Filantropia

Filantropia
Polecane artykuły
Potrzeba afiliacji Holistyczne podejście Altruizm Świadomość społeczna Grywalizacja Inżynieria społeczna Rywalizacja Socjalizacja Społeczna odpowiedzialność przedsiębiorstwa

Filantropia bazuje na przekazywaniu pieniędzy czy też darów rzeczowych organizacjom oraz grupom społecznym.

Jej sensem jest dążenie do polepszenia ludzkiego życia, poprzez utworzenie porządku społecznego, w którym warunki pozwalają na przeprowadzenie pewnych reform. Jest również rozumiana jako finansowanie działalności, która ma pomóc najbardziej potrzebującym, głównie pod względem materialnym. Współcześnie, w znacznym stopniu, filantropia nastawiona jest na wspomaganie i postęp w dziedzinie nauki czy kultury.

TL;DR

Filantropia polega na przekazywaniu pieniędzy lub darów organizacjom i grupom społecznym w celu poprawy ludzkiego życia. Filantropia ma funkcje tradycyjne, budowania zaufania, kształtowania wizerunku i kreowania nowych klientów. Zarządzanie filantropią ma charakter długookresowy i powinno uwzględniać umiejętności i zaangażowanie pracowników. W Polsce istnieją bariery w filantropii, takie jak brak zaufania do organizacji pozarządowych i obawy przed oszustwem. Badania pokazują, że coraz więcej Polaków angażuje się w działalność filantropijną, zwłaszcza osoby młodsze i bardziej wykształcone. Na świecie znany jest filantrop George Soros.

Pojęcie filantropii

Pojęcie filantropia wywodzi się z greckiego słowa philanthropos. Jest to umiłowanie drugiego człowieka, życzliwość wobec niego oraz dobroczynność. Szerokie rozumienie ukazuje filantropię jako społeczne zjawisko, które było rozpowszechnione już w średniowieczu. Początkowo nakierowane było ono na sieroty. Natomiast w wąskim znaczeniu, filantropia, jest udzielaniem pomocy osobom, które szczególnie jej oczekują, i które są niezdolne do polepszenia warunków życia przez samych siebie (J. Młyński, 2013, s. 317).

Filantropia a dobroczynność

Filantropia kojarzona jest z działalnością prospołeczną. Jest to niewątpliwie prawda, lecz mylne jest jej utożsamianie z dobroczynnością, która opiera się na religii. Dobroczynność i filantropię łączy podejmowanie aktywności, która nastawiona jest na wspólne dobro.

Strategiczne zarządzanie filantropią

Strategiczne zarządzanie filantropią ma charakter długookresowy. Zarządzanie to nie koncentruje się wyłącznie na finansowaniu określonych zadań i celów. Bowiem istotne jest wykorzystywanie posiadanych umiejętności w procesie rozdysponowania środków pieniężnych przeznaczanych na cele dobroczynne. Ważne jest także, aby przedsiębiorstwa angażowały swoich pracowników w filantropijną działalność, a oni, wykorzystywali swoje umiejętności i wiedzę w praktyce. Dzięki temu powstaną korzystne relacje pomiędzy organizacją, a całym otoczeniem zewnętrznym (E. Mazur-Wierzbicka, 2013, s. 68).

Innym pozytywnym aspektem strategicznego zarządzania filantropią jest m.in. wzmocnienie marki, zwiększenie zaangażowania pracowników i większa ich lojalność, osiąganie coraz lepszych wyników czy poprawa konkurencyjności (E. Mazur-Wierzbicka, 2013, s. 68). Takie zarządzanie dostarcza organizacji, jak i społeczeństwu, wielu korzyści.

Funkcje filantropii

Filantropia, w rozumieniu biznesu, ma kilka funkcji. Należą do nich:

• funkcja tradycyjna, czyli podstawowa, rozumiana jako niesienie pomocy innym,
• funkcja budowania zaufania wobec przedsiębiorstwa oraz wobec jego wiarygodności,
• funkcja kształtowania wizerunku firmy w sposób pozytywny,
• funkcja kreowania następnych klientów oraz coraz nowszych rynków zbytu w różnych skalach, również globalnej (E. Mazur-Wierzbicka, 2012, s. 68).

Bariery filantropii

Mimo coraz większego zainteresowania filantropią w Polsce, część społeczeństwa nadal nie jest przekonana co do jej słuszności. Dzieje się tak, ponieważ istnieją pewne bariery w tej dziedzinie (P. Adamiak, 2014, s. 72).

• Bariera postrzegania organizacji pozarządowych - przekazywanie darów rzeczowych czy pieniędzy organizacjom musi iść w parze z przeświadczeniem o ich uczciwości, skuteczności czy też widocznych efektów ich działania. Brak tych elementów pociąga za sobą konsekwencje w postaci braku zaufania do organizacji.
• Irytacja – ludzie często doświadczają poirytowania w sytuacji natarczywych zbiórek, gdyż postrzegają to jako żebranie lub natarczywość.
• Obawa przed oszustwem – obywatele boją się ryzyka, że zostaną oszukani. Nie są pewni co do tego, że dana zbiórka jest zgodna z prawem. Zastrzeżenia budzi też to, ile faktycznie datków trafi do potrzebujących.
• Niedostrzeganie sensu - część badanych uważa, że wspieranie tak niewielkimi kwotami, na jakie mogą sobie pozwolić, nie daje żadnego rezultatu. Przez to filantropia zdaje się być wyłącznie dla ludzi zamożnych.

Uwarunkowania działalności filantropijnej w Polsce

Jak podają badania z roku 2010 – ponad połowa Polaków przekazała wówczas środki na rzecz społeczeństwa czy organizacji (J. Przewłocka, 2011, s. 30). Nie jest to jednak jednoznaczne, że aż tak duży procent, w sposób regularny, wspomaga obywatelskie inicjatywy. Przeważnie są to sytuacje jednorazowe, np. podczas WOŚP. Znaczna część Polaków wspiera także ofiary klęsk żywiołowych lub obszary związane z pomocą humanitarną. Innymi, dosyć często wspieranymi, organizacjami w Polsce są organizacje, które zajmują się pomocą dla najuboższych oraz bezdomnych. Istotne znaczenie mają także stowarzyszenia związane z ekologią czy opieką zwierząt.

Z badań tych wynika również, że istnieje zależność pomiędzy poziomem wykształcenia, a tendencją do wspierania organizacji. Im wyższe jest wykształcenie, tym stopień zaangażowania w działalność filantropijną - wyższy (J. Przewłocka, 2011, s. 30). Różnica ta dotyczy także płci. W 2010 roku kobiety chętniej wspierały organizacje charytatywne niż mężczyźni (J. Przewłocka, 2011, s. 31). W przeważającej części, filantropami zostają osoby młodsze, bardziej wykształcone czy zamożniejsze.

Z kolei badanie w 2013 roku ukazuje, że prawie trzy czwarte Polaków przekazało środki pieniężne lub też dary rzeczowe organizacjom oraz grupom społecznym (P. Adamiak, 2014, s. 68). Nasuwa się więc widoczne stwierdzenie, iż Polacy coraz częściej angażują się w działalność filantropijną.

Filantropia na świecie

Znany na całym świecie jest filantrop i inwestor George Soros, który w 1982 roku mocno zainteresował się filantropią. W tym też roku otworzył swą pierwszą fundację Funduszu Otwartego Społeczeństwa. Wieść o jego działalności filantropijnej szybko rozniosła się po świecie. Soros nadawał również stypendia imienia Karla Poppera biedniejszym studentom (M. T. Kaufman, 2003, s. 97).

Bibliografia

• Adamiak P. (2014). Filantropia - skala zjawiska oraz bariery filantropii, “Zaangażowanie społeczne Polek i Polaków. Wolontariat, filantropia, 1% i wizerunek organizacji pozarządowych. Raport z badania 2013”, s. 5, 9, 68-73
• Kaufman M. (2003). Soros: życie i czasy mesjańskiego miliardera, CeDeWu, Warszawa
• Mazur-Wierzbicka E. (2012). Społeczna odpowiedzialność biznesu z perspektywy wymiaru społecznego, “Marketing i rynek”, nr 12, s. 64-74
• Młyński J. (2013). Słownik terminów z zakresu nauk o rodzinie i pracy socjalnej. Filantropia, “Roczniki nauk o rodzinie”, tom 5(60), s. 317-320
• Przewłocka J. (2011). Skala i specyfika polskiej filantropii, "Zaangażowanie społeczne Polaków w roku 2010: wolontariat, filantropia, 1%. Raport z badań”, s. 30-32

Autor: Klaudia Stach