Struktura tensorowa
| Struktura tensorowa |
|---|
| Polecane artykuły |
Struktura tensorowa jest to struktura wielowymiarowa. Łączy kryteria funkcjonalne, obiektowe i regionalne. Czasem zamiast kryterium regionalnego wprowadza się do wymiaru obiektowego komórki sztabowe, które pomagają kierownikom w wykonywaniu ich funkcji. Ważnym problemem w przypadku tej struktury jest rozdział uprawnień i odpowiedzialności pomiędzy kierowników z wyodrębnionych wymiarów. Struktura ta pozwala przezwyciężyć problemy koordynacji, które występują w strukturach jednowymiarowych, umożliwia także połączenie korzyści wynikających z poszczególnych rodzajów działalności.
Zalety i wady
Najważniejsze zalety i wady tej struktury są identyczne z charakteryzującymi strukturę macierzową, jednak funkcjonowanie struktury tensorowej związane jest z wyższymi kosztami. Sieć komunikacyjna tej struktury jest znacznie bardziej rozbudowana. Jest to jednak struktura elastyczna, innowacyjna, stwarzająca warunki do kompleksowego i fachowego rozwiązywania złożonych problemów.
Zalety
- wielowymiarowa koordynacja,
- praca zespołowa jednakowych ranga kierowników,
- proste drogi komunikowania się(bez pośredników),
- dość niski stopień formalizacji i standaryzacji zachowań organizacyjnych,
- krotko- i długookresowa elastyczność,
- stymulacja innowacyjnych idei,
- problemowa specjalizacja kierowników.
Wady
- duże zapotrzebowanie na kwalifikowane kadry i wysokie wymagania w stosunku do ich zachowań,
- problematyczny podział kompetencji kierowników i podwyższona możliwość powstawania w związku z tym konfliktów,
- brak jednolitości kierowania,
- konieczność stosowania zbyt dużej liczby kompromisów w zarządzaniu i związane z tym straty czasu,
- wysokie koszty wprowadzenia i użytkowania tej struktury.
Bibliografia
- 'Podstawy organizacji i zarządzania, pod red. K. Krzakiewicza, Wydaw. Akademii Ekonomicznej, Poznań 1994, s. 96-97,
- Handel zagraniczny. Organizacja i technika, pod red. J. Rymarczyka, PWE, Warszawa 2002, s. 88-90,
- Internacjonalizacja przedsiębiorstwa, pod red. J. Rymarczyka, PWE, Warszawa 1996, s. 189-192.
Autor: Anna Lipska
