Net Promoter Score: Różnice pomiędzy wersjami
m (Czyszczenie tekstu) |
m (Czyszczenie tekstu) |
||
| Linia 14: | Linia 14: | ||
}} | }} | ||
'''Net Promoter Score''' ([[Wskaźnik]] Orędownictwa Netto), jest wskaźnikiem, którego twórcą jest F. Reichheld. Służy do pomiaru [[lojalność klienta | lojalności]] [[konsument]]ów oraz [[jakość | jakości]] budowanych z nimi [[marketing relacji | relacji]]. Istota wskaźnika sprowadza się do badania skłonności klienta do rekomendacji [[produkt]]u lub [[usługa | usługi]] danej [[marka | marki]]. Regularność w monitorowaniu poziomu NPS pozwala ocenić [[jakość]] prowadzonych działań i dostarcza niezbędnych informacji, które ułatwiają [[planowanie]] strategii skierowanych na budowanie [[zadowolenie klienta | satysfakcji]] u klientów. Optymalnie wykorzystany może być narzędziem do powiększania [[zysk]]ów przedsiębiorstwa | '''Net Promoter Score''' ([[Wskaźnik]] Orędownictwa Netto), jest wskaźnikiem, którego twórcą jest F. Reichheld. Służy do pomiaru [[lojalność klienta | lojalności]] [[konsument]]ów oraz [[jakość | jakości]] budowanych z nimi [[marketing relacji | relacji]]. Istota wskaźnika sprowadza się do badania skłonności klienta do rekomendacji [[produkt]]u lub [[usługa | usługi]] danej [[marka | marki]]. Regularność w monitorowaniu poziomu NPS pozwala ocenić [[jakość]] prowadzonych działań i dostarcza niezbędnych informacji, które ułatwiają [[planowanie]] strategii skierowanych na budowanie [[zadowolenie klienta | satysfakcji]] u klientów. Optymalnie wykorzystany może być narzędziem do powiększania [[zysk]]ów przedsiębiorstwa (Gajewska P., 2012, s. 410) | ||
Formułą pozwalającą obliczyć [[wartość]] wskaźnika jest różnica pomiędzy odsetkiem "promotorów" marki i odsetkiem "destruktorów" marki. Głównym założeniem F. Reichhelda była koncepcja mówiąca o tym, iż każde [[przedsiębiorstwo]] osiąga zyski zarówno dzięki orędownikom marki, jak i dzięki klientom nie będącym zwolennikami. Według teorii, najbardziej pożą[[dane]] i najbardziej korzystne z punktu widzenia firmy są zyski osiągane dzięki promotorom (entuzjastycznie nastawionym na regularne zakupy i rekomendację) - gdzie celem jest ich zwiększanie. Z drugiej strony, celem firmy jest ograniczenie zysków pochodzących od tzw. "malkontentów", gdyż wysoki [[udział]] tej grupy w zyskach, według autora, przynosi więcej szkody niż pożytku | Formułą pozwalającą obliczyć [[wartość]] wskaźnika jest różnica pomiędzy odsetkiem "promotorów" marki i odsetkiem "destruktorów" marki. Głównym założeniem F. Reichhelda była koncepcja mówiąca o tym, iż każde [[przedsiębiorstwo]] osiąga zyski zarówno dzięki orędownikom marki, jak i dzięki klientom nie będącym zwolennikami. Według teorii, najbardziej pożą[[dane]] i najbardziej korzystne z punktu widzenia firmy są zyski osiągane dzięki promotorom (entuzjastycznie nastawionym na regularne zakupy i rekomendację) - gdzie celem jest ich zwiększanie. Z drugiej strony, celem firmy jest ograniczenie zysków pochodzących od tzw. "malkontentów", gdyż wysoki [[udział]] tej grupy w zyskach, według autora, przynosi więcej szkody niż pożytku (Kozielski R., 2011, s. 176) | ||
<google>t</google> | <google>t</google> | ||
| Linia 37: | Linia 37: | ||
* Wynik badania jest wymierny i łatwo go zinterpretować ze względu na wysoką wartość diagnostyczną; | * Wynik badania jest wymierny i łatwo go zinterpretować ze względu na wysoką wartość diagnostyczną; | ||
* Wskaźnik informuje o rzeczywistych efektach działań przedsiębiorstwa, dzięki czemu umożliwia szybką reakcję na zmiany w otoczeniu firmy; | * Wskaźnik informuje o rzeczywistych efektach działań przedsiębiorstwa, dzięki czemu umożliwia szybką reakcję na zmiany w otoczeniu firmy; | ||
* Umożliwia zestawienie wyników z konkurencją i ich porównanie | * Umożliwia zestawienie wyników z konkurencją i ich porównanie (Gajewska P., 2012, s. 412-413) | ||
* Jest najmniej kosztowną metodą do ewaluacji lojalności klientów | * Jest najmniej kosztowną metodą do ewaluacji lojalności klientów (Drapińska A., 2013, s. 135) | ||
* Może zostać zastosowany w każdej firmie w każdym sektorze. | * Może zostać zastosowany w każdej firmie w każdym sektorze. | ||
==Wady== | ==Wady== | ||
* Brak możliwości porównania między różnymi typami działalności; | * Brak możliwości porównania między różnymi typami działalności; | ||
* Jest mało dokładny, gdyż podział skali na tylko trzy obszary powoduje utratę cennych informacji | * Jest mało dokładny, gdyż podział skali na tylko trzy obszary powoduje utratę cennych informacji (Gajewska P., 2012, s. 412-413) | ||
* Nie obejmuje przyszłych zachowań klientów | * Nie obejmuje przyszłych zachowań klientów (Drapińska A., 2013, s. 134) | ||
==Zastosowanie== | ==Zastosowanie== | ||
Wersja z 16:52, 2 lis 2023
| Net Promoter Score |
|---|
| Polecane artykuły |
Net Promoter Score (Wskaźnik Orędownictwa Netto), jest wskaźnikiem, którego twórcą jest F. Reichheld. Służy do pomiaru lojalności konsumentów oraz jakości budowanych z nimi relacji. Istota wskaźnika sprowadza się do badania skłonności klienta do rekomendacji produktu lub usługi danej marki. Regularność w monitorowaniu poziomu NPS pozwala ocenić jakość prowadzonych działań i dostarcza niezbędnych informacji, które ułatwiają planowanie strategii skierowanych na budowanie satysfakcji u klientów. Optymalnie wykorzystany może być narzędziem do powiększania zysków przedsiębiorstwa (Gajewska P., 2012, s. 410)
Formułą pozwalającą obliczyć wartość wskaźnika jest różnica pomiędzy odsetkiem "promotorów" marki i odsetkiem "destruktorów" marki. Głównym założeniem F. Reichhelda była koncepcja mówiąca o tym, iż każde przedsiębiorstwo osiąga zyski zarówno dzięki orędownikom marki, jak i dzięki klientom nie będącym zwolennikami. Według teorii, najbardziej pożądane i najbardziej korzystne z punktu widzenia firmy są zyski osiągane dzięki promotorom (entuzjastycznie nastawionym na regularne zakupy i rekomendację) - gdzie celem jest ich zwiększanie. Z drugiej strony, celem firmy jest ograniczenie zysków pochodzących od tzw. "malkontentów", gdyż wysoki udział tej grupy w zyskach, według autora, przynosi więcej szkody niż pożytku (Kozielski R., 2011, s. 176)
Podczas prowadzenia badań klientów dzieli się na trzy grupy: promotorów, neutralnych oraz destruktorów. Najczęściej stosowana skala obejmuje wartości od "0" do "10", gdzie "0" oznacza zerowe prawdopodobieństwa rekomendacji, a "10" oznacza pewną rekomendację przez klienta. Wyniki 9-10 identyfikują "promotorów", 7-8 - "neutralnych", natomiast 0-6 wskazują destruktorów. Wynik badania NPS może przyjmować wartości od - 100%, co oznaczałoby, że 100% klientów to destruktorzy, natomiast wartość 100% informowałaby, że wszyscy klienci są promotorami. W praktyce, najlepsze wyniki osiągane przez firmy oscylują w okolicach 75-80%. (Drapińska A., 2013)
TL;DR
Net Promoter Score (NPS) to wskaźnik służący do pomiaru lojalności klientów i jakości relacji z nimi. Oblicza się go na podstawie różnicy między odsetkiem promotorów a destruktorów marki. NPS ma wiele zalet, takich jak łatwość zastosowania, możliwość porównania wyników z konkurencją i kosztowność. Jednak ma też wady, takie jak brak możliwości porównania między różnymi typami działalności i niedokładność. Wskaźnik można stosować w każdej firmie, aby ocenić jej sytuację i dostosować działania marketingowe.
Etapy prowadzenia badania
- Identyfikacja klientów firmy i utworzenie bazy danych klientów.
- Sporządzenie kwestionariusza wywiadu włączając pytanie o prawdopodobieństwo polecenia firmy swoim najbliższym.
- Wybór losowy klientów do przeprowadzenia badania.
- Zebranie odpowiedzi.
- Określenie odsetka "promotorów" i "destruktorów".
- Obliczenie różnicy odsetka "promotorów i destruktorów" - wynik wskaźnika NPS. (Kozielski R., 2011, s. 178)
Zalety
- Narzędzie jest szybkie i łatwe w zastosowaniu;
- Dzięki uniwersalnej formule bazującej na jednym pytaniu, wskaźnik można zbadać w każdym badaniu ankietowym;
- Wynik badania jest wymierny i łatwo go zinterpretować ze względu na wysoką wartość diagnostyczną;
- Wskaźnik informuje o rzeczywistych efektach działań przedsiębiorstwa, dzięki czemu umożliwia szybką reakcję na zmiany w otoczeniu firmy;
- Umożliwia zestawienie wyników z konkurencją i ich porównanie (Gajewska P., 2012, s. 412-413)
- Jest najmniej kosztowną metodą do ewaluacji lojalności klientów (Drapińska A., 2013, s. 135)
- Może zostać zastosowany w każdej firmie w każdym sektorze.
Wady
- Brak możliwości porównania między różnymi typami działalności;
- Jest mało dokładny, gdyż podział skali na tylko trzy obszary powoduje utratę cennych informacji (Gajewska P., 2012, s. 412-413)
- Nie obejmuje przyszłych zachowań klientów (Drapińska A., 2013, s. 134)
Zastosowanie
Wskaźnik i jego interpretacja jest prosta. Im wyższy wynik NPS, tym bardziej dominującą grupą wśród klientów są promotorzy, którzy są pozytywnie nastawieni do firmy. Przedsiębiorstwo znajduje się w najkorzystniejszej sytuacji, kiedy wyniki finansowe i wartość NPS są dodatnie. W przypadku, gdy firma osiąga straty, a NPS jest ujemny, firmie może grozić upadek. Dzięki monitorowaniu wskaźnika NPS, przedsiębiorstwo ma możliwość porównania wyników z różnych okresów i dostosowania swojej działalności marketingowej celem poprawy swojej sytuacji. Korzystnym jest także badanie innych poziomów relacji za pomocą wskaźników: retencji, share of wallet, utraty klientów oraz wartości życiowej klienta.
Bibliografia
- Drapińska A. (2013), Pomiar lojalności klientów - wybrane wskaźniki,Zeszyty Naukowe SGGW w Warszawie. Polityki Europejskie, Finanse i Marketing, nr 9(58), s. 131-132, 134-135
- Gajewska P., Szewczyk I. (2012), Wskaźnik NPS w ocenie lojalności i satysfakcji konsumenckiej usług wybranych punktów gastronomicznych na terenie Żywca, "Ekonomiczne problemy usług", Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, nr 84 (699), s. 409-420
- Hall H. (2013), Zastosowanie metod NPS i CSI w badaniach poziomu satysfakcji i lojalności studentów, Modern Management Review, MMR, vol. XVIII, 20 (1/2013), s. 51-61
- Hill N., Alexander J. (2003), Pomiar satysfakcji i lojalności klientów, Oficyna Ekonomiczna, Kraków, s. 270-271
- Kozielski R. (red.) (2011), Wskaźniki marketingowe, Oficyna Ekonomiczna, Wolters Kluwer, Kraków s.176-184
- Nowotarska-Romaniak B. (2011), Net Promoter Score w badaniach lojalności klientów firm ubezpieczeniowych, Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Ekonomiczne Problemy Usług, nr 72, s. 85-93
- Zięba K. (2010), Skuteczność działań marketingowych, Zeszyty Naukowe SGGW w Warszawie. Polityki Europejskie, Finanse i Marketing, nr 3 (52), s. 278-287
Autor: Łukasz Dziadur
