Ekonomia menedżerska
| Ekonomia menedżerska |
|---|
| Polecane artykuły |
Ekonomia Menedżerska zajmuje się najkorzystniejszymi i właściwymi częściami zasobów, które są ograniczone w przebiegu kierowania firmą lub organizacją. Główne postanowienia podejmowane są przy użyciu mechanizmów stosowanych przez ekonomię. Decyzje podejmowane są w oparciu o logiczne powody. Ustalenia o znaczeniu ekonomicznym podczas decyzji przekładane są powtarzalnością konkretnych zachowań na których podstawie opracowywane są wzorce. Wzorzec taki nazywany jest modelem ekonomicznym, który posiada w sobie opis danego zachowania i efektów z nim związanych. (I.Png i in. 2013, s. 22,25)
TL;DR
Ekonomia menedżerska zajmuje się wykorzystywaniem ograniczonych zasobów w zarządzaniu firmą. Gałęzie ekonomii menedżerskiej to siła rynkowa, rynki konkurencyjne i rynki niedoskonałe. Istotne podziały to wartość krańcowa vs. wartość średnia, stan vs. przepływ i niezmienność dodatkowych czynników. Etapy podejmowania decyzji to zdefiniowanie problemu, określenie celu, zbadanie wariantów, przewidzenie konsekwencji, wybór optymalnego wariantu i analiza wrażliwości.
Gałęzie ekonomii menedżerskiej
- Siła rynkowa w której menedżer ma za zadanie kontrolować na bieżąco sytuację na rynku w taki sposób, aby firma miała zapewnione przetrwanie na rynku. Siła rynkowa obejmuje koszty, ustalanie cen, monopol, oligopol i myślenie strategiczne.
- Rynki konkurencyjne obejmujące popyt, podaż, elastyczność jak i wydajność ekonomiczną
- Rynki niedoskonałe, w których menedżer natomiast ma za zadanie znaleźć takie rozwiązanie, które umożliwi sprzedaż wyrobów firmy z zachowaniem efektywności kosztowej. Rynki niedoskonałe składają się na asymetrię informacji, efekty zewnętrzne, działalność regulacyjną oraz motywację i organizację. (I.Png i in. 2013, s. 37-40)
Istotne podziały w ekonomii menedżerskiej
- Wartość krańcowa a wartość średnia
Wartość krańcowa zmiennej opisuje przyrost lub spadek wartości, który dotyczy jednostkowego wzrostu wartości podstawowego czynnika. Natomiast wartość średnia zmiennej określana jest podzieleniem całkowitej wartości czynnika podstawowego. Zależność pomiędzy tymi dwoma wartościami zależna jest od tego czy relacja pomiędzy końcową wartością a wartością średnią wzrasta, maleje, czy też jest na tym samym poziomie wraz ze zmianą wartości podstawowego czynnika.
- Stan a przepływ
Jest to znaczący podział w ekonomii menedżerskiej, w którym to stan jest opisywany jako wartość określonego czynnika w danym momencie i jest on mierzony w jednostkach zasobu. Natomiast przepływ jest zmianą stanu w pewnym czasie, a mierzony jest w jednostkach na dany czas. Rozróżnianie stanu a przepływu jest bardzo istotne w pracy każdego menedżera.
- Niezmienność dodatkowych czynników
Jest założeniem w którym analizujemy badany i kontrolowany czynnik z pominięciem pozostałych zależności i okoliczności, dzięki temu umożliwiona jest obserwacja efektów zmian tego czynnika z wyłączeniem udziału i wpływu dodatkowych czynników. Po przeprowadzeniu takiej analizy wyodrębnionych efektów łączone są ze sobą wyniki, które ukazują całościowy obraz sytuacji. Prawie każda analiza wchodząca w zakres ekonomii menedżerskiej zawiera w sobie bezpośredni lub pośredni sposób, w którym znajduje się założenie niezmienności dodatkowych czynników. Założenie to nie jest wykorzystywane do każdego badania, gdyż jest ono wszechobecne, natomiast nie należy o nim zapominać w procesie zarządzania. (I.Png i in. 2013, s. 26-28)
Etapy podejmowania decyzji w ekonomii menedżerskiej
1.Zdefiniowanie problemu
Odpowiednie zdefiniowanie danego problemu jest wstępnym wymogiem występującym podczas przebiegu jego rozwiązania. Istotną częścią sprecyzowania problemu jest odpowiednie rozeznanie otoczenia. Jest to również zastanowienie się na czym polega problem, do kogo należy i jakie może być oddziaływanie na cele lub warianty przy wyborze decyzji przez menedżera.
2.Określenie celu
Cel jest określany na podstawie istniejącego ryzyka i niepewności oraz co przedsiębiorstwo chce osiągnąć. Spośród alternatywnych opcji działania wybierana jest zazwyczaj ta, która może pozwolić na zmaksymalizowanie zysku przedsiębiorstwa. Istotną metodą w określaniu celu jest metoda porównywania obecnych wartości oraz przyszłych strumieni pieniądza.
3.Zbadanie wariantów decyzji
Spośród względnie małej liczby korzystnych wariantów rozpatrywane są wymienne kierunki działania. Podczas przebiegu identyfikacji rozważane są odpowiednie warianty, dzięki której nie zostaną one pominięte.
4.Przewidzenie konsekwencji
Do przewidzenia konsekwencji używane są modele, czyli schematy opisujące zachodzące procesy lub zjawiska, które mają na celu wyodrębnienie najważniejszych cech problemu. Takie modele są oparte na powiązaniach ekonomicznych i wykazują działania, które były podjęte w przeszłości oraz prognozują przyszłe wyniki.
5.Wybór optymalnego wariantu
Optymalny wariant wybierany jest spośród najkorzystniejszych w przeprowadzanej analizie.
6.Przeprowadzenie analizy wrażliwości
Analiza wrażliwości pozwala wyróżnić najważniejsze cechy problemu, które mają oddziaływanie na przyszłe decyzje. Obserwacja umożliwia wybór właściwych rozwiązań w momencie powtarzania ustaleń nieznacznie przekształconych.
(W.F. Samuelson 2009, s. 24-31)
Bibliografia
- Beck-Krala E. (2010) Motywowanie finansowe menedżerów pracujących w organizacjach międzynarodowych. Ekonomia Menedżerska, 41-51
- Png I., Lehman D. (2013) Ekonomia Menedżerska, Wolters Kluwer Polska SA
- Samuelson F.W., Marks G.S, (2009) Ekonomia Menedżerska, PWE Warszawa
Autor: Malwina Dzióbek
