Styl demokratyczny: Różnice pomiędzy wersjami
m (Infobox update) |
mNie podano opisu zmian |
||
| (Nie pokazano 15 wersji utworzonych przez 3 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Styl demokratyczny''' (współuczestniczący) - sposób kierowania zespołem, który zakłada współ[[udział]] podwładnych w podejmowaniu decyzji. | |||
Zgodnie z koncepcją sytuacyjnego przywództwa Blancharda: "Każdy styl kierowniczy powinien być dopasowany do poziomu wiedzy, kompetencji i dojrzałości pracowników". W większości młodych firm, które nie mają jeszcze doświadczenia w kierowaniu, menadżerowie wybierają autorytarny [[styl kierowania]], który z czasem powoli zamienia się w styl demokratyczny. Jest to związane z kształtowaniem się struktury firmy oraz powiększaniem kompetencji wśród pracowników i kierownictwa. Styl demokratyczny sprawdza się w przedsiębiorstwach, w których nie ma [[potrzeby]] posiadania wybitnego kierownika. Zamiast tego potrzebny jest dobry moderator - [[kierownik]]. Po pewnym czasie, kiedy pracownicy staną się bardzo samodzielni i zdobędą wyższe [[kompetencje]], kierownik demokrata może skupić się na doradztwie i coachingu, zamiast poświęcać czas na kierowanie. | |||
Do elementów stylu kierowania należą m.in.: udział w procesie podejmowania decyzji, bezpośredni kontakt przełożonego z podwładnym, stopień koncentracji kierownika na osiąganie celów. | |||
J.A.C. Brown jako pierwszy wyróżnił style: autokratyczny, demokratyczny i uchylający się od ingerencji. Jego zdaniem kierowników dzielimy na: autokratów, demokratów i nieingerujących. | |||
==TL;DR== | |||
Styl demokratycznego kierowania polega na współudziale pracowników w podejmowaniu decyzji. Jest odpowiedni dla firm, w których nie ma potrzeby posiadania wybitnego kierownika. Kierownik demokrata deleguje swoje uprawnienia, angażuje się w prace zespołu i zachęca do samodzielności. Ten styl sprzyja wysokiej jakości pracy, ale może prowadzić do przedłużającego się czasu na podejmowanie decyzji i chaosu w przypadku różnych zdaniach członków zespołu. Styl kierowania powinien być dopasowany do cech menedżera, zespołu i rodzaju wykonywanej pracy. Niezależnie od stylu, menadżerowie powinni ustalać cele, motywować pracowników i kontrolować działania. | |||
==Założenia== | |||
Kierownik ([[lider]]/menadżer) określa [[cele]] działania dla swoich podopiecznych i pełni funkcję doradczą. Pracownicy są kreatywni, samodzielni i twórczy w wykonywaniu zadań. Biorą czynny udział w podejmowaniu decyzji. Ten styl jest odpowiedni dla pracowników, którzy są wysoko wykwalifikowani, potrzebują niezależności w pracy i mogą pozwolić sobie na swobodne wyrażanie opinii. | |||
<google>n</google> | |||
==Zadania kierownika demokraty== | |||
== Zadania kierownika demokraty == | |||
# Rolą kierownika - demokraty jest: | # Rolą kierownika - demokraty jest: | ||
::*czynny udział w pracach zespołu (grupy) | ::*czynny udział w pracach zespołu (grupy) | ||
::*delegowanie swoich uprawnień podwładnym | ::* [[delegowanie]] swoich uprawnień podwładnym | ||
::*przedstawienie celów jakie grupa ma osiągnąć oraz zapoznanie zespołu z możliwymi środkami do realizacji zadania | ::*przedstawienie celów jakie [[grupa]] ma osiągnąć oraz zapoznanie zespołu z możliwymi środkami do realizacji zadania | ||
::*proponowanie własnych przemyśleń, przy czym ostatecznie liczy się wybór całej grupy | ::*proponowanie własnych przemyśleń, przy czym ostatecznie liczy się wybór całej grupy | ||
::*pozostawianie podziału pracy pracownikom | ::*pozostawianie podziału pracy pracownikom | ||
::*wprowadzenie zasady: każdy ma prawo do wyrażania swojej opinii | ::*wprowadzenie zasady: każdy ma [[prawo]] do wyrażania swojej opinii | ||
::*zachęcanie do samodzielności | ::*zachęcanie do samodzielności | ||
::*zapewnienie dwukierunkowej komunikacji (kierownik | ::*zapewnienie dwukierunkowej komunikacji (kierownik - podwładny) | ||
::*zachęcanie do częstych merytorycznych dyskusji | ::*zachęcanie do częstych merytorycznych dyskusji | ||
::*częstsze nagradzanie, niż karanie członków zespołu | ::*częstsze nagradzanie, niż karanie członków zespołu | ||
::*prowadzenie systemu motywacyjnego dla członków zespołu | ::*prowadzenie systemu motywacyjnego dla członków zespołu | ||
::*utrzymywanie pozytywnej atmosfery | ::*utrzymywanie pozytywnej atmosfery | ||
::*dążenie do efektywnego wykonania zadań | ::*dążenie do efektywnego wykonania zadań | ||
== Zalety i wady == | ==Zalety i wady== | ||
Demokratyczny styl kierowania sprzyja wysokiej jakości pracy. Pracownicy są zmotywowani do pracy. Relacje pracowników z przełożonym są bardzo życzliwe. Zadowolenie pracowników jest dużo wyższe niż w stylu autokratycznym. Wadą w tym stylu kierowania jest przedłużający się czas na podejmowanie decyzji, ponadto istnieje możliwość powstania chaosu, przy odmiennych zdaniach członków zespołu. | Demokratyczny styl kierowania sprzyja wysokiej jakości pracy. Pracownicy są zmotywowani do pracy. Relacje pracowników z przełożonym są bardzo życzliwe. [[Zadowolenie pracowników]] jest dużo wyższe niż w stylu autokratycznym. Wadą w tym stylu kierowania jest przedłużający się czas na [[podejmowanie decyzji]], ponadto istnieje możliwość powstania chaosu, przy odmiennych zdaniach członków zespołu. | ||
== Styl demokratyczny, a charakter kierownika == | ==Styl demokratyczny, a charakter kierownika== | ||
Sposób kierowania jest ściśle powiązany z cechami menedżera: cechy osobowości (m.in. ambicja, inicjatywa, wiarygodność, pewność siebie, oryginalność), wykształcenie, umiejętności organizacyjne, cechy kierownicze (m.in. myślenie strategiczne, asertywność, rzetelność) | Sposób kierowania jest ściśle powiązany z cechami menedżera: [[cechy osobowości]] (m.in. ambicja, [[inicjatywa]], [[wiarygodność]], [[pewność siebie]], oryginalność), [[wykształcenie]], [[umiejętności]] organizacyjne, cechy kierownicze (m.in. myślenie strategiczne, [[asertywność]], [[rzetelność]]) | ||
Style kierowania powinny być dobierane zarówno do: zespołu, kierownika, jak i do rodzaju wykonywanej pracy. Demokrata poza tym, że powinien darzyć zaufaniem członków swojego zespołu powinien mieć również nawyk (przyzwyczajenie) do informowania całego zespołu o zachodzących zmianach. | [[Style kierowania]] powinny być dobierane zarówno do: zespołu, kierownika, jak i do rodzaju wykonywanej pracy. Demokrata poza tym, że powinien darzyć zaufaniem członków swojego zespołu powinien mieć również [[nawyk]] (przyzwyczajenie) do informowania całego zespołu o zachodzących zmianach. | ||
Na różnych szczeblach odpowiedzialności umiejętności kierownicze różnią się od siebie. Wyróżniamy następujące rodzaje umiejętności: umiejętności techniczne, umiejętności społeczne, umiejętności koncepcyjne. | Na różnych szczeblach odpowiedzialności umiejętności kierownicze różnią się od siebie. Wyróżniamy następujące rodzaje umiejętności: umiejętności techniczne, umiejętności społeczne, umiejętności koncepcyjne. | ||
== Funkcje menadżera, a style kierowania == | ==Funkcje menadżera, a style kierowania== | ||
Niezależnie od przyjętego stylu kierowania, menadżerowie powinni ustalać priorytety i główne cele dla firmy, realizować wizję, zarządzać zasobami w konkretnie określonych działaniach, motywować pracowników, monitorować i kontrolować działania oraz postępy w realizowanych zadaniach. | |||
{{infobox5|list1={{i5link|a=[[Praca zespołowa]]}} — {{i5link|a=[[Style kierowania wg Lewina, Lippitta i White]]}} — {{i5link|a=[[Zespół]]}} — {{i5link|a=[[Metody integracji pracowników]]}} — {{i5link|a=[[Rodzaje zespołów]]}} — {{i5link|a=[[Struktura projektowa]]}} — {{i5link|a=[[Styl dyrektywny]]}} — {{i5link|a=[[Motywacja pracowników w zespole projektowym]]}} — {{i5link|a=[[Kierowanie]]}} }} | |||
== Bibliografia == | ==Bibliografia== | ||
<noautolinks> | |||
* Mieszajkina E.(2016) [https:// | * Mieszajkina E. (2016), ''[https://bibliotekanauki.pl/articles/392908 Ocena stylów kierowania w małych firmach Lubelszczyzny]'', Organizacja i Zarządzania, nr 4 (36) | ||
* Mikuła B. (2015) | * Mikuła B. (red.) (2015), ''[https://boguszmikula.pl/pdf/WSP%C3%93%C5%81CZESNETENDENCJEWZACHOWANIACHORGANIZACYJNYCH.pdf Współczesne tendencje w zachowaniach organizacyjnych]'', Katedra Zachowań Organizacyjnych, Kraków | ||
* Mintzberg H. (2012) | * Mintzberg H. (2012), ''Zarządzanie'', Wolters Kluwer, Warszawa | ||
* Rozkwitalska M. (2013) | * Rozkwitalska M. (2013), ''Przewodnik praktycznego zarządzania'', Difin, Warszawa | ||
* Rybowska A. (2016) [https://wnus.edu.pl/miz/pl/issue/155/article/5473/ Współczesny menedżer w opinii pracowników organizacji] | * Rybowska A. (2016), ''[https://wnus.edu.pl/miz/pl/issue/155/article/5473/ Współczesny menedżer w opinii pracowników organizacji]'', Marketing i Zarządzanie nr 3 (44) | ||
</noautolinks> | |||
[[Kategoria:Style kierowania]] | [[Kategoria:Style kierowania]] | ||
{{a|Mateusz Król}} | {{a|Mateusz Król}} | ||
{{#metamaster:description|Styl demokratyczny to sposób kierowania zespołem, w którym podwładni mają udział w podejmowaniu decyzji. Sprawdza się w firmach, gdzie nie ma potrzeby wybitnego kierownika.}} | |||
Aktualna wersja na dzień 00:03, 13 sty 2024
Styl demokratyczny (współuczestniczący) - sposób kierowania zespołem, który zakłada współudział podwładnych w podejmowaniu decyzji. Zgodnie z koncepcją sytuacyjnego przywództwa Blancharda: "Każdy styl kierowniczy powinien być dopasowany do poziomu wiedzy, kompetencji i dojrzałości pracowników". W większości młodych firm, które nie mają jeszcze doświadczenia w kierowaniu, menadżerowie wybierają autorytarny styl kierowania, który z czasem powoli zamienia się w styl demokratyczny. Jest to związane z kształtowaniem się struktury firmy oraz powiększaniem kompetencji wśród pracowników i kierownictwa. Styl demokratyczny sprawdza się w przedsiębiorstwach, w których nie ma potrzeby posiadania wybitnego kierownika. Zamiast tego potrzebny jest dobry moderator - kierownik. Po pewnym czasie, kiedy pracownicy staną się bardzo samodzielni i zdobędą wyższe kompetencje, kierownik demokrata może skupić się na doradztwie i coachingu, zamiast poświęcać czas na kierowanie.
Do elementów stylu kierowania należą m.in.: udział w procesie podejmowania decyzji, bezpośredni kontakt przełożonego z podwładnym, stopień koncentracji kierownika na osiąganie celów.
J.A.C. Brown jako pierwszy wyróżnił style: autokratyczny, demokratyczny i uchylający się od ingerencji. Jego zdaniem kierowników dzielimy na: autokratów, demokratów i nieingerujących.
TL;DR
Styl demokratycznego kierowania polega na współudziale pracowników w podejmowaniu decyzji. Jest odpowiedni dla firm, w których nie ma potrzeby posiadania wybitnego kierownika. Kierownik demokrata deleguje swoje uprawnienia, angażuje się w prace zespołu i zachęca do samodzielności. Ten styl sprzyja wysokiej jakości pracy, ale może prowadzić do przedłużającego się czasu na podejmowanie decyzji i chaosu w przypadku różnych zdaniach członków zespołu. Styl kierowania powinien być dopasowany do cech menedżera, zespołu i rodzaju wykonywanej pracy. Niezależnie od stylu, menadżerowie powinni ustalać cele, motywować pracowników i kontrolować działania.
Założenia
Kierownik (lider/menadżer) określa cele działania dla swoich podopiecznych i pełni funkcję doradczą. Pracownicy są kreatywni, samodzielni i twórczy w wykonywaniu zadań. Biorą czynny udział w podejmowaniu decyzji. Ten styl jest odpowiedni dla pracowników, którzy są wysoko wykwalifikowani, potrzebują niezależności w pracy i mogą pozwolić sobie na swobodne wyrażanie opinii.
Zadania kierownika demokraty
- Rolą kierownika - demokraty jest:
- czynny udział w pracach zespołu (grupy)
- delegowanie swoich uprawnień podwładnym
- przedstawienie celów jakie grupa ma osiągnąć oraz zapoznanie zespołu z możliwymi środkami do realizacji zadania
- proponowanie własnych przemyśleń, przy czym ostatecznie liczy się wybór całej grupy
- pozostawianie podziału pracy pracownikom
- wprowadzenie zasady: każdy ma prawo do wyrażania swojej opinii
- zachęcanie do samodzielności
- zapewnienie dwukierunkowej komunikacji (kierownik - podwładny)
- zachęcanie do częstych merytorycznych dyskusji
- częstsze nagradzanie, niż karanie członków zespołu
- prowadzenie systemu motywacyjnego dla członków zespołu
- utrzymywanie pozytywnej atmosfery
- dążenie do efektywnego wykonania zadań
Zalety i wady
Demokratyczny styl kierowania sprzyja wysokiej jakości pracy. Pracownicy są zmotywowani do pracy. Relacje pracowników z przełożonym są bardzo życzliwe. Zadowolenie pracowników jest dużo wyższe niż w stylu autokratycznym. Wadą w tym stylu kierowania jest przedłużający się czas na podejmowanie decyzji, ponadto istnieje możliwość powstania chaosu, przy odmiennych zdaniach członków zespołu.
Styl demokratyczny, a charakter kierownika
Sposób kierowania jest ściśle powiązany z cechami menedżera: cechy osobowości (m.in. ambicja, inicjatywa, wiarygodność, pewność siebie, oryginalność), wykształcenie, umiejętności organizacyjne, cechy kierownicze (m.in. myślenie strategiczne, asertywność, rzetelność) Style kierowania powinny być dobierane zarówno do: zespołu, kierownika, jak i do rodzaju wykonywanej pracy. Demokrata poza tym, że powinien darzyć zaufaniem członków swojego zespołu powinien mieć również nawyk (przyzwyczajenie) do informowania całego zespołu o zachodzących zmianach.
Na różnych szczeblach odpowiedzialności umiejętności kierownicze różnią się od siebie. Wyróżniamy następujące rodzaje umiejętności: umiejętności techniczne, umiejętności społeczne, umiejętności koncepcyjne.
Funkcje menadżera, a style kierowania
Niezależnie od przyjętego stylu kierowania, menadżerowie powinni ustalać priorytety i główne cele dla firmy, realizować wizję, zarządzać zasobami w konkretnie określonych działaniach, motywować pracowników, monitorować i kontrolować działania oraz postępy w realizowanych zadaniach.
| Styl demokratyczny — artykuły polecane |
| Praca zespołowa — Style kierowania wg Lewina, Lippitta i White — Zespół — Metody integracji pracowników — Rodzaje zespołów — Struktura projektowa — Styl dyrektywny — Motywacja pracowników w zespole projektowym — Kierowanie |
Bibliografia
- Mieszajkina E. (2016), Ocena stylów kierowania w małych firmach Lubelszczyzny, Organizacja i Zarządzania, nr 4 (36)
- Mikuła B. (red.) (2015), Współczesne tendencje w zachowaniach organizacyjnych, Katedra Zachowań Organizacyjnych, Kraków
- Mintzberg H. (2012), Zarządzanie, Wolters Kluwer, Warszawa
- Rozkwitalska M. (2013), Przewodnik praktycznego zarządzania, Difin, Warszawa
- Rybowska A. (2016), Współczesny menedżer w opinii pracowników organizacji, Marketing i Zarządzanie nr 3 (44)
Autor: Mateusz Król
