Reglamentacja

Z Encyklopedia Zarządzania

Reglamentacja jest ograniczeniem praw przedsiębiorców nałożonym przez państwo. Ograniczeniu podlega zazwyczaj produkcja towarów lub wykonywanie określonych zawodów. Regulacje odbywają się za pomocą koncesji, zakazów, nakazów oraz zezwoleń. Celem tych regulacji jest ukształtowanie standardów na rynkach, często związanych z dostępem do dóbr rzadkich za pośrednictwem odpowiednich instytucji. Podmioty te powstały aby chronić system przed przestępstwami gospodarczymi w strategicznych segmentach rynku (A. Frączkiewicz, 2009, s. 20).

TL;DR

Reglamentacja to ograniczenie praw przedsiębiorców przez państwo w celu ukształtowania standardów na rynkach. Administracja publiczna dzieli się na różne strefy, a zasady reglamentacji pojawiły się w Europie w okresie oświecenia. W Polsce reglamentacja była obecna w systemie gospodarki sterowanej, ale po wprowadzeniu wolności gospodarczej istnieją dwie drogi reglamentacji. Wymagana jest koncesja dla siedmiu rodzajów działalności, a wydawana jest przez odpowiednie organy.

Reglamentacja jako instrument administracji publicznej

Administracja publiczna jest ogółem działań władzy politycznej, mającej na celu dobro Państwa i obywateli. Tłumaczy to etymologia słowa. Łacińskie słowo "ministrare" oznacza służyć a dodany przedrostek wzmacnia znaczenie w kontekście podmiotu. Jest to zbiór działań podmiotów państwowych, charakteryzujących się hierarchią i zorganizowaniem. Działania te muszą mieścić się w ramach prawnych ze względu na konieczność stosowania zasady praworządności. Administracja publiczna dzieli się na cztery strefy (H. Izdebski, 2004, s. 20):

  • administracja reglamentacyjno - porządkowa
  • administracja świadcząca
  • administracja zarządzająca majątkiem publicznym
  • administracja zarządzająca rozwojem

Ewolucja administracji państwowej

Wprowadzanie zasad charakterystycznych dla dzisiejszej administracji państwowej miało miejsce w 4 wieku przed naszą erą w Chinach i Egipcie. W Europie administracja pojawia się znacznie później bo w okresie oświecenia, gdy powszechna była ostatnia forma państwa feudalnego - monarchia absolutna, która postrzegana była jako główny organ państwowy. Stosowane formy biurokracji w XVIII w. były fundamentem powstania państwa kapitalistycznego.

W Polsce od czasu zakończenia II Wojny Światowej obecna była zasada reglamentacji w ramach systemu gospodarki sterowanej. Uchwała ustawy o działalności gospodarczej w roku 1988 zwiastowała nadchodzące przemiany. Rok później, po wprowadzeniu wolności gospodarczej powszechne były dwie drogi reglamentacji w systemie. W pierwszym przypadku procedura wymaga jedynie rejestracji działalności i wykonania wpisu do ewidencji. Drugi system, dotyczący wąskiej działalności wymaga pozwolenia, które jest administracyjną decyzją wydaną przez właściwy organ. Decyzje te noszą różne nazwy: licencje, zezwolenia, pozwolenia. Dotyczą one działalności mających wpływ na zdrowie i życie konsumentów (H. Izdebski, 2001, s. 16).

Działalności objęte koncesją

Występuje siedem rodzajów działalności, w przypadku których wymagana jest koncesja (Ustawa o swobodzie działalności gospodarczej 2004):

  • Poszukiwania, rozpoznawania złóż węglowodorów oraz kopalin stałych objętych własnością górniczą, wydobywania kopalin ze złóż, podziemnego bezzbiornikowego magazynowania substancji oraz podziemnego składowania odpadów;
  • Wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią i amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym;
  • Wytwarzania, przetwarzania, magazynowania, przesyłania, dystrybucji i obrotu paliwami i energią;
  • Ochrony osób i mienia;
  • Rozpowszechniania programów radiowych i telewizyjnych, z wyłączeniem programów rozpowszechnianych wyłącznie w systemie teleinformatycznym, które nie są rozprowadzane naziemnie, satelitarnie lub w sieciach kablowych;
  • Przewozów lotniczych;
  • Prowadzenia kasyna gry.

Koncesja po spełnieniu wszystkich warunków jest wydawana przez odpowiedni organ w zależności od rodzaju działalności:

  • Minister Środowiska, wojewoda, starosta gdy mowa jest o koncesjach na podstawie przepisów prawa geologicznego i górniczego (Prawo geologiczne i górnicze 2011)
  • Minister Gospodarki gdy mowa jest o koncesjach dotyczących wytwarzania i obrotu materiałów wybuchowych, broni i amunicji (Ustawa o wykonywaniu działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym 2019)
  • Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji w związku z koncesjami wydawanymi na ochronę osób i mienia (Ustawa o ochronie osób i mienia 1997)
  • Prezes Urzędu Regulacji Energetyki gdy mówimy o koncesjach na podstawie przepisów prawa energetycznego (Prawo energetyczne 1997)
  • Przewodniczący KRRiT jeżeli chodzi o koncesje wydawane na prowadzenie programów telewizyjnych i radiowych (Ustawa o radiofonii i telewizji 1992)
  • Prezes Urzędu Lotnictwa Cywilnego gdy podmiot ubiega się o koncesję na przewozy lotnicze (Prawo lotnicze 2002)
  • Minister właściwy do spraw finansów publicznych gdy podmiot ubiega się o koncesję na prowadzenie kasyna gier (Ustawa o grach hazardowych 2009.


Reglamentacjaartykuły polecane
Instytucja kulturalnaSabotażKarta praw podstawowychPodpis kwalifikowanyPrawo ochrony środowiskaIzba rzemieślniczaStrefa wolnocłowaBezpieczeństwo żywnościPodmiot gospodarczy

Bibliografia


Autor: Tomasz Jakubowski

Uwaga.png

Treść tego artykułu została oparta na aktach prawnych.

Zwróć uwagę, że niektóre akty prawne mogły ulec zmianie od czasu publikacji tego tekstu.