RAMP
Metoda RAMP (Risk Analysis and Management for Project) jest to unormowany, wszechstronny proces, który polega na zdefiniowaniu, ocenie oraz zarządzaniu ryzykiem w projektach inwestycyjnych. Ryzyko jest analizowane w sposób kompleksowy, biorąc pod uwagę ryzyko występujące podczas całego czasu trwania inwestycji (zarówno podczas etapu przygotowania, jak i realizacji projektu), a nie tylko podczas jej realizacji. Metodyka ta została stworzona przez dwa instytuty z Wielkiej Brytanii - Institute of Civil Engineers oraz Institute of Chartered Actuaries i została po raz pierwszy przedstawiona w roku 2000 (W. Pellowski, D. Skorupka 2007, s. 73). Rodzaje ryzyka, które przy wykorzystaniu metody RAMP są wyróżniane najczęściej to: polityczne, ekonomiczne, społeczne, naturalne, finansowe oraz projektowe (L. Walaszczyk 2016, s. 37).
Struktura metody RAMP
W metodzie RAMP proces analizy ryzyka został podzielony na 4 etapy (D. Skorupka, D. Kuchta, M. Górski 2012, s. 65):
- fazę wstępną,
- przegląd ryzyka,
- zarządzanie ryzykiem,
- fazę zamykającą.
Faza wstępna, nazywana również uruchomieniem procesu, polega na ustaleniu celów oraz stworzeniu wstępnego (lecz dokładnego) planu przeprowadzanej inwestycji. Ten etap składa się z dwóch części (D. Skorupka, D. Kuchta, M. Górski 2012, s. 65):
- planowania, organizacji oraz uruchomienia procesu RAMP, w tym:
- akceptacja sposobu działania,
- wyznaczenie osoby odpowiedzialnej za zarządzanie ryzykiem oraz jej zespołu,
- zdefiniowanie inwestycji,
- wyznaczenie okresu w jakim ryzyko będzie monitorowane,
- określenie poziomu oraz zakresu wykorzystania metody RAMP,
- ustalenie budżetu metody RAMP,
- określenia kierunku działania oraz obszarów ochrony, w tym:
- ustalenie przedmiotu działania oraz najważniejszych parametrów inwestycji,
- stworzenie planu działania,
- ustalenie założeń działania.
Drugi etap, przegląd ryzyka zawiera w sobie, aż 7 elementów (W. Pellowski, D. Skorupka 2007, s. 73–74):
- stworzenie planu oraz wstępne rozpoznanie ryzyka,
- identyfikacja ryzyka,
- ocena ryzyka,
- przygotowanie metod łagodzenia ryzyka (w tym: redukcje, eliminacje, unikanie i transfer ryzyka, redukcje niepewności, ubezpieczenie od ryzyka oraz strategie łagodzenie ryzyka),
- ocena ryzyka w innych obszarach i podjęcie decyzji o kontynuacji,
- stworzenie planu reakcji na ryzyko w pozostałych obszarach,
- ogłoszenie wybranej strategii łagodzenia ryzyka oraz planu reakcji na niekorzystne wydarzenia.
Kolejny, trzeci etap – zarządzanie ryzykiem polega na (D. Skorupka, D. Kuchta, M. Górski 2012, s. 66):
- wdrożeniu opracowanej strategii oraz planów poprzez:
- połączenie strategii z zasadniczym nurtem zarządzania,
- utrzymanie poziomu łagodzenia ryzyka,
- monitorowanie zmian,
- kontrolowaniu ryzyka przy pomocy:
- monitorowania postępów,
- efektywnego zarządzania zasobami ludzkimi,
- badaniu trendów,
- ciągłego rozpoznawania oraz oceny ryzyka, a także zmian w prowadzeniu projektu,
- w razie potrzeby przeprowadzenie pełnego przeglądu ryzyka.
Ostatni etap, faza zamykająca obejmuje (D. Skorupka, D. Kuchta, M. Górski 2012, s. 66):
- ocenę realizacji inwestycji, w tym:
- przeanalizowanie rezultatów inwestycji,
- porównanie rzeczywistego wpływu ryzyka na projekt z planowanym wpływem,
- analiza procesu RAMP poprzez:
- ocenę efektywności metody,
- wyciągnięcie wniosków na potrzeby przyszłych inwestycji,
- propozycje usprawnień procesu,
- końcowe wnioski.
Bibliografia
- Pellowski W., Skorupka D. (2007), Czynniki ryzyka występujące podczas wykonywania zadań poprzez podziały wojsk chemicznych w operacjach innych niż wojna, Zeszyty naukowe WSOWL, nr 3 (145), s. 73–74.
- Skorupka D., Kuchta D., Górski M. (2012), Zarządzanie ryzykiem w projekcie, Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Lądowych imienia generała Tadeusza Kościuszki, Wrocław, s. 65–66.
- Walaszczyk L. (2016), Metodyka zarządzania ryzykiem wdrożeniowym innowacyjnych produktów technicznych, E-mentor, nr 2 (64), s. 37.
Autor: Olga Marmuszewska