musi się trzymać swoich poglądów, a jego przekonania, wartości i zainteresowania muszą być w całkowitej zgodzie, oraz działać wspólnie. Niepewność, niespójność z jego strony, dawać będzie sprzeczne sygnały i osłabi efektywność procesu zmiany [1].

Wartym uwagi jest też zw. rzutowanie w przyszłość, czyli sposób myślowej powtórki oraz test na sprawdzenie działalności zastosowanej techniki, które polega na wyobrażaniu sobie przyszłych sytuacji dla upewnienia się, czy pożądany stan emocjonalny (lub zachowanie) się pojawia oraz dostarczenia umysłowi mocnego, pozytywnego obrazu osiągania celu [2].

Preferowane wzorce myślowe

  • Wizualne - myślisz obrazowo. Idee, wspomnienia i wyobrażenia pokazujesz w formie obrazów mentalnych, np. w formie obrazu filiżanki herbaty.
  • Audytywne - myślisz za pomocą dźwięków. Mogą to być głosy lub odgłosy, np. odgłos parzenia herbaty.
  • Kinestetyczne - przedstawiasz myśli jako swoje własne odczucia, bądź w formie emocji wewnętrznych, albo jako myśli o fizycznym dotyku. Do tej kategorii odczuć zaliczamy też smak i zapach, na przykład smak lub zapach herbaty [3].


Programowanie neurolingwistyczne — artykuły polecane
Metoda Myers-Briggs — Innowator — Inteligencja emocjonalna — Myślenie systemowe — Coaching — Mentoring — Przywództwo sytuacyjne — Agent zmiany — Test inteligencji

Przypisy

  1. ↑ W. Wypler 2007, s. 5
  2. ↑ W. Wypler 2007, s. 6
  3. ↑ S. Knight 1999, s. 34-35

Bibliografia


Autor: Łukasz Białek Michał Kapusta


Źródło: „https://mfiles.pl/pl/index.php?title=Programowanie_neurolingwistyczne&oldid=209000”