Frederick Winslow Taylor

Z Encyklopedia Zarządzania
Wersja z dnia 20:33, 19 maj 2020 autorstwa 127.0.0.1 (dyskusja) (LinkTitles.)
Frederick Winslow Taylor
Polecane artykuły


Frederick Winslow Taylor (ur. 20 marca 1856, zm. 21 marca 1915) - amerykański inżynier, jeden z głównych przedstawicieli nurtu inżynierskiego (industrial engineering) w nauce organizacji i zarządzania. Wprowadził liczne innowacje w sposobie projektowania stanowisk pracy i w sposobie szkolenia pracowników. Jego książka wydana w 1911 roku ("Zasady naukowego zarządzania”) została uznana przez Academy of Management jako jedna z najbardziej wpływowych publikacji w dziedzinie zarządzania.

Biografia

Taylor urodził się w 1856 roku, w Filadelfii, w stanie Pensylwania. Jego ojciec, Frankiln Taylor, był prawnikiem, a matka, Emily Annette Taylor, była działaczką społeczną. We wczesnych latach młodości, za edukację Fredericka Taylora była odpowiedzialna jego matka. Później studiował we Francji i Niemczech oraz podróżował po pozostałych krajach Europy. W 1872 roku rozpoczął studia w Akademii Phillips w Exeter z zamiarem przygotowania się do podjęcia studiów na Harvardzie i pozostaniu prawnikiem, podobnie jak ojciec. W 1874 roku dostał się na wymarzoną uczelnię.

Niedługo po zakończeniu studiów, Taylor został praktykantem w przedsiębiorstwie hydraulicznym w Filadelfii. Po ukończeniu praktyk, w wieku 22 lat, Taylor rozpoczął pracę w zakładach mechanicznych Midvale Steel Company, gdzie pracował przez 12 lat. Szybko awansował przechodząc przez wiele stanowisk w organizacji, stając się w końcu głównym inżynierem firmy.

Jako jeden z szeregowych pracowników firmy, Taylor zauważył, że zarówno pracownicy jak i maszyny nie pracują z pełną efektywnością co przekłada się na wysokie koszty pracy całej organizacji. W celu określenia rzeczywistej efektywności pracy przystąpił do badań i analiz produktywności zarówno ludzi i maszyn. W ten sposób zostało zapoczątkowane naukowe zarządzanie.

Podczas gdy pracował w Midvale razem z Clarencem Clarkiem wygrał pierwsze zawody tenisa w deblu w 1881 roku podczas US National Championships.

Równolegle z pracą studiował na Instytucie Stevensa i w 1883 roku uzyskał tytuł inżyniera mechaniki.


3 maja 1884 roku poślubił Louise M. Spooner.

W latach 1890-1893 Taylor był dyrektorem w Manufacturing Investment Company of Philadelphia. W 1893 roku zaczął pełnić usługi doradcze z zakresu zarządzania. Dzięki doświadczeniu jakie zdobył podczas pełnienia usług doradczych był w stanie udoskonalić tworzony przez niego system zarządzania. Swój pierwszy referat “A Piece Rate System“ zaprezentował w 1895 roku.

W 1898 roku dołączył do firmy Bethlehem Steel w celu rozwiązania problemu w tamtejszym warsztacie wytwórczym. W tym czasie opracował swoje najbardziej znane patenty.

W 1901 roku opuścił Bethlehem Steel z powodu złych stosunków z managerami. Od tego czasu skupił się na propagowaniu stworzonych przez siebie metod zarządzania.

W 1903 roku wydał pierwszą na świecie książkę z zakresu nauk organizacji i zarządzania: "Zarządzanie warsztatem wytwórczym".

W 1906 roku został uhonorowany tytułem doktora przez Uniwersytet w Pensylwanii. Później został profesorem w  Dartmouth College.

W 1911 roku wyszła jego kolejna książka: "Zasady naukowego zarządzania".

W 1915 r. Zachorował na zapalenie płuc i zmarł dzień po swoich pięćdziesiątych dziewiątych urodzinach. [1]

Dokonania

Taylor prowadził szereg prac badawczych w przedsiębiorstwach, w których pracował. Dwie najbardziej znane to: badania przy sortowaniu kulek do łożysk rowerowych oraz badania nad pracą ładowaczy zatrudnionych przy wyładunku i załadunku na bocznicy kolejowej i placu składowym takich materiałów, jak ruda, węgiel, koks, itd. Wyniki tych badań polegały głównie na: podziale całego procesu produkcyjnego na jak najprostsze czynności, których opis dostawali robotnicy każdego dnia; uzależnieniu płacy od wykonanych zadań (plus premie), oraz na eliminacji najsłabszych pracowników a pozostawieniu najlepszych. Dzięki takim usprawnieniom powstała możliwość ograniczenia liczby zatrudnionych pracowników, skrócenia dnia pracy czy podniesienia wypłat, a zarazem zwiększyła się wydajność pracy.[2]

Wkład Taylora w rozwój nauki o zarządzaniu:

  • optymalizacja – jak najlepsze wykorzystanie środków produkcji – Taylor zastosował pojęcie efektywności (ang. efficiency), aby ukazać straty, do jakich prowadzi nieoptymalne wykonywanie pracy,
  • specjalizacja – przekazanie każdemu pracownikowi jednego zadania, co pozwoli mu opanować je do perfekcji,
  • standaryzacja – ułatwienie pomiaru, umożliwienie osiągnięcia powtarzalności oraz zwiększenie szybkości wykonywanych działań dzięki stworzeniu ujednoliconych zasad wykonywania każdego zadania,
  • racjonalizacja – sposób wykonywania działania nie powinien być oparty na odczuciach pracownika lecz powinien być on oparty na refleksji teoretycznej,
  • jeden najlepszy sposób (ang. one best way) – przekonanie, że zawsze istnieje jeden najlepszy sposób wykonania danej czynności, który można zidentyfikować poprzez naukowe analizy.[3]

Twórczość

Zobacz także:

Przypisy

  1. ↑ Schachter L. H. (1989). Frederick Taylor and the Public Administration Community: A Reevaluation, SUNY Press, New York, s. 19-49
  2. ↑ Le Chatelier H. (1926).Filozofia systemu Taylora, Instytutu Naukowej Organizacji przy Muzeum Przemysłu i Rolnictwa, Warszawa, s. 21
  3. ↑ Klincewicz K. (red.) (2016). Zarządzanie, organizacje i organizowanie – przegląd perspektyw teoretycznych, Wydawnictwo Naukowe WZ UW, Warszawa s. 60

Bibliografia

Autor: Joanna Augustyńska, Michał Zając

Źródło: „https://mfiles.pl/pl/index.php?title=Frederick_Winslow_Taylor&oldid=114563”