Brownfield
Brownfield to tzw. teren niezagospodarowany, który wcześniej był wykorzystywany lub znajdowały się na nim zabudowania. Brownfields to opuszczone lub niedostatecznie wykorzystywane miejsca ze znanym lub podejrzewanym skażeniem środowiska (L. McCarthy 2002). W dyskusjach na temat terenów poprzemysłowych panuje powszechna zgoda wśród badaczy, że tereny poprzemysłowe mają potencjał do ponownego wykorzystania przykładowo jako:
- tereny zielone
- parki artystyczne
- centra handlowe
- tereny rekreacyjne
- osiedla mieszkaniowe
Inwestycje Brownfield są uważane za odpowiadające celom inteligentnego rozwoju miasta i są bardziej opłacalne dla rozwoju gospodarczego niż inne działania związane z ponownym wykorzystywaniem terenów zdegradowanych. Są uważane za katalizatory dla zrównoważonego rozwoju, ponieważ często istnieją one w centrum miast i mają potencjał do stymulowania lokalnego rynku po rewitalizacji. Co więcej, działania związane z przebudową mieszkań spełniają cele strategii rozwoju miast ponieważ mogą zapewnić więcej mieszkań dla jednostek i zmniejszyć dystans z domu do pracy (X. Lia, H. Yanga, W. Li a, Z. Chen 2016). Według ankiety dotyczącej kosztów i ryzyka w zakresie przebudowy terenów zdegradowanych widzimy, że niektórzy deweloperzy ocenili że projekty inwestycji brownfield są bardziej opłacalne pod względem działalności inwestorów niż inne ponowne wykorzystanie terenów zdegradowanych (X. Lia, H. Yanga, W. Li a, Z. Chen 2016). Inwestycje typu brownfield są coraz częściej realizowane oraz cieszą się dużą aprobatą organów sektora publicznego. Najwięcej przykładów inwestycji brownfield możemy spotkać w Stanach Zjednoczonych. Władze miejskie postrzegają teraz niewykorzystane lub opuszczone obszary jako ważne aktywa w realizacji celu rewitalizacji miast (M. R. Thomas 2002).
TL;DR
Inwestycje Brownfield to ponowne wykorzystanie opuszczonych terenów poprzemysłowych, które mają potencjał do stymulowania rozwoju gospodarczego miast. Aby to osiągnąć, konieczne jest partnerstwo publiczno-prywatne oraz rozwiązanie problemów związanych z odpowiedzialnością prawna, standardami czyszczenia, funduszami i regulacjami. Przykładem udanej inwestycji jest projekt Summerset at Frick Park, który przekształcił zanieczyszczony teren w Pittsburghu w nowoczesne osiedle mieszkaniowe, generujące duże przychody dla miasta.
Bariery w realizowaniu inwestycji Brownfield
Działania sektora publicznego mające na celu promowanie rewitalizacji terenów poprzemysłowych stają w obliczu podwójnego wyzwania dotyczącego polityki zagospodarowania terenu (L. McCarthy 2002). Z jednej strony, agencje rządowe muszą pomóc w ograniczeniu barier w ponownym wykorzystaniu sektora prywatnego, rozwiązując wątpliwości wynikające z czterech głównych kwestii:
- odpowiedzialność prawna za zanieczyszczenie
- niepewne standardy czyszczenia
- dostępność funduszy na przebudowę
- skomplikowane wymogi regulacyjne.
Z drugiej strony ponowne wykorzystanie terenów poprzemysłowych musi być połączone z szerszymi wysiłkami społeczności, aby osiągnąć ochronę środowiska, rewitalizację centrum miasta i zmniejszoną ekspansję podmiejskich terenów (L. McCarthy 2002).
Realizacja inwestycji Brownfield
Aby ograniczyć lub wyeliminować przeszkody, obserwujemy model współpracy oparty na partnerstwie publiczno-prywatnym(X. Lia, H. Yanga, W. Li a, Z. Chen 2016). By projekt inwestycyjny brownfield był należycie zrealizowany musi powstać projekt w których sektory publiczne zapewniają strategiczne zyski sektorom prywatnym, podczas gdy podmioty prywatne wdrażają i rozwijają plan sektora publicznego. Można zwrócić uwagę, że są trzy kluczowe elementy sukcesu projektów brownfield:
- konsensus między sektorem publicznym i prywatnym,
- typ właściciela gruntu
- udział instytucji akademickich.
Nowe ustawy w niektórych regionach zapewnia zachęty ekonomiczne (np. zwrot podatku) i prawne (np. zawieszenie odpowiedzialności z mocą wsteczną) dla samorządów lokalnych i potencjalnych deweloperów, którzy poszukują obecnie tych terenów poprzemysłowych zamiast terenów rolniczych i otwartej przestrzeni (M. R. Thomas 2002).
Przykłady inwestycji Brownfield
Summerset at Frick Park to największy projekt mieszkaniowy od czasów II wojny światowej, a także jeden z pierwszych projektów transformacyjnych. Polegał na przekształceniu przemysłowo odrzuconego miejsca na projekt mieszkaniowy w Pittsburghu. Summerset nie było lekko zanieczyszczonym miejscem (X. Lia, H. Yanga, W. Li a, Z. Chen 2016). Przykrywało go 20 ton żużlu i w dodatku zanieczyszczał pobliskie koryto rzeki. W 1995 roku teren został wykupiony za kwotę 3 800 000$ przez URA (Urban Redevelopment Authority of Pittsburgh). URA opracowało szeroki plan rewitalizacji tego terenu. Zakładał on kilka etapów:
- oczyścić teren
- zbudować drogi, media i parki
- podzielić i sprzedać nieruchomości
Koszt realizacji planu wynosił około 250 milionów dolarów i zakończył się on w 2013 roku. Dzięki badaniu i analizie rynku URA i deweloperzy dkoszli do konzensusu w kwestii zagospodarowania terenu. Powstało około 700 domów mieszkalnych oraz stu akrowa przestrzeń gospodarczej w centrum miasta. Z wyliczeń wynika że zrewitalizowana przestrzeń generuje przychody rzędu 2,9 miliona dolarów w postaci podatku od nieruchomości (X. Lia, H. Yanga, W. Li a, Z. Chen 2016).
| Brownfield — artykuły polecane |
| Marketing terytorialny — Rewitalizacja — Instytucje otoczenia biznesu — Turystyka zrównoważona — Interreg — Anioł biznesu — Centrum transferu technologii — Dotacja — Dobre praktyki |
Bibliografia
- Li, X., Yang, H., Li, W., Chen, Z. (2016). Public-private Partnership in Residential Brownfield Redevelopment: Case Studies of Pittsburgh "Procedia Engineering", p. 1534-1540
- McCarthy, L. (2002), The brownfield dual land-use policy challenge: reducing barriers to private redevelopment while connecting reuse to broader community goals "Land Use Policy", p. 287-296
- Thomas, M.R. (2002), A GIS-based decision support system for brownfield redevelopment. "Landscape and Urban Planning", p. 7-23
Autor: Mateusz Surmacz
