System wczesnego ostrzegania K. Beermanna: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Zarządzania
m (Dodanie MetaData Description)
mNie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 6 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
{{infobox4
[[Metodologia]] Beermanna będąca wieloczynnikową analizą dyskryminacyjna prognozowania upadłości przedsiębiorstw zaliczana jest do europejskiego dorobku tej grupy metod. [[Rozwój]] jej przypada na lata 60-70. Jest to pionierska w swojej klasie [[metoda]], której [[funkcja]] dyskryminacyjna szacowana jest odrębnie dla każdego roku poprzedzającego [[bankructwo]] przedsiębiorstwa.
|list1=
<ul>
<li>[[System wczesnego ostrzegania D. Hadasik]]</li>
<li>[[System wczesnego ostrzegania J. Gajdki i D. Stosa]]</li>
<li>[[System wczesnego ostrzegania B. Prusaka]]</li>
<li>[[System wczesnego ostrzegania W. H. Beavera]]</li>
<li>[[Wskaźnik Altmana]]</li>
<li>[[System wczesnego ostrzegania G Weinricha]]</li>
<li>[[Analiza Du Ponta]]</li>
<li>[[Analiza bilansu w układzie poziomym]]</li>
<li>[[System wczesnego ostrzegania P.J. Fitz Patricka]]</li>
</ul>
}}
 
 
[[Metodologia]] Beermanna będąca wieloczynnikową analizą dyskryminacyjna prognozowania upadłości przedsiębiorstw zaliczana jest do europejskiego dorobku tej grupy metod. [[Rozwój]] jej przypada na lata 60-70. Jest to pionierska w swojej klasie [[metoda]], której [[funkcja]] dyskryminacyjna szacowana jest odrębnie dla każdego roku poprzedzającego [[bankructwo]] przedsiębiorstwa.  


K. Beermann poddał analizie 42 przedsiębiorstwa prowadzące działalność w Niemczech (21 wypłacalnych i 21 niewypłacalnych) bazując na 10 wskaźnikach. Podał też do każdego z nich parametry krytyczne w 4 kolejnych latach analizy. W odróżnieniu od prac Altmana ta [[metodologia]] charakteryzuje się dokładniejszym doborem [[wskaźnik]]ów z przypisanymi im wagami w kolejnych latach w tym sensie jest dokładniejsza przez uwzględnienie zmienności [[parametr]]ów statystycznych w czasie. Ich wartości otrzymane w wyniku oszacowania funkcji przedstawia tabela.
K. Beermann poddał analizie 42 przedsiębiorstwa prowadzące działalność w Niemczech (21 wypłacalnych i 21 niewypłacalnych) bazując na 10 wskaźnikach. Podał też do każdego z nich parametry krytyczne w 4 kolejnych latach analizy. W odróżnieniu od prac Altmana ta [[metodologia]] charakteryzuje się dokładniejszym doborem [[wskaźnik]]ów z przypisanymi im wagami w kolejnych latach w tym sensie jest dokładniejsza przez uwzględnienie zmienności [[parametr]]ów statystycznych w czasie. Ich wartości otrzymane w wyniku oszacowania funkcji przedstawia tabela.
<google>ban728t</google>
{| border=1
{| border=1
! rowspan=2 | Nazwa wskaźnika
! rowspan=2 | Nazwa wskaźnika
Linia 91: Linia 74:
| 0,05573
| 0,05573
| -0,11443
| -0,11443
|-  
|-
| X10
| X10
| [[Wynik]] finansowy netto +podatki +zyski nadzwyczajne / Zobowiązania ogółem
| [[Wynik]] finansowy netto +podatki +zyski nadzwyczajne / Zobowiązania ogółem
Linia 99: Linia 82:
| 0,15961
| 0,15961
|}
|}
<google>n</google>


[[Metoda]] ta może być tylko stosowana w odniesieniu do przedsiębiorstw produkcyjnych. Nie jest efektywna w przypadku przedsiębiorstw handlowych. Tu w wieloczynnikowej analizie dyskryminacji, inaczej niż w uproszczonej, im większa [[wartość]] wskaźnika tym gorzej. Wartość graniczna pomiędzy sfera niewypłacalności i wypłacalności wynosi 0,31
[[Metoda]] ta może być tylko stosowana w odniesieniu do przedsiębiorstw produkcyjnych. Nie jest efektywna w przypadku przedsiębiorstw handlowych. Tu w wieloczynnikowej analizie dyskryminacji, inaczej niż w uproszczonej, im większa [[wartość]] wskaźnika tym gorzej. Wartość graniczna pomiędzy sfera niewypłacalności i wypłacalności wynosi 0,31
Linia 130: Linia 115:
| 42,9
| 42,9
|}
|}
{{infobox5|list1={{i5link|a=[[System wczesnego ostrzegania D. Hadasik]]}} &mdash; {{i5link|a=[[System wczesnego ostrzegania J. Gajdki i D. Stosa]]}} &mdash; {{i5link|a=[[System wczesnego ostrzegania B. Prusaka]]}} &mdash; {{i5link|a=[[System wczesnego ostrzegania W. H. Beavera]]}} &mdash; {{i5link|a=[[Wskaźnik Altmana]]}} &mdash; {{i5link|a=[[System wczesnego ostrzegania G Weinricha]]}} &mdash; {{i5link|a=[[Analiza Du Ponta]]}} &mdash; {{i5link|a=[[Analiza bilansu w układzie poziomym]]}} &mdash; {{i5link|a=[[System wczesnego ostrzegania P.J. Fitz Patricka]]}} }}


==Bibliografia==
==Bibliografia==
* Maczyńska E., ''Systemy wczesnego ostrzegania''
<noautolinks>
* Rogowski W. K.. ''Możliwości wczesnego rozpoznawania symptomów [[zagrożenia]] [[zdolności]] płatniczej przedsiębiorstwa''
* Rogowski W. (1999), ''Możliwości wczesnego rozpoznawania symptomów zagrożenia zdolności płatniczej przedsiębiorstwa'', Bank i kredyt nr 6
* Zelek A., ''[[Zarządzanie]] kryzysem w przedsiębiorstwie. Perspektywa strategiczna''
* Zelek A. (2003), ''Zarządzanie kryzysem w przedsiębiorstwie: perspektywa strategiczna'', Instytut Organizacji i Zarządzania w Przemyśle, Orgmasz, Warszawa
</noautolinks>


{{a|Jadwiga Dudzińska}}
{{a|Jadwiga Dudzińska}}

Aktualna wersja na dzień 12:45, 17 gru 2023

Metodologia Beermanna będąca wieloczynnikową analizą dyskryminacyjna prognozowania upadłości przedsiębiorstw zaliczana jest do europejskiego dorobku tej grupy metod. Rozwój jej przypada na lata 60-70. Jest to pionierska w swojej klasie metoda, której funkcja dyskryminacyjna szacowana jest odrębnie dla każdego roku poprzedzającego bankructwo przedsiębiorstwa.

K. Beermann poddał analizie 42 przedsiębiorstwa prowadzące działalność w Niemczech (21 wypłacalnych i 21 niewypłacalnych) bazując na 10 wskaźnikach. Podał też do każdego z nich parametry krytyczne w 4 kolejnych latach analizy. W odróżnieniu od prac Altmana ta metodologia charakteryzuje się dokładniejszym doborem wskaźników z przypisanymi im wagami w kolejnych latach w tym sensie jest dokładniejsza przez uwzględnienie zmienności parametrów statystycznych w czasie. Ich wartości otrzymane w wyniku oszacowania funkcji przedstawia tabela.

Nazwa wskaźnika Konstrukcja wskaźnika Wagi przypisywane wskaźnikom wskaźnikom w kolejnych latach przed strata kapitału
1 2 3 4
X1 Amortyzacja / Stan początkowy aktywów trwałych + ich przyrost 0,21705 -0,11899 0,04155 0,14874
X2 Nadwyżka finansowa / Zobowiązania ogółem -0,06276 0,17767 0,06143 -0,13853
X3 Przyrost aktywów trwałych / amortyzacja 0,01218 0,00114 -0,00227 0,00383
X4 Zobowiązania ogółem / Suma bilansowa 0,07741 -0,06090 -0,03870 -0,008804
X5 Wynik finansowy netto + podatki+ zyski nadzwyczajne / Aktywa ogółem -0,10477 0,31465 0,90910 -0,12545
X6 Wynik finansowy netto +podatki +zyski nadzwyczajne / Aktywa ogółem -0,81270 -1,00694 -1,52824 -0,28069
X7 Zobowiązania wobec banków / Zobowiązania ogółem 0,16454 0,07427 0,05731 0,06122
X8 Przychody ze sprzedaży / Aktywa ogółema 0,06135 0,07427 0,03751 -0,01123
X9 zapasy / Przychody ze sprzedaży 0,26832 0,19390 0,05573 -0,11443
X10 Wynik finansowy netto +podatki +zyski nadzwyczajne / Zobowiązania ogółem 0,12368 -0,12903 -0,02717 0,15961

Metoda ta może być tylko stosowana w odniesieniu do przedsiębiorstw produkcyjnych. Nie jest efektywna w przypadku przedsiębiorstw handlowych. Tu w wieloczynnikowej analizie dyskryminacji, inaczej niż w uproszczonej, im większa wartość wskaźnika tym gorzej. Wartość graniczna pomiędzy sfera niewypłacalności i wypłacalności wynosi 0,31

Oparcie analizy na zmiennych, którym przypisano różne wagi w kolejnych latach przed strata kapitału w badaniu pozwoliło zmniejszyć łączny błąd prognozy na rok przed zajściem bankructwa do 7,1% z 14,3% w najlepszym pojedynczym wskaźniku.2 Zestawienie błędów prognozy dla kolejnych lat prezentuje tabela (dane w %)

Kolejne lata przed strata kapitału Łączny błąd prognozy Błąd pierwszego rodzaju Błąd drugiego rodzaju
1 7,1 9,5 4
2 11,9 4,8 19,1
3 21,4 9,5 33,3
4 28,6 14,3 42,9


System wczesnego ostrzegania K. Beermanna — artykuły polecane
System wczesnego ostrzegania D. Hadasik — System wczesnego ostrzegania J. Gajdki i D. Stosa — System wczesnego ostrzegania B. Prusaka — System wczesnego ostrzegania W. H. Beavera — Wskaźnik Altmana — System wczesnego ostrzegania G Weinricha — Analiza Du Ponta — Analiza bilansu w układzie poziomym — System wczesnego ostrzegania P.J. Fitz Patricka

Bibliografia

  • Rogowski W. (1999), Możliwości wczesnego rozpoznawania symptomów zagrożenia zdolności płatniczej przedsiębiorstwa, Bank i kredyt nr 6
  • Zelek A. (2003), Zarządzanie kryzysem w przedsiębiorstwie: perspektywa strategiczna, Instytut Organizacji i Zarządzania w Przemyśle, Orgmasz, Warszawa


Autor: Jadwiga Dudzińska


Źródło: „https://mfiles.pl/pl/index.php?title=System_wczesnego_ostrzegania_K._Beermanna&oldid=206005”