Wallace Clark: Różnice pomiędzy wersjami
m (cleanup bibliografii i rotten links) |
m (Pozycjonowanie) |
||
| (Nie pokazano 4 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Wallace Clark''' był jednym z przedstawicieli nurtu uniwersalistycznego w nauce organizacji i zarządzania. Nurt ten koncentrował się głównie na organizacji [[proces]]ów zarządzania w gospodarce, administracji państwowej, sądownictwie, szkolnictwie itp. | '''Wallace Clark''' był jednym z przedstawicieli nurtu uniwersalistycznego w nauce organizacji i zarządzania. Nurt ten koncentrował się głównie na organizacji [[proces]]ów zarządzania w gospodarce, administracji państwowej, sądownictwie, szkolnictwie itp. | ||
| Linia 28: | Linia 13: | ||
==Najważniejsze metody== | ==Najważniejsze metody== | ||
'''[[Wykres Clarka]]'''. Jednym z głównych osiągnięć Clarka są jego wykresy, które służą do rejestrowania istniejących lub projektowanych przebiegów prac administracyjnych i biurowych. Pomagają one "określić ilość interwencji poszczególnych komórek organizacyjnych i stanowisk pracy uczestniczących w procesie pracy lub realizujących badaną procedurę. Ponadto na ich podstawie możemy przeprowadzić analizę powiązań pomiędzy poszczególnymi komórkami organizacyjnymi, wykryć zbędne czynności i określić straty czasu wynikające z nieprzemyślanego przesyłania dokumentów tam i z powrotem". | '''[[Wykres Clarka]]'''. Jednym z głównych osiągnięć Clarka są jego wykresy, które służą do rejestrowania istniejących lub projektowanych przebiegów prac administracyjnych i biurowych. Pomagają one "określić ilość interwencji poszczególnych komórek organizacyjnych i stanowisk pracy uczestniczących w procesie pracy lub realizujących badaną procedurę. Ponadto na ich podstawie możemy przeprowadzić analizę powiązań pomiędzy poszczególnymi komórkami organizacyjnymi, wykryć zbędne czynności i określić straty czasu wynikające z nieprzemyślanego przesyłania dokumentów tam i z powrotem". | ||
'''[[Metoda]] koordynacji produkcji'''. Kolejnym znaczącym osiągnięciem Clarka jest opracowanie własnej metody koordynacji produkcji w oddziale produkcyjnym. Metoda ta została przedstawiona na tle innych metod organizacji i zarządzania, tak zwanych mechanizmów kierownictwa. Zwraca ona szczególną uwagę na rozplanowanie zakładów, gdyż, przeprowadzone w odpowiedni sposób, ułatwia pracę robotnikom, skraca czas potrzebny do wyprodukowania wyrobu i wpływa na [[oszczędności]] pieniężne na przemieszczenie materiałów. | '''[[Metoda]] koordynacji produkcji'''. Kolejnym znaczącym osiągnięciem Clarka jest opracowanie własnej metody koordynacji produkcji w oddziale produkcyjnym. Metoda ta została przedstawiona na tle innych metod organizacji i zarządzania, tak zwanych mechanizmów kierownictwa. Zwraca ona szczególną uwagę na rozplanowanie zakładów, gdyż, przeprowadzone w odpowiedni sposób, ułatwia pracę robotnikom, skraca czas potrzebny do wyprodukowania wyrobu i wpływa na [[oszczędności]] pieniężne na przemieszczenie materiałów. | ||
| Linia 36: | Linia 20: | ||
* wskazuje, co może stać się w najbliższej przyszłości, | * wskazuje, co może stać się w najbliższej przyszłości, | ||
* ustala [[obowiązek]] podejmowania przez kierownictwo decyzji korygujących. | * ustala [[obowiązek]] podejmowania przez kierownictwo decyzji korygujących. | ||
{{infobox5|list1={{i5link|a=[[Bronisław Biegeleisen-Żelazowski]]}} — {{i5link|a=[[Clarence Bertrand Thompson]]}} — {{i5link|a=[[Edwin Hauswald]]}} — {{i5link|a=[[Zbigniew Martyniak]]}} — {{i5link|a=[[Emile Francois Rimailho]]}} — {{i5link|a=[[Karol Adamiecki]]}} — {{i5link|a=[[Klasyczna szkoła zarządzania]]}} — {{i5link|a=[[Henry Laurence Gantt]]}} — {{i5link|a=[[Tayloryzm]]}} }} | |||
<google>n</google> | |||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
<noautolinks> | <noautolinks> | ||
* J. | * Czekaj J. (1975), ''Wykres Clarka w badaniu i usprawnianiu pracy administracyjnej metodą analizy wrażliwości'', Organizacja Metody Technika, nr 7 | ||
* Z. | * Martyniak Z. (2002), ''Historia myśli organizatorskiej'', Akademia Ekonomiczna w Krakowie, Kraków | ||
</noautolinks> | </noautolinks> | ||
{{a|Joanna Augustyńska}} | {{a|Joanna Augustyńska}} | ||
[[Kategoria:Prekursorzy - nurt uniwersalistyczny]] | [[Kategoria:Prekursorzy - nurt uniwersalistyczny]] | ||
{{#metamaster:description|Wallace Clark - przedstawiciel uniwersalistycznego nurtu w organizacji i zarządzaniu. Współpracownik H. Gantta, założyciel biura doradczego. Autor prac o zarządzaniu i organizacji pracy. Istotne osiągnięcia to wykresy i metoda koordynacji produkcji.}} | {{#metamaster:description|Wallace Clark - przedstawiciel uniwersalistycznego nurtu w organizacji i zarządzaniu. Współpracownik H. Gantta, założyciel biura doradczego. Autor prac o zarządzaniu i organizacji pracy. Istotne osiągnięcia to wykresy i metoda koordynacji produkcji.}} | ||
Aktualna wersja na dzień 18:48, 18 lis 2023
Wallace Clark był jednym z przedstawicieli nurtu uniwersalistycznego w nauce organizacji i zarządzania. Nurt ten koncentrował się głównie na organizacji procesów zarządzania w gospodarce, administracji państwowej, sądownictwie, szkolnictwie itp.
Clark a prace Gantta
Clark był jednym z najbliższych współpracowników H. Gantta, a po jego śmierci założył własne biuro doradcze. Działał w wielu organizacjach i stowarzyszeniach naukowo-technicznych np. w Amerykańskim Stowarzyszeniu Inżynierów Mechaników czy też w Stowarzyszeniu Inżynierów Przemysłowych. Został także powołany przez Radę Inżynierską na członka specjalnej komisji zajmującej się badaniami nad robotami publicznymi i czynnościami w urzędach państwowych. W latach dwudziestych minister skarbu RP zaprosił do Polski amerykańską misję pod przewodnictwem profesora Kemmera. Clark, jako członek tej komisji (do spraw organizacji i zarządzania), zajmował się organizowaniem zakładów przemysłu zbrojeniowego w Centralnym Okręgu Przemysłowym.
Główne osiągnięcia Clarka
Clark opublikował takie prace jak: "Wykresy Gantta", "Mistrz i jego zadania" czy "Schematy fabryczne i biurowe". W dorobku Clarka znajdują się też prace z zakresu organizacji prac administracyjno-biurowych np. "Jak osiąga się sprawność biura w Ameryce" opublikowane w Przeglądzie Organizacji w 1928 roku. Zwraca on uwagę na fakt, że kierownictwo powinno ulepszyć te rzeczy, którymi biuro pracuje, czyli:
- formularze i sprawozdania,
- urządzenia mechaniczne i elektryczne,
- meble i registratury,
- rozplanowanie biura i godziwe warunki pracy.
Najważniejsze metody
Wykres Clarka. Jednym z głównych osiągnięć Clarka są jego wykresy, które służą do rejestrowania istniejących lub projektowanych przebiegów prac administracyjnych i biurowych. Pomagają one "określić ilość interwencji poszczególnych komórek organizacyjnych i stanowisk pracy uczestniczących w procesie pracy lub realizujących badaną procedurę. Ponadto na ich podstawie możemy przeprowadzić analizę powiązań pomiędzy poszczególnymi komórkami organizacyjnymi, wykryć zbędne czynności i określić straty czasu wynikające z nieprzemyślanego przesyłania dokumentów tam i z powrotem".
Metoda koordynacji produkcji. Kolejnym znaczącym osiągnięciem Clarka jest opracowanie własnej metody koordynacji produkcji w oddziale produkcyjnym. Metoda ta została przedstawiona na tle innych metod organizacji i zarządzania, tak zwanych mechanizmów kierownictwa. Zwraca ona szczególną uwagę na rozplanowanie zakładów, gdyż, przeprowadzone w odpowiedni sposób, ułatwia pracę robotnikom, skraca czas potrzebny do wyprodukowania wyrobu i wpływa na oszczędności pieniężne na przemieszczenie materiałów.
Powyższa metoda spełnia następujące funkcje:
- porównuje istniejące warunki do wzorców i stwierdza na ile są one zgodne,
- wskazuje, co może stać się w najbliższej przyszłości,
- ustala obowiązek podejmowania przez kierownictwo decyzji korygujących.
| Wallace Clark — artykuły polecane |
| Bronisław Biegeleisen-Żelazowski — Clarence Bertrand Thompson — Edwin Hauswald — Zbigniew Martyniak — Emile Francois Rimailho — Karol Adamiecki — Klasyczna szkoła zarządzania — Henry Laurence Gantt — Tayloryzm |
Bibliografia
- Czekaj J. (1975), Wykres Clarka w badaniu i usprawnianiu pracy administracyjnej metodą analizy wrażliwości, Organizacja Metody Technika, nr 7
- Martyniak Z. (2002), Historia myśli organizatorskiej, Akademia Ekonomiczna w Krakowie, Kraków
Autor: Joanna Augustyńska
