Psychologia społeczna

Psychologia społeczna
Polecane artykuły
Relatywizm kulturowy Psychologia ekonomiczna Dyferencjał semantyczny Psychologia poznawcza Introspekcja Epistemologia Socjotechnika Empatia Mechanizm obronny

Psychologia społeczna "zajmuje się szeroko pojętym wpływem społecznym, a więc pytaniem, w jaki sposób to, co robią, czują i myślą jedni ludzie, wpływa na to, co robią, czują i myślą inni" ^[1]. Wpływ społeczny to zjawisko o istotnym znaczeniu, jest to oddziaływanie słów, czynów lub samej obecności innych na nas i nasze myśli oraz postępowanie ^[2]. Jest to więc dziedzina psychologii, która bada wszelkie aspekty wywierania wpływu otoczenia na jednostkę.

Psychologia społeczna opiera się na założeniu, że pomiędzy człowiekiem i jego otoczeniem istnieje ścisły związek. Otoczenie oddziałuje na jednostkę poprzez wiele różniących się od siebie sytuacji, które występują w różnych momentach życia człowieka^[3].

Człowiek we współczesnym świecie właściwie nieustannie znajduje się w sytuacjach społecznych. Wyjątkiem mogą być pewne zdarzenia w okresie wczesnego dzieciństwa. Jednym z kluczowych zagadnień psychologii społecznej jest zatem fakt, że sytuacje społeczne mają ogromny wpływ na zachowanie ludzi. Dlatego tak ważne jest badanie tego wpływu na jednostkę^[4].

Psychologia społeczna jest nauką z pogranicza psychologii ogólnej oraz socjologii. Z pierwszej z nich czerpie ustalenia odnoszące się do mechanizmów funkcjonowania człowieka jako jednostki. Bazując natomiast na pewnych ustaleniach socjologii bada zachowania człowieka w relacjach z innymi ludźmi^[5].

TL;DR

Psychologia społeczna bada wpływ społeczny na jednostki. Opiera się na założeniu, że istnieje związek między jednostką a jej otoczeniem. Psychologia społeczna ma różne podejścia teoretyczne, takie jak perspektywa poznawcza, motywacyjna, teoria uczenia się, społeczno-kulturowa i ewolucjonistyczna. Wykorzystuje różne metody badawcze, takie jak obserwacja, korelacja i eksperyment. Psychologia społeczna ma wiele zastosowań, takich jak negocjacje biznesowe, autoprezentacja, marketing, kampanie wyborcze. Ma również swoje mocne strony, takie jak zrozumienie wpływu zachowań społecznych i norm, wpływu grupy na jednostkę i wpływu kultury na zachowanie. Jednak ma również ograniczenia, takie jak trudność generalizacji wyników badań, nieprecyzyjne wnioski, ograniczenia do konkretnych grup ludzi i trudności interpretacyjne. Istnieją również inne związane podejścia, takie jak teoria poznawczo-behawioralna, teoria społecznego wpływu, teoria percepcji społecznej i teoria zaangażowania społecznego.

Zarys historii psychologii społecznej

Rozważania na tematy psychospołeczne odnaleźć można już w dziełach filozofów, takich jak Platon czy Arystoteles. Obaj wysnuwali w swych pracach wnioski mówiące o tym, że formy ustrojowe zależą od motywacji osób, które sprawują władzę. Na przestrzeni wieków pojawiały się liczne koncepcje związane z naturą ludzką, takie jak egoizm czy hedonizm, które opierają się na założeniu, iż o społecznych zachowaniach człowieka decyduje dążenie do przyjemności lub do osiągnięcia własnych celów. Takie uproszczone poglądy na naturę ludzką, zgodnie z którymi pewne potrzeby ludzkie motywują określone zachowania o charakterze społecznym, charakterystyczne są dla okresu przednaukowego w rozwoju psychologii społecznej^[6].

Okres naukowy natomiast można podzielić na dwa podokresy:

Wczesnonaukowy, charakteryzujący się tym, że rozważania teoretyczne opierały się częściowo na danych empirycznych, jednak nie były one prowadzone w systematyczny sposób, a także nie uwzględniały wymagań badań naukowych. Jako głównych przedstawicieli tego okresu wymienić można dwóch francuskich uczonych, Gabriela Tarde oraz Gustave Le Bona. Według pierwszego z nich podstawowym procesem, który sprawia, że ludzie zachowują się podobnie, jest imitacja. Drugi z uczonych natomiast zajmował się psychologią tłumu i jest autorem słynnego dzieła o tym właśnie tytule. Pod koniec okresu wczesnonaukowego w rozwoju tej nauki po raz pierwszy pojawia się nazwa "Psychologia społeczna"^[7].
Właściwy podokres naukowy, trwający do chwili obecnej, w którym uogólnienia i twierdzenia zaczęto budować w oparciu o dane empiryczne, gromadzone przy pomocy metod naukowych. Psychologia społeczna w tym czasie zaczęła bardzo dynamicznie rozwijać się w Stanach Zjednoczonych. To właśnie tam wykonywano najwięcej, najbardziej wszechstronnych badań, z których korzystają badacze z innych państw. Należy jednak pamiętać, że psychologia społeczna jest nauką specyficzną pod tym względem, a więc wyników badań przeprowadzonych w jednym kraju nie zawsze można odnieść do społeczności żyjącej w innym. Spowodowane jest to wielością czynników wpływających na grupy społeczne oraz jednostkę, takie jak choćby ustrój czy kultura. W Polsce psychologia społeczna zaczęła rozwijać się dopiero od roku 1959.^[8]

Podstawowe podejścia teoretyczne do psychologii społecznej

Współczesna psychologia społeczna próbuje wyjaśnić występujące wpływy społeczne, jakie ludzie codziennie wywierają na siebie. W celu głębszego poznania tego zjawiska, tworzy się wiele teorii o różnym zasięgu.

Perspektywa poznawcza zakłada, że to, co człowiek czuje, myśli i jak się zachowuje, zależy w głównej mierze od procesów przetwarzania docierających tych informacji - od sposobu, w jaki interpretuje zaistniałą sytuację i napotykanych w niej ludzi. Sposób rozumienia zależy zaś od posiadanej już wiedzy i tego, jakie treści są w danym momencie aktywne.
Perspektywa motywacyjna skupia się na pobudkach ludzkiego działania, próbuje wyjaśnić jakie motywy kierują ludźmi i skłaniają do takiego, a nie innego postępowania.
Perspektywa teorii uczenia się zakłada, że duży wpływa na zachowanie ludzkie mają doświadczenia z przeszłości - postępowanie to rezultat uczenia się na podstawie doświadczeń, cudzych albo własnych. Obserwując zachowania innych i ich następstwa, człowiek przyswaja je, a jego przyszłe decyzje są tego konsekwencją.
Perspektywa społeczno-kulturowa zakłada, że zachowania ludzkie oparte są na wpływie środowiska, w którym funkcjonuje przez dłuższy czas. Normy ludzkich zachowa różnią się w zależności od otoczenia. W różnych kulturach, a także w różnych grupach tej samej, szeroko pojętej kultury panują odmienne wartości, normy i wzorce postępowania.
Perspektywa ewolucjonistyczna bada ludzkie zachowania, jako skutek przeszłości, nie chodzi jednak o doświadczenia konkretnej jednostki, tylko całego gatunku.

Każda z powyższych teorii w odmienny sposób wyjaśnia zróżnicowanie i wzorce naszej psychiki i zachowania. Opierając się na odmiennych założeniach, co do tego, kim jest człowiek i co warto w związku z tym zgłębić, wszystkie teorie stawiają sobie różnorodne pytania i starają się w jak najlepszy sposób na nie odpowiedzieć.^[9]

Metodologia badań stosowana w psychologii społecznej

Psychologia społeczna używa wielu metod umożliwiających znaleźć odpowiedzi na pytania dotyczące zachowań społecznych. Metody te można podzielić na trzy rodzaje: obserwacyjne, korelacyjne i eksperymentalne^[10].

Metody obserwacyjna - opis zachowań społecznych.

Metoda ta polega na obserwowaniu ludzi oraz systematycznym dokonywaniem zapisów pomiarów i spostrzeżeń dotyczących ich zachowań. Metoda przybiera różne formy w zależności od tego co motywuje badacza, czego szuka. Jedną z takich form jest etnografia - metoda polegająca na próbie zrozumienia grupy lub kultury poprzez obserwowanie jej od wewnątrz. Celem etnografii jest zbadanie i poznanie złożoności danej grupy poprzez obserwacje jej w działaniu^[11].

Jednym z rodzajów metody obserwacyjnej jest analiza archiwalna polegająca na badaniu zgromadzonych dokumentów (najczęściej archiwalnych) np. pamiętników, czasopism, gazet, fotografii itp. Źródła te dostarczają wiele informacji o tym jak społeczeństwo kreuje siebie^[12].

Ograniczenia metody obserwacyjnej: metodą tą można badać wyłącznie publiczne zachowania i dokumenty, nie pozwala ona natomiast zgłębić ludzkich myśli i zachowań w prywatnym życiu^[13].

Metody korelacyjne - przewidywanie zachowań społecznych.

Jest to metoda polegająca na konsekwentnym pomiarze dwóch zmiennych i analizie zależności między nimi. Próbuje odpowiedzieć na pytanie w jakim stopniu można przewidzieć jedną zmienna na podstawie drugiej. Badacze formułują te zależności za pomocą współczynnika korelacji czyli liczby pokazującej, w jakim stopniu jedną zmienną można przewidzieć na podstawie innej. Metodę korelacyjną często wykorzystuje się w sondażach, czyli badaniach przeprowadzonych na grupie ludzi, którzy odpowiadają (najczęściej anonimowo) na pytania dotyczące ich postaw lub zachowań^[14].

Ograniczenia metody korelacyjnej: bada zależności między zmiennymi, a nie stwierdza ich przyczynowości.

Metody eksperymentalne - odpowiadanie na pytania o przyczynę.

Jedna z najczęściej wykorzystywanych metod przez badaczy, polegająca na przypadkowym przydzieleniu uczestników badania do różnych wariantów sytuacji. Są one niemal identyczne z wyjątkiem zmiennej niezależnej, której wpływ przyczynowy na reakcje uczestników jest analizowany.

Wyróżniamy eksperymenty: naturalne, w terenie oraz laboratoryjne^[15].

Przykładowe zastosowania psychologii społecznej

Skuteczne przekonywanie, zastosowanie różnych technik psychologicznych wpływa na wyniki np. negocjacji biznesowych,
Właściwa autoprezentacja, znajomość podstaw psychologii społecznej znacząco poprawia sposób odbierania ludzi przez innych,
W biznesie, psychologia społeczna pomaga w budowaniu dobrych relacji z klientami i partnerami, w dużym stopniu wykorzystywana jest w zarządzaniu pracownikami czy przy tworzeniu marki i pozycji na rynku,
Marketing, większość reklam jest tworzona w oparciu o wiedzę z zakresu psychologii społecznej,
Kampanie wyborcze tworzone są w taki sposób, aby ich wpływ był na ludzi jak największy.

Zobacz także: Efekt silniejszego.