Ekonomia społeczna
| Ekonomia społeczna |
|---|
| Polecane artykuły |
Ekonomia społeczna - inaczej nazywana również gospodarką społeczną. Pojęcie bardzo szerokie ze względu na fakt, jest to system łączący cele ekonomiczne jak i społeczne. Najczęściej ekonomia społeczna jest rozumiana jako system przedsiębiorstw i organizacji oraz właściwych im uregulowań prawnych mający na celu wspieranie osób zagrożonych wykluczeniem społecznym. Podmioty działające w jej ramach są zatem naturalną organizacyjną odpowiedzią na potrzebę wspierania takich rozwiązań, których dążeniem nadrzędnym jest realizacja celów społecznych przy jednoczesnym dbaniu o ekonomiczny zwrot z ponoszonych publicznych nakładów (M. Wronka-Pośpiech, 2017, s 91). Jak podaje Zygmunt Narski ekonomia społeczna może być rozumiana również jako nauka zajmująca się zasadami i prawidłowościami podziału tej części dochodu narodowego, która przypada ludności. Omawia ona zjawiska ekonomiczne i bada jaki to ma wpływ na sprawność gospodarczą (Z. Narski, 2001).
W rozumieniu wyłącznie społecznym pojęcie jest najczęściej skierowany do osób pochodzących ze środowisk patologicznych, chronicznie bezrobotnych, niepełnosprawnych lub izolujących się. Do działań zapobiegawczych lub niwelujących negatywne efekty gospodarki można zaliczyć kursy i szkolenia, które przygotowują ludzi do wejścia na rynek pracy jak również tworzenie wspólnot, prowadzenie terapii zajęciowych, stowarzyszeń i fundacji, działalność spółdzielni, towarzystw i zakładów aktywności zawodowej, oraz inne formy organizacyjne, które w jakimś stopniu są zaangażowane w sprawy społeczności.
Trudności w dokładnym zdefiniowaniu pojęcia ekonomii społecznej są spowodowane również polityką czy systemami prawnymi i ich różnorodnością w poszczególnych państwach tudzież we wspólnotach.
Kryteria ekonomii społecznej
EMES (International Research Network) wyróżnia dwa składowe kryteria, którymi są aspekty ekonomiczne i społeczne podając następujące pola ich działań:
Kryteria ekonomiczne:
- planowanie i prowadzenie działalności w sposób ciągły, oparty na zasadach ekonomii,
- niezależność działalności od instytucji publicznych,
- ponoszenie ryzyka ekonomicznego,
- istnienie płatnego personelu.
Kryteria społeczne:
- posiadanie celów pożytecznych również dla społeczeństwa,
- oddolny, obywatelski charakter inicjatywy,
- specyficzny, możliwie demokratyczny system zarządzania,
- możliwie wspólnotowy charakter działania,
- ograniczona rozporządzalność zyskami.
Charakterystyka przedsiębiorstw społecznych
Jedną z cech, która najbardziej wyróżnia przedsiębiorstwa społeczne jest dualna struktura wynikająca zarówno z nastawienia na rynek, ale także na społeczeństwo. Przedsiębiorstwa społeczne starają się zatem uzyskiwać równowagę pomiędzy wypełnianiem misji społecznej a działaniami rynkowymi (P.A. Dacin, M.T. Dacin, M. Matear, s. 37). Poza tą cecha innymi charakterystykami przedsiębiorstwa społecznego są (Hausner J., Lauris N., s. 9):
- wytwarzanie produktów lub usług wiążące się z ryzykiem gospodarczym i ekonomiczną weryfikacją efektów tej działalności,
- ukierunkowanie działalności na integrację społeczną w skali danej społeczności lokalnej,
- podporządkowanie stosunków własnościowych interesom interesariuszy,
- kultura zarządzania osadzona na partnerstwie i partycypacji,
- demokratyczna kontrola ze strony interesariuszy,
- wytworzona nadwyżka i skumulowany kapitał nie są przywłaszczane indywidualnie, lecz służą wypełnieniu określonej misji społecznej.
Zalety działalności przedsiębiorstw społecznych
Koncepcja ekonomii społecznej jest relatywnie nowym trendem w ekonomi, jednak dzięki wielu pozytywnym aspektom zarówno dla społeczeństwa jak i przedsiębiorstwa wdrażającego tą koncepcję, zyskała wielu zwolenników. Zaletami ekonomii społecznej są (Towalski R., s. 5):
- generuje miejsca pracy o wysokiej jakości i ulepsza poziom życia,
- oferuje ramy dla nowych form przedsiębiorczości i pracy,
- odgrywa bardzo ważną rolę w rozwoju lokalnym i spójności społecznej,
- bierze udział w tworzeniu stabilności i pluralizmu ekonomii rynkowej,
- odpowiada wartościom i strategicznym celom Unii Europejskiej, takim jak: spójność społeczna, pełne zatrudnienie i walka przeciwko biedzie i wykluczeniom społecznym, demokracja uczestnicząca, lepsze rządy i stały rozwój.
Zasady ekonomii społecznej
W ciągu wielu lat doskonalenia się ekonomii społecznej wytworzyło się kilka następujących zasad (Renoy, P. i inni, s. 36-37), które obowiązują do dzisiaj:
- Ich głównym celem nie jest uzyskanie zysków z zainwestowanego kapitału; z natury rzeczy są one tworzone przez i dla tych, którym mają służyć, aby zaspokajać w pierwszym rzędzie ich potrzeby, jak również potrzeby ogólne,
- Są zarządzane zgodnie z zasadą "jeden członek, jeden głos”,
- Są elastyczne i innowacyjne – powstały, aby sprostać ekonomicznym i społecznym zmianom,
- Opierają się zasadniczo na dobrowolnym uczestnictwie, członkostwie i zobowiązaniu.
Bibliografia
- Dacin P.A., Dacin M.T., Matear M., (2010) Social Entrepreneurship: Why We Don’t Need a New Theory and How We Move Forward from Here, "Academy of Management Perspectives”, Vol. 24, No. 3, s. 37.
- Hausner J., Lauris N.,(2008) Czynniki krytyczne tworzenia przedsiębiorstw społecznych. Przedsiębiorstwo społeczne. Konceptualizacja [w:] Hausner J. (red.), Przedsiębiorstwa społeczne w Polsce. Teoria i praktyka, Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie, Kraków, s. 9-34.
- Hausner J., (2007) Ekonomia społeczna jako sektor gospodarki "Ekonomia społeczna. Kwartalnik" nr 1, s. 9.
- Narski Z. (2001), Ekonomia społeczna Zarys popularny, Wydawnictwo Adam Marszałek, Toruń, s. 9.
- Towalski R. (2004), Rozwój sektora gospodarki społecznej w krajach Unii Europejskiej. Wnioski dla Polski (mimeo).
- Wronka-Pośpiech M. (2017), Kulturowe uwarunkowania zarządzania przedsiębiorstwem społecznym, "Studia ekonomiczne. Zeszyt naukowy Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach” nr 336, Katowice, s. 91.
Autor: Agnieszka Wójtowicz
