Pożyczki społecznościowe
| Pożyczki społecznościowe |
|---|
| Polecane artykuły |
Pożyczki społecznościowe - wsparcie finansowe udzielane na procent przez osoby fizyczne bądź prawne (ang. social lending, peer-to-peer lending lub person-to-person lending) za pomocą specjalnie do tego dedykowanych platform internetowych [1].
Do pionierów usług pożyczek społecznościowych działających od kilkunastu lat na rynku należy brytyjska ZOPA, amerykańskie firmy Prosper oraz Lending Club i ich chiński odpowiednik Lufax [2].
Charakter pożyczek społecznościowych
W pożyczkach społecznościowych wykluczone są organizacje bankowe czy parabanki. Pożyczka odbywa się pomiędzy osobami lub podmiotami mającymi nagromadzoną nadwyżkę finansową a pożyczkobiorcami, którzy najczęściej nie mają zdolności kredytowej lub mają małą zdolność i nie są uwzględniani przez tradycyjne instytucje kredytowe.
Ważną częścią działania pożyczek społecznościowych jest więź między uczestnikami umowy, im bliższy kontakt, szczere podstawy kontaktu tym pewniejsze bezpieczeństwo finansowe - pożyczkobiorcy mogą tym samym liczyć na wsparcie, a wierzyciele na gwarancje zwrotu kapitału. Dodatkowo inwestor może tak ulokować swój kapitał by był on zgodny z jego osobistymi przekonaniami na przykład z działaniami, które etycznie popiera. Przedsiębiorcy, którzy wspierają pożyczkobiorców mogą również liczyć na przypuszczalnie większe stopy zwrotu niż w przypadku tradycyjnego zaangażowania kapitałowego na przykład poprzez lokaty [3].
Internetowe funkcjonowanie pożyczek społecznościowych
Aktualnie pożyczki społecznościowe zawiera się głównie przez specjalnie do tego skonstruowane platformy internetowe. System zbiera potrzebne informacje o osobach, które rejestrują się na portalu i umożliwia im zawarcie między sobą umowy. Potencjalni pożyczkobiorcy zgłaszają chęć zaciągnięcia pożyczki opisując jak pożyczony kapitał zostanie wykorzystany. inwestorzy przeglądając ogłoszenia wybierają te, które są dla nich odpowiednie i odpowiadając na ogłoszenie proponują kwotę pożyczki oraz wynagrodzenie. Zaletą takiej formy pożyczki jest fakt, że osoba szukająca kapitału nie traci czasu na szukanie inwestora, a wybiera go spośród zgłaszających się. Inwestorzy z kolej mogą liczyć na wyższą kwotę spłaty zainwestowanych środków finansowych z racji większego ryzyka umów zawieranych drogą elektroniczną [4].
Redukując ryzyko kredytowe platformy internetowe stosują kilka metod [5]:
- sprawdzają personalia osób rejestrujących się w systemie poprzez zbieranie danych o adresie zamieszkania, rodzaju zatrudnienia, wysokości zarobków,
- oceniają stopień wiarygodności kredytowej za pośrednictwem zewnętrznych podmiotów lub poprzez własne oceny użytkowników,
- dzielą pożyczkę na zbiór mniejszych transakcji o niewielkich kwotach,
- zapewniają dobrowolne dodatkowe ubezpieczenia zawieranych umów i umożliwiają ewentualną windykację,
- wprowadzają system kontroli społecznej poprzez na przykład mechanizm łączenia się pożyczkobiorców w grupy celem budowania wspólnej historii kredytowej lub mechanizm rekomendacji, gdzie użytkownicy wzajemnie się polecają jeśli znają się osobiście lub mieli ze sobą udany kontakt.
Przypisy
Bibliografia
- Górka J. (2018), Architektura i pryncypia systemu finansowego, System Finansowy W Multiperspektywie, Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa
- Jędraszka A., Zatoń M. (2010), Social lending jako alternatywne źródło pożyczek dla klientów indywidualnych, Studia i Prace Kolegium Zarządzania i Finansów, Szkoła Główna Handlowa, Warszawa
- Kisiel M. (2009), Od aukcji do rynków wtórnych: ewolucja internetowych rynków pożyczek prywatnych, Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, Ekonomiczne Problemy Usług, Szczecin
- Kubiak D. (2012), Nowoczesna realizacja idei samopomocy kredytowej w środowisku małych społeczności, Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Bankowej w Poznaniu, Dylematy rozwoju polskiej spółdzielczości kredytowej, Poznań
Autor: Michał Mazak
.
