Pełna księgowość

Z Encyklopedia Zarządzania
Wersja z dnia 10:17, 19 maj 2020 autorstwa Sw (dyskusja | edycje) (Infobox update)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Pełna księgowość
Polecane artykuły


Pełna księgowość jest bardzo precyzyjnym, ale również skomplikowanym systemem ewidencyjnym. Metoda ta ukazuje pełen obraz sytuacji finansowej przedsiębiorstwa.

Obowiązek prowadzenia pełnej księgowości mają:

których wartość przychodów ustalona za rok poprzedni wynosi w walucie polskiej co najmniej równowartość kwoty 2 000 000 euro po przeliczeniu na walutę polską. [1]

Od 2016 roku obowiązek ten dotyczy również osób prowadzących działy specjalne produkcji rolnej. Wielkość w euro przelicza się na walutę polską po średnim kursie NBP na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedniego.

Według projektu ustawy z dnia 1 lipca 2016 roku możemy spodziewać się podwyższenia kwoty limitu przychodów do 2 mln euro, po przekroczeniu której podatnik będzie zobowiązany do prowadzenia pełnej księgowości.

Właściciele, którzy decyduję się na pełną księgowość muszą liczyć się z dużymi kosztami związanymi z:

  • zatrudnieniem profesjonalnego księgowego,
  • korzystaniem z usług biura rachunkowego.

Jednakże zyskują oni ogromną ilość informacji na temat procesów gospodarczych zachodzących w ich przedsiębiorstwach.


Pełna księgowość gwarantuje wiedzę w zakresie:

  • ewidencji przychodów i kosztów,
  • ewidencji majątku i źródeł jego finansowania,
  • inwentaryzacji majątku i zobowiązań,
  • sprawozdań finansowych,
  • karty wynagrodzeń pracowników.

Obowiązki przedsiębiorcy

Przedsiębiorca prowadzący księgi rachunkowe jest zobowiązany do opracowania zasad polityki rachunkowości w języku polskim, które według Ustawy o Rachunkowości powinny zawierać następujące informacje:

  1. zakładowego planu kont,
  2. spis stosowanych ksiąg rachunkowych,
  3. opis sposobu przetwarzania danych.

Księgi rachunkowe

Księgi rachunkowe to narzędzia służące do ewidencji zdarzeń gospodarczych, mających miejsce w jednostce, na podstawie dokumentów księgowych.

W skład ksiąg rachunkowych zaliczamy:

  • dziennik,
  • konta księgi głównej,
  • konta ksiąg pomocniczych,
  • zestawienia obrotów i sald kont księgi głównej oraz ksiąg pomocniczych,
  • wykaz składników aktywów i pasywów.

Ogólne zasady prowadzenia ksiąg

Prowadząc księgi należy przestrzegać podstawowych zasad:

  • zamieszczać daty na dokumentach potwierdzających zdarzenia gospodarcze,
  • nadawać numer dowodu księgowego oraz datę jeśli jest ona inna niż data operacji gospodarczej,
  • zrozumiale opisywać zdarzenia gospodarcze,
  • uzgadniać kwoty w walucie polskiej,
  • przestrzegać ustalonego planu kont syntetycznych i analitycznych,
  • zapewnić jednorodność i spójność w zapisach wszystkich ksiąg,
  • zagwarantować trwałość zapisów,
  • naprawiać błędy poprzez wystawienie korekty, noty korygującej lub storna.

Technika zapisu danych

Najczęściej spotykaną formą prowadzenia ksiąg rachunkowych jest forma komputerowa, która zdecydowanie ułatwia proces ewidencyjno-obliczeniowy. Księgi prowadzone w ten sposób, oprócz ogólnych zasad, powinny spełniać następujące kryteria:

  • każdy zapis w dzienniku musi być oznaczony indywidualnym, automatycznie nadanym numerem, jak i również powinien posiadać dane osoby, która dokonało tego zapisu,
  • wydruki, raporty, zestawienia komputerowe muszą zawierać:
  1. dane na temat jednostki, programu ewidencyjnego,
  2. automatyczną numeracje stron,
  3. są sporządzane do końca roku obrotowego lub przechowywane na innym nośniku danych o trwałości do 5 lat.

Pełna księgowość a podatek dochodowy

Podmioty gospodarcze zobowiązane do prowadzenia pełnej księgowości mają do wyboru dwie formy opodatkowania podatkiem dochodowym:

  • na zasadach ogólnych według progresywnej skali podatkowej (zgodnie z ustawą z dnia 26 lipca 1991r - o podatku dochodowym od osób fizycznych) [2]
  • według podatku liniowego, stawka 19%.

Jeżeli przedsiębiorca zakłada działalność gospodarczą powinien dokonać wyboru formy opodatkowania najpóźniej w dniu rozpoczęcia tej działalności poprzez złożenie oświadczenia naczelnikowi urzędu skarbowego właściwego dla miejsca zamieszkania (w przypadku spółek oświadczenie składają wszyscy jej wspólnicy). W razie niedopełnienia tego obowiązku, przedsiębiorstwo musi przestrzegać zasad ogólnych według progresywnej skali podatkowej. Zmiany formy opodatkowania można dokonać do 20 stycznia w nowym roku podatkowym.

Wybór formy księgowości wpływa na rozliczanie kosztów podatkowych w czasie.

Bibliografia

  • Bartosiewicz A., Kubacki R. (2006). Leksykon Ryczałtu, UNIMEX, s. 19-24, 237-240, 407-415
  • Czernecki J., Jeleńska A. (2016). Podatkowa Księga Przychodów i Rozchodów, Forum Doradców Podatkowych, Kraków, s. 21-64
  • Czubakowska K., (2014). Rachunkowość przedsiębiorstw, PWE, Warszawa, s. 34-37
  • Filip P. Dylematy polityki fiskalnej małych firm, s. 203-207
  • Kiziukiewicz T. (red.) (2014). Rachunkowość przedsiębiorstw, PWE, Warszawa, s. 9-35
  • Martynik T., (2006). Formy ewidencji podatkowej małych podmiotów gospodarczych, Ośrodek Doradztwa i Doskonalenia Kadr Sp. z o.o., Gdańsk
  • Niemczyk L. (2015). Kapitał intelektualny w księgach rachunkowych oraz sprawozdawczości przedsiębiorstw, Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, Rzeszów, s. 101-106
  • Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r.- Ordynacja podatkowa., t. jedn., Dz. U. 1997 nr 137 poz. 926 z poz. zm.
  • Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych., t. jedn., Dz. U. 1991 nr 80 poz. 350 z poz. zm.
  • Ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości, t. jedn., Dz.U. 2013 poz. 330 z poz. zm.
  • Winiarska K. (red.) (2014). Zasady prowadzenia ksiąg rachunkowych, Wolters Kluwer SA, Warszawa, s. 61-69

Autor: Monika Pasik, Agnieszka Kapusta

Uwaga.png

Treść tego artykułu została oparta na aktach prawnych.

Zwróć uwagę, że niektóre akty prawne mogły ulec zmianie od czasu publikacji tego tekstu.

KsięgowośćKsięgowość

  1. Ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości, t. jedn., Dz.U. 2013 poz. 330 z poz. zm.
  2. Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych., t. jedn., Dz. U. 1991 nr 80 poz. 350 z poz. zm.,