Cross-trade
Cross-trade |
---|
Polecane artykuły |
Cross-trade to praktyka, która ma na celu kupno i sprzedaż tego samego aktywu bez ewidencji transakcji na giełdzie. Jest to czynność niedozwolona na większości znaczących giełd. Transakcja cross-trade występuje, gdy broker realizuje dopasowane zlecenia kupna i sprzedaży dla tego samego zabezpieczenia na różnych kontach klientów i zawiadamia je na giełdzie. Na przykład, jeśli jeden klient chce sprzedać, a drugi chce kupić, broker dobiera te dwa zamówienia bez wysyłania zamówienia na giełdę do wypisania, lecz wypisując je jako transakcję krzyżową, następnie zgłaszając transakcje po zaistniałych okolicznościach, ale w odpowiednim terminie, dobraną datą oraz czasie. Taki wariant transakcji krzyżowej należy również wykonać po cenie rynkowej obowiązującej w danym czasie. Transakcje krzyżowe są jednak dopuszczalne w wybranych okolicznościach, na przykład gdy zarówno nabywca, jak i sprzedający są interesantami tego samego zarządzającego aktywami, a wartość transakcji krzyżowej jest uważana za konkurencyjną w momencie realizacji. Zarządzający portfelem może efektywnie przenieść aktywa jednego klienta do innego klienta. Proces ten służy w celu wyeliminowania marży z transakcji.
Dla pełnej legalizacji praktyki cross-trade należy:
- Broker powinien uzasadnić uczciwą cenę rynkową oraz zarejestrować transakcję jako cross-trade dla odpowiedniej kategorii regulacyjnej.
- Zarządzający aktywami musi również udowodnić Komisji Papierów Wartościowych i Giełd , że obrót był zyskowny dla obydwu klientów.
Cross-Trade w transporcie i logistyce
Cross-trade oznacza transport ładunków lub towarów między dwoma państwami, przez przewoźnika niemającego centrali w żadnym z tych państw. Transport cross-trade pozwala firmom na bycie aktywnym na większości gospodarkach świata, niezależnie czy mają tam siedzibę. Przykład: Firma spedycyjna z siedzibą w Polsce, specjalizująca się w transporcie pomiędzy Ameryką Północną a Europą. Stały klient firmy spedycyjnej, zlecił transport towaru z Chin do Zjednoczonych Emiratów Arabskich.
Międzynarodowy cross-trade artykułów przemysłowych
Odsetek transportu cross-trade systematycznie rośnie od czasu II Wojny Światowej. Głównym czynnikiem jest to, że coraz więcej gospodarek otworzyło się na wolny handel. Na chwilę obecną szacuje się, że cross trade stanowi obecnie ponad 60 procent całego handlu międzynarodowego. Istotna część międzynarodowego handlu cross-trade odbywa się wewnątrz firm między różnymi krajowymi spółkami zależnymi od międzynarodowych przedsiębiorstw. Wzrost popularności międzynarodowych transakcji typu cross-trade pociąga za sobą kilka paradoksów. Pierwszym z nich jest fakt, iż przy jednoczesnym wzroście sektora handlu międzynarodowego, zatrudnienie w krajach uczestniczących w nim nie zmieniało swojego poziomu, a w niektórych przypadkach malało. Kolejny z paradoksów przedstawia Model Heckschera Ohlina Samuelsona (MacCharles D. 2013, s1).
Model Heckschera Ohlina Samuelsona a cross-trade
Model ten zakłada, że handel międzynarodowy powinien odbywać się między firmami i branżami, co jest absolutnie sprzeczne z większością międzynarodowego transportu cross-trade, istotnie odbywającego się zarówno w ramach gałęzi całej branży, jak i firm. Według tego modelu firmy w każdej branży w danym kraju powinny albo eksportować towary, jeśli są wytwarzane z przewagą kosztów komparatywnych, albo importować je, jeśli nie ma takiej przewagi. Spowodowałoby to międzynarodowy handel odmiennymi towarami między państwami, przy czym każdy kraj specjalizowałby się w produkcji i eksporcie produktów z branż innych niż branże swoich partnerów handlowych, przy jednoczesnym imporcie towarów wytwarzanych przez branże partnerów. Co za tym idzie, odsetek transportu cross-trade’u znacząco by spadł (MacCharles D. 2013, s1).
Cross-trade w branży biopaliw
Z uwagi na fakt braku koordynacji wewnętrznych regulacji pomiędzy poszczególnymi państwami oraz fakt, że poszczególne kraje prowadzą odrębną politykę w zakresie biopaliw, pojawia się problem interpretacji przepisów. Przypadek taki został zarejestrowany we współpracy Stanów Zjednoczonych z Brazylią. Wspomniane kraje prowadziły ze sobą handel fizycznie identycznymi, lecz prawnie różnymi surowcami. Wedle regulacji w Stanach, rozróżniano etanol pozyskiwany ze skrobi kukurydzianej i trzciny cukrowej, ze względu na ich pochodzenie i emisję gazów cieplarnianych wytwarzanych w procesie produkcji. Z tego powodu w transakcjach międzynarodowych i obrocie preferowany jest etanol z trzciny cukrowej, niosący za sobą mniejszą emisję gazów cieplarnianych do atmosfery. Z kolei w Brazylii nie rozróżnia się pochodzenia etanolu, reguluje się jedynie jego minimalną zawartość w mieszankach benzyny. Daje to możliwość transakcji, a co zatem idzie wymiany tego biopaliwa między wspomnianymi krajami, jednocześnie z pominięciem regulacji Stanów Zjednoczonych o preferowanym źródle pochodzenia biopaliwa. Różnice w regulacjach prawnych mogą zatem prowadzić do umożliwienia zakupu towarów z innego państwa, które w państwie zakupu nie spełniałyby wymogów prawnych (Meyer S., Schmidhuber J., Barreiro‐Hurlé J., 2013).
Bibliografia
- Koźlak A., (2018) Struktura sektora transportu drogowego w Polsce i ocena jego wyników ekonomicznych na tle państw Unii Europejskiej, Kolegium Zarządzania i Finansów Uniwersytetu Gdańskiego,
- MacCharles D., (2013) Trade Among Multinationals: Intra-industry Trade and National Competitiveness Routledge,
- Meyer S., Schmidhuber J., Barreiro‐Hurlé J., (2013) EuroChoices, Wiley Online Library,
- Michio M., (1984) The Economics of Industrial Society'm, Cambridge University Press,
- Neuberg A., (2014) Indexing for Maximum Investment Results, Routledge,
- Sławińska M., (2016) Handel we współczesnej gospodarce. Nowe wyzwania, UNI-DRUK Wydawnictwo i Drukarnia,
- Urbanyi-Popiołek I., (2013) Ekonomiczne i organizacyjne aspekty transportu, Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Gospodarki w Bydgoszczy.
Autor: Marcin Koprowicz, Anna Trzop