Kalendarz niko-niko: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Zarządzania
(LinkTitles.)
m (Dodanie MetaData Description)
Linia 52: Linia 52:
{{a|Jerzy Dereń}}
{{a|Jerzy Dereń}}
[[Kategoria:Zarządzanie projektami]]
[[Kategoria:Zarządzanie projektami]]
{{#metamaster:description|Kalendarz niko-niko to narzędzie do śledzenia nastroju zespołu. Umożliwia prowadzenie efektywnych spotkań i monitorowanie zmian.}}

Wersja z 08:37, 11 paź 2023

Kalendarz niko-niko
Polecane artykuły


Metody prowadzenia zebrań Kalendarz niko-niko został opracowany po raz pierwszy przez Akinri Sakata w 2006 roku. Z japońskiego "niko” oznacza "uśmiech”, a "niko-niko” tłumaczy się, jako "buźka” dla tego kalendarz ten jest również znany, jako kalendarz szczęścia. Stosuje się on do śledzenia nastroju zespołu.

Ogólne informacje

Kalendarz niko-niko nie jest trudny w sporządzaniu. Najlepiej powiesić na ścianie zwykły kalendarz i dodać do niego imiona członków zespołu. Potem kalendarz należy umieścić w miejscu dostępnym dla całego zespołu, aby każdy miał do niego swobodny dostęp. Albo zastosować drugi wariant i zrobić miejsce dla kalendarza nie daleko wyjścia, żeby pod koniec dnia każdy członek zespołu dał graficzną ocenę swojego nastroju w ciągu całego dnia. Są 3 możliwe "buźki”, którymi można określić nastrój: szczęśliwa, neutralna oraz chmura (niezadowolona). Najczęściej używa się gotowych lepiących "buziek” lub kolorowych pisaków do namalowania "buźki” w kalendarzu. W regularnych odstępach czasu (np. co tydzień) kierownik zbiera zespół w celu analizy wyników.

Przykład:

  • "…dwie uśmiechnięte buźki, jedna neutralna i dwie skwaszone: co się stało tego dnia? Skąd się wziął taki podział?”[1]
  • "…wszyscy uradowani a zadanie nieskończone lub niezadowolony klient: co spowodowało, że jesteśmy zadowoleni w trudnych chwilach? Na co nie zwróciliśmy uwagi?”[2]

Przyczyny stosowania i wartość dla organizacji

"Najszybszą informacją zwrotną, dotyczącą odbioru zmian wdrażanych w firmie, są ludzkie emocje. Często negatywny odbiór zmiany przez pracowników – kwaśne miny lub ciche utyskiwanie – poprzedzają twarde wskaźniki pokazujące konieczność podjęcia działań naprawczych. Przewodzącym zmianom nie pozostaje, więc nic innego, jak wykorzystać zwinne narzędzie do pomiaru nastroju pracowników np. kalendarz Niko-niko.”[3] Dana metoda ma na celu zbieranie informacji w zespole, do tego nie jest kosztowna i można ją szybko wdrążyć w każdym zespole. Jest to bardzo dobre rozwiązanie w czasie zmian w organizacji. Metoda może pokazać kierownictwu czy obecna strategia zarządzania jest dobra czy potrzebuje ona jakichś modyfikacji.

Rezultaty i pułapki

"Informacje o nastrojach płynące do zespołu oraz osób kierujących zmianami wpływają na ich dalsze działania. Kalendarz Niko-niko pozwala na najszybsze zidentyfikowanie problemów i ich rozwiązywanie. Zebrane dane o zmieniających się emocjach w trakcie dnia pracy i ich analiza pozwalają na podjęcie, w razie potrzeby, działań korygujących”[4]

Kalendarz niko-niko na pierwszy rzut oka jest bardzo prostą metodą, lecz nie wszystko jest takie proste. Pomiar nastroju zespołu może być błędny lub nieudany, jeżeli:

  • zespół nie będzie aktualizować kalendarz, na co dzień, tylko np. pod koniec tygodnia, kiedy osoba już nie pamięta, dlaczego dany dzień był lepszy czy gorszy,
  • pracownicy zespołu nie pokazują swoich prawdziwych emocji, żeby się nie tłumaczyć, dlaczego mieli taki a nie inny humor lub nie podoba im się dana metoda i wpisują swoje emocje tylko dla świętego spokoju.

Bibliografia

Przypisy

Autor: Jerzy Dereń