Edwin Hauswald

Edwin Hauswald
Polecane artykuły
Zbigniew Martyniak Nurt uniwersalistyczny Klasyczna szkoła zarządzania Emile Francois Rimailho Morris Llewelyn Cooke Wallace Clark Stanisław Bieńkowski Frederick Winslow Taylor Charles de Freminville

Edwin Hauswald (3 września 1868-8 marca 1942), inżynier i profesor politechniki lwowskiej, miał ogromny wpływ na rozwój dziedziny zarządzania organizacjami. Jego prace i badania przyczyniły się do wprowadzenia nowych pojęć i metod, które miały kluczowe znaczenie dla praktyki zarządzania.

Hauswald był znany z innowacyjnego podejścia do organizacji i zarządzania. Jego badania skupiały się na analizie procesów produkcyjnych oraz optymalizacji pracy w organizacjach. Był pionierem w zakresie stosowania metod matematycznych i statystycznych w zarządzaniu, co pozwalało na lepsze zrozumienie i kontrolę nad procesami produkcyjnymi.

Jedną z najważniejszych metod opracowanych przez Hauswalda było wykorzystanie diagramów przepływu informacji. Dzięki nim można było dokładnie zobrazować i analizować przepływ informacji w ramach organizacji, co pozwalało na identyfikację potencjalnych problemów i optymalizację procesów.

Inną ważną metodą opracowaną przez Hauswalda było wprowadzenie koncepcji "organizacji koszykowej". Polegała ona na grupowaniu elementów związanych ze sobą w koszyki, co ułatwiało zarządzanie i analizę danych. Ta metoda stała się podstawą dla późniejszych koncepcji, takich jak struktura organizacyjna czy zarządzanie projektami.

Prace Hauswalda miały ogromny wpływ na rozwój teorii zarządzania na świecie. Jego innowacyjne podejście i metody były szeroko stosowane w wielu krajach, przyczyniając się do poprawy efektywności i efektywności organizacji. Jego prace były także inspiracją dla kolejnych pokoleń naukowców i praktyków zarządzania.

Dziedzina nauki organizacji i zarządzania rozwinęła się dzięki badaniom i pracom Hauswalda. Jego prace przyczyniły się do uznania zarządzania jako odrębnej dziedziny badawczej i akademickiej. Dzięki temu powstały liczne instytuty badawcze i programy edukacyjne, które skupiają się na zdobywaniu wiedzy i umiejętności z zakresu zarządzania organizacjami.

Działalność

1886-1891 studia na Wydziale Budowy Maszyn Politechniki Lwowskiej

1891-1892 wyjazd na dwuletnie studia w dziedzinie konstrukcji maszyn i elektrotechniki do Berlina i Zurychu

1893 powrót do kraju i zajęcie się projektowaniem linii tramwajowej we Lwowie

1893-1896 objęcie stanowiska inżyniera, konstruktora w Firmie "Siemens i Halske" w Wiedniu

1896-1903 praca nad wynalazkiem i postępem technicznym w fabryce akumulatorów Karola Pollaka we Frankfurcie

1903-1938 powołanie na stanowisko profesora Politechniki Lwowskiej

1904 - rozpoczęcie wykładów pod nazwą "Organizacja i zarząd przedsiębiorstw?

1912-1913 pełnienie funkcji rektora Politechniki Lwowskiej

1915-1916 pełnienie funkcji prorektora Politechniki Lwowskiej

Główne obszary działalności naukowej

• organizacja i zarządzanie przedsiębiorstwem,
• metody i techniki organizowania,
• systemy wynagradzania,
• koszty wytwarzania,
• kształcenie techniczno-ekonomiczne.

Dorobek naukowy

• twórca współcześnie używanego terminu "nauka organizacji i zarządzania",
• twórca 25 ogólnych metod organizatorskich, które opublikował w pracy zatytułowanej "Metodyka umiejętnej organizacji", są to min.: metoda dokładnego określenia zadania, metoda obserwacji i eksperymentów, metoda analizy, metoda badania odchyleń; wykazują one podobieństwo do zasad stworzonych w latach 60 przez przedstawicieli szkoły francuskiej,
• w pracy "Organizacja i zarząd" zawarł stworzone przez siebie prawa dynamiki kosztów, system płac Hauswalda, koncepcję wydajności stosunkowej, nazywaną inaczej wydatnością (stosunek wydajności rzeczywistej do wydajności wzorcowej), pojęcie sprawności finansowej (stosunek między ostatecznym wynikiem pieniężnym uzyskanym dzięki danemu zabiegowi a sumą nakładów poniesionych w celu osiągnięcia tego wyniku), które stało się pierwociną współczesnego pojęcia rentowności,
• zmodyfikował słynną fayolowską tablicę uzdolnień kierowniczych; z sześciu grup czynności i odpowiadających im uzdolnień kierowniczych (administracyjne, techniczne, handlowe, rachunkowościowe, finansowe, ubezpieczeniowe) występujących w tablicy Fayola, pozostawił trzy (administracyjno-ubezpieczeniowe, techniczne i kupieckie),
• próbował stworzyć podstawy kwantyfikacji układów organizacyjnych; sformułował wzór na łączną ilość uczestników organizacji wielostopniowej przy stałej rozpiętości kierowania na poszczególnych szczeblach

$Sn={\frac {1-q^{n}}{1-q}}$

q - stały współczynnik rozpiętości kierowania,

n - numer szczebla,

• stworzył 10-punktową metodykę wdrażania harmonizacji w pracach złożonych będącą uogólnieniem wyników badań prowadzonych przez Karola Adamieckiego, Borkowskiego i Raźniewskiego nad harmonizacją pracy w przemyśle,
• opracował nowy sposób wynagrodzeń,
• jako pierwszy w Europie rozpoczął wykłady "Organizacji i zarządzania" na Politechnice Lwowskiej,
• uczestniczył w międzynarodowym ruch naukowej organizacji, przedstawiając referaty na kongresach w Pradze, Rzymie, Amsterdamie i Londynie.

Bibliografia

• Martyniak Z., Historia myśli organizatorskiej, Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej w Krakowie, Kraków 1996
• Martyniak Z., Organizacja i zarządzanie, Wydawnictwo Antykwa, Kluczbork 1996
• Witryna internetowa Akademii Ekonomicznej im. Karola Adamieckiego w Katowicach, https://www.ae.katowice.pl/betapl/kategoria/76/, 28.03.2006

Autor: Małgorzata Harańczyk