William Conway: Różnice pomiędzy wersjami
m (Pozycjonowanie) |
m (cleanup bibliografii i rotten links) |
||
(Nie pokazano 1 pośredniej wersji utworzonej przez tego samego użytkownika) | |||
Linia 21: | Linia 21: | ||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
<noautolinks> | <noautolinks> | ||
* Bank J., ''Zarządzanie przez jakość'', Wydawnictwo Gebethner i Ska, Warszawa | * Bank J. (1996), ''Zarządzanie przez jakość'', Wydawnictwo Gebethner i Ska, Warszawa | ||
* Jedliński M., ''Jakość w nowoczesnym zarządzaniu'', Wydawnictwo Zachodniopomorskiej Szkoły | * Jedliński M. (2000), ''Jakość w nowoczesnym zarządzaniu'', Wydawnictwo Zachodniopomorskiej Szkoły biznesu, Szczecin | ||
</noautolinks> | </noautolinks> | ||
Aktualna wersja na dzień 22:59, 4 gru 2023
William Conway - jeden ze współczesnych prekursorów zarządzania jakości, nazywany często "uczniem Deminga", ponieważ w 1979 roku jako prezes i główny dyrektor wykonawczy Nashua Corporation zaprosił do swojej firmy Deminga, by ten opracował program zarządzania przez jakość. W ciągu trzech lat od tamtego wydarzenia Deming nadal pracował dla Nashua, natomiast Conway sam został niezależnym konsultantem do spraw jakości.
Definicja jakości oraz 3 kategorie marnotrastwa
Conway określa jakość wynik zarządzania polegający na opracowaniu, wytworzeniu, administrowaniu i dystrybucji odpowiednio tanich produktów i usług, których odbiorcy pragną i potrzebują. Jakość to ciągłe doskonalenie działań we wszystkich obszarach (m.in. grupa dostawców i dystrybutorów). Według Conway'a statystyczna kontrola dystrybutorów jest równie ważna, jak i kontrola wewnątrz przedsiębiorstwa.
Specjalista w dziedzinie zarządzania wyróżnia trzy kategorie marnotrawstwa w przedsiębiorstwie: czasu, kapitału i materiałów. Na pierwszym miejscu stawia czas, natomiast drugie miejsce zajmują nadmierne zapasy, które zajmują przestrzeń i powodują dodatkowe koszty (zobacz też ujęcie japońskie: muda).
Nowy system zarządzania
W "nowym systemie zarządzania" Conway oczekuje od menedżerów przede wszystkim zapewnienia stałej poprawy jakości przy wykorzystaniu 6 zalecanych przez niego instrumentów:
- Umiejętność współpracy z ludźmi - aby poprawić wszystkie aspekty działalności należy motywować i szkolić pracowników na wszystkich szczeblach,
- Badania statystyczne - gromadzenie danych na temat odbiorców zewnętrznych i wewnętrznych, pracowników, technologii i sprzętu mają służyć do zadań, które muszą być podjęte i stanowią kryterium oceny poprawy,
- Proste techniki statystyczne - stosowanie wykresów i diagramów w celu określenia problemów, ustalania przebiegu prac, wykazania postępów i wskazania rozwiązań,
- Statystyczne sterowanie procesem - celem ograniczenie zmienności,
- Wyobraźnia a rozwiązywanie problemów - wyobrażenia na temat pożądanego przyszłego stanu dają pozytywne wyniki, a dodatkowo technika ta sprzyja twórczemu myśleniu, gdy zastosuje się ją w trakcie mówienia o wizji przyszłości lub podczas burzy mózgów,
- Inżynieria przemysłowa - dokonanie usprawnień poprzez korzystania z najlepszych technik przez menedżerów, takich jak nadawanie tempa, analiza metod, upraszczanie zadań, polityka materiałowa czy projektowanie zakładów przemysłowych.
William Conway — artykuły polecane |
Analiza procesów — Total Productive Maintenance — Philip Kotler — Joseph Juran — Zarządzanie przedsiębiorstwem — Kaoru Ishikawa — Koła jakości — Innowacja organizacyjna — Six sigma |
Bibliografia
- Bank J. (1996), Zarządzanie przez jakość, Wydawnictwo Gebethner i Ska, Warszawa
- Jedliński M. (2000), Jakość w nowoczesnym zarządzaniu, Wydawnictwo Zachodniopomorskiej Szkoły biznesu, Szczecin
Autor: Łukasz Bandura