System wczesnego ostrzegania G Weinricha
G. Weinrich poddał badaniu 44 niemieckie wypłacalne przedsiębiorstwa, którym przeciwstawił również 44 niewypłacalne. Analizowana grupa była jednorodna z punktu widzenia wielkość przedsiębiorstwa natomiast była różnorodna branżowo. Z 28 wstępnie analizowanych wskaźników wybrał 8 i zastosował schemat oceny punktowej. To wskaźników należą:
- X1 = kapitał własny / kapitał obcy
- X2 = (środki pieniężne + należności) / aktywa ogółem
- X3 = (środki pieniężne + krótkoterminowe papiery wartościowe + należności - zobowiązania krótkoterminowe) / (koszty operacyjne - amortyzacja)
- X4 = (wynik finansowy netto + odsetki) / aktywa ogółem
- X5 = przychody ze sprzedaży / aktywa ogółem
- X6 = zobowiązania ogółem / nadwyżka finansowa
- X7 = (zobowiązania ogółem - środki pieniężne + krótkoterminowe papiery wartościowe + należności) / dochody operacyjne netto
- X8 = (zobowiązania towarowe + weksle) / zakup towarów
W zależności od poziomu wskaźnika przyporządkowuje się mu ocenę od 1 (bardzo dobra) do 5 (bardzo zła).
Tab.1. Schemat oceny punktowej G. Weinricha
Na podstawie oceny punktowej, wyodrębniono 3 klasy ryzyka:
- klasa pierwsza - dobra, tzn. na podstawie sprawozdań finansowych nie można dostrzec symptomów zagrożenia bankructwem, a wartość punktowa obliczona dla danego przedsiębiorstwa jest mniejsza od 24 punktów. Brak również symptomów zagrożenia płynących z informacji pozafinansowych.
- klasa druga - zagrożona,
tzn., sprawozdania finansowe pozwalają dostrzec symptomy zagrożenia bankructwem, wartość punktowa jest większa od 24 punktów lub występuje pogorszenie jej w ciągu kilku poprzednich lat. Brak symptomów zagrożenia wynikających z informacji pozafinansowych. tzn., nie można dostrzec symptomów zagrożenia bankructwem, wartość punktowa przedsiębiorstwa jest mniejsza od 24 punktów. Występują symptomy zagrożenia niewypłacalnością, wynikające z informacji pozafinansowych.
- klasa trzecia - bardzo zagrożona, sprawozdania finansowe pozwalają dostrzec symptomy zagrożenia bankructwem, wartość punktowa liczona dla danego przedsiębiorstwa jest większa od 24 albo występuje jej pogorszenie w ciągu kilku lat poprzednich. Co więcej są symptomy zagrożenia niewypłacalnością, płynące z informacji pozafinansowych.
Tab.2. Błędy prognozy w badaniu G. Weinricha (w %)
| Błąd prognozy | Błąd I rodzaju | Błąd II rodzaju | Łączny błąd |
|---|---|---|---|
| Dwa lata przed niewypłacalnością | |||
| Próbka wyjściowa | 21,87 | 12,50 | 17,80 |
| Próbka testowa | 41,66 | 0,00 | 28,83 |
| Trzy lata przed niewypłacalnością | |||
| Próbka wyjściowa | 12,50 | 40,62 | 26,56 |
| Próbka testowa | 41,66 | 33,33 | 37,92 |
| System wczesnego ostrzegania G Weinricha — artykuły polecane |
| System wczesnego ostrzegania P. Weibela — Wskaźnik Altmana — System wczesnego ostrzegania B. Prusaka — System wczesnego ostrzegania W. H. Beavera — System wczesnego ostrzegania K. Beermanna — Analiza bilansu w układzie poziomym — System wczesnego ostrzegania J. Gajdki i D. Stosa — System wczesnego ostrzegania D. Hadasik — Analiza sytuacji ekonomicznej |
Bibliografia
- Zaleska M. (2002), Identyfikacja ryzyka upadłości przedsiębiorstwa i banku: systemy wczesnego ostrzegania, Difin, Warszawa
Autor: Małgorzata Dróżdż
