Partia produkcyjna

Partia produkcyjna
Polecane artykuły
Produkcja potokowa Produkcja seryjna Rytmiczność produkcji Produkcja masowa Formy produkcji Typy produkcji Koszty produkcji Produkcja - formy organizacji Kalkulacja doliczeniowa

Partia produkcyjna jest to ilość detali, zespołów lub podzespołów wykonywanych przy jednakowym nakładzie czasu przygotowawczo-zakończeniowego oraz w ściśle określonej kolejności. (Brzeziński M. 2013, s. 58)

Wielkość partii produkcyjnej

Wielkość partii produkcyjnej związana jest z dwoma pojęciami, tj.:

1. potrzeba brutto
2. potrzeba netto.

Potrzeba brutto rozumiana jest jako wielkość produkcji, którą oczekuje od nas klient (odbiorca), czyli taka jaka zawarta jest w zamówieniu. Natomiast potrzeba netto jest to ilość wyrobów, jaka powinna zostać wyprodukowana w związku z tym zleceniem.

Różnica pomiędzy tymi wielkościami wynika

1. z zapasów w magazynach
2. z wcześniejszego otwarcia zleceń produkcyjnych.

(Lewandowski J., Skołud B., Plinta D. 2014, s. 204)

Metody określania wielkości partii produkcyjnej

• minimalny koszt produkcji
• stała wielkość partii
• partia bilansowana okresowo
• stosunek czasu przygotowawczo-zakończeniowego do czasu jednostkowego (udziału czasu przezbrojenia)
• według okresu powtarzalności produkcji

(Lewandowski J., Skołud B., Plinta D. 2014, s. 204)

Metoda udziału czasu przezbrojenia jest to stosunek czasu przygotowawczo-zakończeniowego do czasu jednostkowego. Określanie wielkości partii produkcyjnej za pomocą tej metody polega na dążeniu do zmniejszenia wielkości partii do dopuszczalnej granicy. Czas przygotowawczo-zqkończeniowy (t_pz) jest to czas od przygotowanie do wykonanie operacji aż do jej zakończenie. Nie zależy ona od liczby wykonywanych sztuk wyrobu i występuje tylko raz dla całej partii produkcyjnej danego wyrobu. Czas jednostkowy (t_j) jest to norma czasu przewidziana na wykonanie jednej jednostki wyrobu.

Dla jednej operacji technologicznej:

S_ek = t_pz / q * t_j

gdzie: S_ek - wielkość partii produkcyjnej

t_pz - czas przezbrojenia operacji

t_j - czas wykonania operacji

q - zróżnicowany, zależnie od rodzaju produkcji empiryczny, współczynnik strat czasu na przezbrajanie stanowisk roboczych (najczęściej przyjmowany jest w zakresie 0,02-0,15)

Dla więcej niż jednej operacji technologicznej:

S_ek = Σ t_pz / q* Σ t_j

gdzie: S_ek - średnia wielkośc partii produkcyjnej

Σ t_pz - suma czasów przezbrojenia wszystkich opeacjii

Σ t_j - suma czasów wykonania wszystkich operacjii

q - zróżnicowany, zależnie od rodzaju produkcji empiryczny, współczynnik strat czasu na przezbrajanie stanowisk roboczych (najczęściej przyjmowany jest w zakresie 0,02-0,15)

(Brzeziński M. 2013, s. 62-64)

Zalety i wady zwiększenia partii produkcyjnej

Zalety:

• lepsze wykorzystanie funduszu czasu pracy przez zmniejszenie czasu przezbrojeń na stanowiskach roboczych,
• zmniejszenie kosztów na przygotowanie i ustawienie produkcji,
• wyższa jakość produkcji,
• niższe koszty produkcji,
• usprawnienie i udoskonalenie zarządzania i organizacji produkcją.

Wady:

• zwiększenie czasu trwania cyklu produkcyjnego,
• zmniejszenie wolnej powierzchni magazynowej poprzez zwiększenie zapasów,
• mniejsza elastyczność procesu produkcyjnego.

(Brzeziński M. 2013, s. 59)

Bibliografia

• Brzeziński M. (2013) Organizacja produkcji w przedsiębiorstwie, Difin, Warszawa
• Kulisz M., Gola A. (2017) Dylematy wyznaczania wielkości partii produkcyjnej w przedsiębiorstwach z sektora MŚP Innowacje w Zarządzaniu i Inżynierii Produkcji, Tom 1 część 4
• Lewandowski J., Skołud B., Plinta D. (2014) Organizacja systemów produkcji, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa
• Taleizadeh A.A., Widyadana G.A., Wee H.M., Biabani J. (2011) Multi products single machine economic production quantity model with multiple batch size Growing Science, Tom 7 s. 213-224
• Trojanowska J., Kolińska K., Koliński A. (2011) Stosowanie narzędzi Lean w przedsiębiorstwach produkcyjnych jako skuteczny sposób walki z kryzysem gospodarczym Problemy Zarządzania, Tom 31 s. 34-52

Autor: Honorata Wiszniewska