Instytucja finansowa

Z Encyklopedia Zarządzania
Wersja z dnia 00:19, 20 maj 2020 autorstwa 127.0.0.1 (dyskusja) (LinkTitles.)
Instytucja finansowa
Polecane artykuły


Instytucja finansowa - to podmiot zajmujący się przyjmowaniem zobowiązań finansowych, a także przejmowanie takich zobowiązań od różnych podmiotów. Są one bardzo ważnymi elementami gospodarki, które traktuje się jako współtwórców polityki finansowej na arenie międzynarodowej. (Śliwa J. 2011, s.96)

Instytucja finansowa w rozumieniu prawa handlowego

Według Kodeksu Spółek Handlowych „przez instytucję finansową rozumie się:

mające siedzibę w Rzeczpospolitej Polskiej lub w państwie należącym do Organizacji Wspólnoty Gospodarczej i Rozwoju (OECD).” (Art.4 §1 pkt 7 KSH)

Instytucja finansowa w rozumieniu prawa bankowego

Instytucja finansowa jest to podmiot niebędący bankiem ani instytucją kredytową. Jego podstawowa działalność generująca większość przychodów polega na wykonywaniu następującej działalności gospodarczej:

  1. Nabywanie i zbywanie udziałów lub akcji
  2. Udzielanie pożyczek ze środków własnych
  3. Udostępnianie składników majątkowych na podstawie umowy leasingu
  4. Usługi w zakresie nabywania i zbywania wierzytelności
  5. Usługi transferu środków pieniężnych
  6. Emisja i zarządzanie instrumentami płatniczymi
  7. Udzielanie gwarancji bankowej, poręczeń lub zaciąganie innych zobowiązań nie ujmowanych w bilansie,
  8. Obrót na rachunek własny lub rachunek osoby fizycznej, prawnej bądź jednostki organizacyjnej mającej zdolność prawną terminowymi operacjami finansowym, instrumentami rynku pieniężnego oraz papierami wartościowymi
  9. Uczestnictwo w emisji papierów wartościowych lub świadczenie usług z nią związanych
  10. Usługi w zakresie zarządzania aktywami
  11. Usługi w zakresie zarządzania finansowego, w tym inwestycyjnego
  12. Świadczenie usług brokerskich na rynek pieniężny|rynku pieniężnym. (roz. 1 art. 4 pkt 7 Prawa bankowego)

Warto zauważyć, że z definicji instytucji finansowej zostały wyłączone banki i instytucje kredytowe. Jest to zabieg poprawny biorąc pod uwagę dyrektywę 2006/48/WE, która dotyczy instytucji kredytowych i ich charakteru działalności, dlatego ma swoje zastosowanie w ustawie o prawie bankowym, jednak nie należy tej definicji traktować legalnie dla każdej ustawy. (Drwiłło A., Maśniak D. 2015, s.169)

Klasyfikacja instytucji finansowych

Podstawowa klasyfikacja instytucji finansowych w sektorze finansowym obejmuje:

  • instytucje monetarne – ich działalność koncentruje się na podejmowaniu depozytów i ich zamienników od instytucji niebędących instytucjami monetarnymi, a także na przyznawaniu kredytów i lokowaniu pieniędzy w papierach wartościowych. Do tej kategorii zaliczamy banki (w tym także Narodowy Bank Polski), spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe, fundusze rynku pieniężnego
  • instytucje niemonetarne – zajmują się pośrednictwem finansowym (zaciąganiem zobowiązań innych niż gotówkowych, podejmowaniem depozytów i ich zamienników u podmiotów innych niż instytucje monetarne. Są to m.in. przedsiębiorstwa leasingu finansowego, przedsiębiorstwa faktoringowe, domy maklerskie, fundusze inwestycyjne, fundusze emerytalne, podmioty gospodarcze założone w celu sekularyzacji aktywów i pomocnicze instytucje finansowe, które nie działają jako pośrednicy, lecz zapewniają warunki do pośrednictwa (brokerzy, agenci , doradcy ubezpieczeniowi i emerytalni). (Szelągowska A. 2007, s.15-16)

Inna klasyfikacja dzieli instytucje ze względu na charakter ich działalności i wyróżnia:

  • instytucje będące pośrednikami finansowymi (banki, biura maklerskie, zakłady ubezpieczeniowe, fundusze inwestycyjne, firmy leasingowe o factoringowe, spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe)
  • instytucje pomagające w działalności podmiotów finansowych i obniżające ryzyko techniczne i finansowe (Fundusz Gwarancyjny, TUW, fundacje, Krajowa Iza Rozliczeniowa)
  • instytucje nadzorujące różne segmenty rynku finansowego (Komisja Nadzoru Bankowego, Państwowy Urząd Nadzoru Ubezpieczeń). (Jakubowska A. 2009, s.161)

Wymienione wyżej klasyfikacje są jedynie teoretyczną próbą ujęcia poszczególnych instytucji w mniejsze kategorii, jednakże każde państwo, w swoich wewnętrznych prawach, ma prawo ustanowić swój własny podział instytucji, który ma za zadanie ułatwić ich nadzór i kontrolę.

Porównanie instytucji finansowych

A. Jakubowska zestawiła najważniejsze instytucje finansowe porównała je pod względem celu istnienia instytucji (czy on zarobkowy), charakteru instytucji koncentrując się na zasięgu działalności oraz charakteru zasilania podmiotów w kapitał pieniężny. (Jakubowska A. 2009, s.163)

Rodzaj instytucji Charakter zasilania podmiotów w kapitał pieniężny Charakter instytucji Cel istnienia instytucji
1. Banki komercyjne bezpośredni ponadlokalny zarobkowy
2. Banki spółdzielcze bezpośredni lokalny zarobkowy
3. Spółdzielcze Kasy Oszczędnościowo-Kredytowe (SKOK) bezpośredni lokalny niezarobkowy
4. Firmy leasingowe bezpośredni ponadlokalny zarobkowy
5. Firmy factoringowe pośredni ponadlokalny zarobkowy
6. Pośrednicy i brokerzy usług finansowych pośredni ponadlokalny zarobkowy
7. Fundusze inwestycyjne i fundusze emerytalne bezpośredni ponadlokalny zarobkowy
8. Towarzystwa ubezpieczeniowe bezpośredni ponadlokalny zarobkowy
9. Domy i biura maklerskie pośredni ponadlokalny zarobkowy
10. Fundusze poręczeń kredytowych pośredni lokalny i ponadlokalny w większości instytucje niezarobkowe

Cele instytucji finansowych

Instytucje finansowe spełniają określone cele. Najważniejsze z nich to:

  • uczestniczenie w procesie udoskonalania systemu transakcyjnego
  • zapewnianie warunków obniżonego ryzyka przy podejmowaniu decyzji
  • udział w kreowaniu popytu
  • poszukiwanie źródeł i możliwości pozyskania kapitału
  • zapewnianie warunków bezpieczeństwa. (Smyczek S., 2007, s.104-105)

Bibliografia

  • Drwiłło A., Maśniak D., (2015). Leksykon prawa finansowego. 100 podstawowych pojęć 2. wydanie, Wydawnictwo C.H. Beck, Warszawa.
  • Jakubowska A. (2009). Instytucje finansowe podmiotami zasilającymi uczestników rynku w kapitał pieniężny (na wybranych przykładach), Kopycińska D. (red.), Funkcjonowanie gospodarki polskiej po 20 latach transformacji, Katedra Mikroekonomii Uniwersytetu Szczecińskiego, Szczecin.
  • Kodeks Spółek Handlowych, (Dz.U. 2017. Poz. 1577).
  • Ustawa - Prawo handlowe, (Dz.U. 1997 nr 140 poz. 939).
  • Smyczek S. (2007). Modele zachowań konsumentów na rynku usług finansowych, Prace Naukowe / Akademia Ekonomiczna w Katowicach nr 348, Katowice.
  • Szelągowska A. (2007). Instytucje Rynku Finansowego w Polsce, CeDeWu, Warszawa.
  • Śliwa J. (2011). Finanse dla studentów studiów licencjackich, Wszechnica Polska Szkoła Wyższa TWP, Warszawa.

Autor: Krzysztof Dylewski, Dominika Skura

Uwaga.png

Treść tego artykułu została oparta na aktach prawnych.

Zwróć uwagę, że niektóre akty prawne mogły ulec zmianie od czasu publikacji tego tekstu.