Centrum doskonałości

Z Encyklopedia Zarządzania
Wersja z dnia 08:00, 19 maj 2020 autorstwa Sw (dyskusja | edycje) (Infobox update)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Centrum doskonałości
Polecane artykuły



Centra Doskonałości (CD) to pojedyncze komórki lub rozbudowane struktury organizacyjne, których podstawową działalnością są badania naukowe oraz procesy rozwoju nowoczesnych technologii na najwyższym światowym poziomie. Głównym celem tych przedsięwzięć są mierzalne efekty naukowe. Centra Doskonałości skupiają wokół siebie naukowców o znaczących dokonaniach badawczych. Tak skonstruowane grupy współpracują ze sobą w obrębie wspólnych tematów o dużym znaczeniu dla gospodarki kraju, prowadzą wspólne projekty badawcze i technologiczne, podejmują bliską współpracę z przemysłem oraz prowadzą działalność szkoleniową i edukacyjną. CD powszechnie nazywane są "laboratoriami bez ścian". Ich elastyczna struktura oraz bogate zaplecze umożliwiają skuteczne wykorzystanie zasobów wiedzy zgromadzonych w różnorodnych instytucjach, efektywną kontrolę działań oraz sprawne wdrożenie wyników badań. Rezultaty innowacyjnej działalności CD zwiększają promocję badań naukowych, technologii i wyrobów w kraju oraz za granicą. W efekcie wszystkie te działania prowadzą do podniesienia konkurencyjności gospodarki krajowej na arenie międzynarodowej.

Wg teorii CD powinny być organizacyjnie autonomiczne, przy czym ich trzon powinna stanowić poważana organizacja badawczo-naukowa (może to być np. placówka PAN, uczelnia wyższa lub jednostka badawczo-rozwojowa). Pracownicy naukowi funkcjonujący w Centrach Doskonałości podejmują działania w zakresie kluczowych zagadnień. Wykorzystują oni dobytek naukowy wielu niepowiązanych ze sobą organizacji łącząc go we wspólnym projekcie posiadającym kierownictwo nie ograniczające autonomii żadnej z jednostek.

Program oraz działalność naukowa

Program Centrów Doskonałości nie przewiduje tworzenia nowych organizacji badawczych. jest raczej swego rodzaju "laboratorium" aktywnie współpracujące z przemysłem lub innymi użytkownikami rezultatów badań. W planie działalności CD znajdują się zarówno projekty z sektora nauk fundamentalnych jak i praktycznych funkcji innowacji. Zarówno liczebność grup jak i zaplecze badawcze dostosowane są do konkretnych projektów. Program naukowy CD poprzez nasiloną kooperację z sektorem biznesu i przemysłu posiada znaczący wpływ na gospodarkę oraz jakość życia każdego z nas. Głównym źródłem finansowania Centrów są zazwyczaj instytucje kontrolujące politykę naukową danego kraju.

Oczywiście w zależności od charakteru i przedmiotu badań Centrum Doskonałości powinno wykazywać wzmożoną działalność naukową dającą się ocenić i ująć w pewnych regułach. Miarą jakości badań i rozwoju Centrów Doskonałości są zatem:

  • publikacje naukowe,
  • patenty,
  • oferowane możliwości zatrudnienia naukowców,
  • liczba własnego personelu naukowego i wizytujących naukowców,
  • liczba i wartość kontraktów handlowych,
  • liczba firm spin-off,
  • uczestnictwo w europejskim systemie edukacji.

Bibliografia

  • K. B. Matusiak, Dylematy strategii technologicznej i poprawy innowacyjności gospodarki polskiej, Studia Prawno-Ekonomiczne, 1999
  • M. Ciesielski, Konkurencyjność w gospodarce światowej. Przegląd problemów, Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, Gdańsk 1994
  • S. Hyduke, Polskie Centra Doskonałości szansą w globalnej konkurencji, Biała Księga 2006

Autor: Agnieszka Litewka