Bariery mobilności wewnątrzsektorowej
Bariery mobilności wewnątrzsektorowej |
---|
Polecane artykuły |
Bariery mobilności wewnątrzsektorowej - trudności przechodzenia przedsiębiorstwa z jednej grupy strategicznej do drugiej; powodują one, iż przedsiębiorstwo de facto konkuruje nie ze wszystkimi firmami zbliżonych profilach, ale z tą ich częścią, która produkuje wyroby z tej samej grupy cenowej i jakościowej; ich badanie ma szczególne znaczenie dla prognozowania rozwoju sektora i zmian w konkurencji.
Niskie bariery mobilności wewnątrzsektorowej:
- oznaczają łatwość przechodzenia przedsiębiorstwa z jednej grupy strategicznej do innej,
- do najmniej atrakcyjnej grupy sektora mogą być zagrożeniem dla innych grup.
Wysokie bariery mobilności wewnątrzsektorowej:
- oznaczają stabilność struktury konkurencji i bezpieczeństwo działania w obrębie grupy,
- grupy strategiczne chronione wysokimi barierami mobilności mają dobre warunki rozwoju.
Bezpieczeństwo w sektorze
Problem bezpieczeństwa w obrębie sektora można częściowo wyjaśnić symetrycznością barier mobilności:
- symetryczne bariery mobilności wewnątrzsektorowej - przejście do innej grupy jest tylko kwestią nakładów inwestycyjnych,
- asymetryczne bariery mobilności wewnątrzsektorowej - do przejścia konieczne jest posiadanie specyficznych umiejętności.
Reasumując sytuacja dla grupy strategicznej jest najkorzystniejsza wtedy gdy ma ona wysokie bariery wejścia do swojej grupy i bariery te są asymetryczne tzn. bezpieczeństwo grupy i łatwość wchodzenia do innych grup w sektorze, które tego rodzaju bariery mają. W każdym sektorze istnieją nie tylko bariery wejścia, lecz także zdolność riposty ze strony jego dotychczasowych uczestników.
Efekty istnienia barier wejścia
Bariery wejścia ograniczają możliwości przybyszów i im zagrażają. Tkwią one głównie w sferze kosztów i czasu. Analizując je, należy uwzględniać elementy:
- zjawisko korzyści skali, które powoduje, że aby uzyskać konkurencyjnie niskie koszty, trzeba osiągnąć odpowiednie rozmiary potencjału wszystkich służb przedsiębiorstwa, tzn. produkcji, marketingu, prac badawczych i rozwojowych.W niektórych jednak przypadkach przewaga kosztowa nie jest uzależniona od potencjału wytwórczego, ale od innych czynników.
- koszty transferu,
- dostęp do sieci dystrybucji,
- Dyferencjacja produktu.
Zdolność ripostowania jest czynnikiem tym istotniejszym, im słabsze są bariery wejścia i im bardziej prawdopodobne jest przenikanie do sektora nowych przybyszów. Możliwości skutecznego ich zniechęcania wiążą się z następującymi czynnikami:
- istnieniem tradycji podtrzymywania ścisłych i serdecznych powiązań profesjonalnych między dotychczasowymi uczestnikami sektora,
- kultywowaniem zawodowych tradycji, które również sprzyjają mobilizacji,
- zdolnością przedsiębiorstw do mobilizowania zasobów własnych,
- istniejącą strukturą kosztów i zysków.
Rodzaje barier wyjścia
Bariery wyjścia mogą mieć charakter:
- ekonomiczny (wąska specjalizacja aktywów lub wysokie koszty stałe wyjścia),
- strategiczny (silne powiązania i współzależności między różnymi dziedzinami dotychczasowej działalności),
- polityczny i społeczny (interwencje państwa lub naciski związków zawodowych),
- psychologiczny (dla wielu szefów przedsiębiorstw, którzy całą swoją karierę zawodową związali z określoną dziedziną produkcji, sprawą niezwykle trudną jest pogodzenie się z faktem opuszczenia sektora i przekazanie tej informacji pracownikom; często odczuwają to jako porażkę).
Autor: Karolina Orzeł, Joanna Grych