Henry Laurence Gantt

Henry Laurence Gantt
Polecane artykuły
Zarządzanie naukowe Klasyczna szkoła zarządzania Frank Bunker Gilbreth Aleksiej Kapitonowicz Gastiew Emile Francois Rimailho Getting Things Done Tayloryzm Harmonogram Adamieckiego Karol Adamiecki

Henry Laurence Gantt urodził się 20 maja 1861 w Calvert County w stanie Maryland. to jeden z prekursorów nauki o zarządzaniu i przedstawiciel nurtu inżynierskiego. Jednym z największych jego osiągnięć było opracowanie i wdrożenie czasowo-premiowego systemu płac, zwanego niekiedy bonusowym systemem Gantta lub systemem według zadania z premią. Gantt przez wiele lat współpracował z Taylorem, a w późniejszym etapie był jego osobistym asystentem. Zmarł 23 listopada 1919 w Montclair w stanie New Jersey w wieku 58 lat.

Życie prywatne

Dzieciństwo

Gannt urodził się w rodzinie plantatorów w hrabstwie Calvert w stanie Maryland w momencie wybuchu wojny secesyjnej. Po zakończeniu działań wojennych rodzina straciła niewolników i ziemię i przeniosła się do Baltimore.

Henry kończył McDonogh School w 1878 roku, a w 1880 roku został absolwentem Johns Hopkins University. Następnie wrócił do McDonogh School, aby uczyć przez trzy lata. Po kolejnych kilku latach otrzymał tytuł magistra inżyniera w dziedzinie inżynierii mechanicznej od Stevens Institute of Technology w New Jersey. (Alford L.P., 1934, s. 5-6)

Małżeństwo

Henry Gantt wziął ślub z Mary E. Snow 29 listopada 1899 w Massachusetts.

Praca naukowa

Stworzony przez Gantta system zakładał opracowanie specjalnej karty, na której wyszczególniano najlepszą metodę wykonania każdego zadania (pracy), szczegółowe narzędzia, których należy użyć, a ponadto określano czas przeznaczony na każdą z czynności. Opracowanie ram czasowych zadania było badane empirycznie na podstawie konkretnych przypadków.

System Ganttowski przewidywał dodatkowe premie dla pracowników stosujących się do otrzymanych instrukcji, które były niejako dodatkiem do dniówki. W przypadku braku zastosowania wyznaczonych metod i narzędzi lub nie zmieszczenia się w przeznaczonym czasie pracownik był pozbawiany premii, a wypłacano mu jedynie jego dniówkę, która mu się należała.

Premia za wykonanie zadania wahała się w systemie bonusowym od 30 do 50 procent płacy podstawowej (dniówkowej). Badanie metod i normowanie pracy, obejmowało w systemie Gantta:

• rozłożenie czynności na elementy,
• oddzielne badania tych elementów,
• syntezę, czyli zebranie wyników badań.

Przy implementacji swojego systemu, Gantt napotkał szereg problemów. Zauważył, że nie jest trudnym przekonanie pracowników do wykonywania zadań określonymi metodami i narzędziami, ale istotnym był czas bezczynności poszczególnych maszyn w czasie pracy. Postanowił więc, że znaczna premia pozwoli na eliminację tego rodzaju nieprawidłowości. Wysoki pułap premii gwałtownie zmniejszył ilość marnotrawionego czasu. Znaczącym jest wskazanie, że wprowadzony system pozwolił na:

• zwiększenie efektywności,
• zmniejszenie przerw i marnotrawienia czasu,
• zwiększenie aktywności robotników.

Należy wspomnieć, że prócz stworzonego systemu, Gantt zasłynął jako twórca i projektant specyficznych wykresów, nazwanych w późniejszym czasie jego nazwiskiem.

Istotą wykresów Gantta jest opracowanie całego systemu wykresów pozwalających porównać faktyczny i planowany przebieg wykonania różnego rodzaju zamówień. Wykresy prezentowano w formie tabel, w których wpisywano określone ilości pracy i czas przeznaczony na jego realizację, prezentowany w postaci pionowych linii oraz faktyczny stan wykonania danego zadania jako linie poziome (stosunek pracy faktycznie wykonanej do pracy zaplanowanej do wykonania). Dla potrzeb kierownictwa w prawych górnych rogach prostokątów odpowiadających kolejnym dniom tygodnia (wykresy tworzono zazwyczaj dla danego tygodnia pracy) wpisywano skumulowane wielkości zadań.

{{#ev:youtube|7qSPc5H7q0E|480|right|Tworzenie wykresu Gantta (Sławomir Wawak)|frame}} Do najważniejszych zalet tak skonstruowanych wykresów należą:

• łatwa i skuteczna metoda planowania robót,
• zrozumiałem przedstawienie faktów,
• minimalizacja czasu bezczynności i usuwania błędów w realizacji zadania,
• efektywne zarządzanie czasem przy realizacji zadania.

Reasumując należy podkreślić znaczny wpływ Gantta w naukę o zarządzaniu. On sam uczył się od Taylora, wielokrotnie z nim współpracując. Jednak to on stworzył swój własny system, który śmiało można zaliczyć do grona systemów motywacyjnych. Skonstruowane wykresy znacznie ułatwiały analizę produkcyjną i umożliwiały kontrolę nad procesami realizacji zadań.

Pobierz oprogramowanie

Ganttproject (darmowe oprogramowanie) - program do tworzenia wykresów Gantta i sieciowych, posiadający polską wersję. Działa na wszystkich systemach operacyjnych.

Wybrane publikacje

• Gantt Henry L., Maury Dabney H. (1884), The Efficiency of Fluid in Vapor Engines, in: Van Nostrand's engineering magazine, nr 31 July-Dec 1884,
• Gantt, Henry L. (1910), Work, Wages, and Profits: Their Influence on the Cost of Living, New York, New York, USA: Engineering Magazine Company,
• Gantt, Henry L. (1916), Industrial leadership, New Haven: Yale University Press,
• Gantt, Henry L. (1919), Organizing for Work, New York, New York, USA: Harcourt, Brace, and Howe.

Bibliografia

• Alford L. P., (1934). Henry Laurence Gantt: Leader in Industry, ASME,
• Chatfield M., (1996). Gantt, Henry Laurence (1861-1919), New York: Garland Publishing,
• Darmody P.B., (2007). Henry L. Gantt and Frederick Taylor:The Pioneers of Scientific Management, in AACE International Transactions, Morgantown,
• Martyniak Z., (1996). Historia myśli organizatorskiej. Wybitni przedstawiciele szkoły klasycznej do roku 1940, wyd. III, Kraków,
• Martyniak Z., (1987). Organizatoryka, PWE Warszawa,
• Sheldrake J., (2003). Henry Gantt and humanized scientific management, Management Theory, wyd. II, Thompson Learning.

Autor: Jacek Piotrowski, Magdalena Urbanek