Teleinformatyka
| Teleinformatyka |
|---|
| Polecane artykuły |
Teleinformatyka – Information and communications technology (ICT) – dziedzina nauki i techniki, która łączy w sobie osiągnięcia informatyki i telekomunikacji. Specjalizuje się w tworzeniu aplikacji sieciowych oraz usług informatycznych, projektowaniu, a także optymalizowaniu sieci komputerowych. Dodatkowo zajmuje się również przesyłaniem i przetwarzaniem różnego typu informacji takich jak zdjęcia, filmy, dźwięki bądź tekst oraz bezpieczeństwem tych informacji w sieci.
Etymologia pojęcia
Nazwa dziedziny pochodzi z połączenia dwóch części: informatyki oraz telekomunikacji, od której pochodzi przedrostek tele. Oznacza to, że teleinformatyka jest połączeniem dwóch działów: telekomunikacji i informatyki, które zajmują się technologią przesytu informacji a także, logicznymi narzędziami służącymi do sterowania przepływem i transmisją danych przy pomocy wszelkich mediów (E. Chojnacka 2005, s. 36).
Telekomunikacja – dziedzina techniki i nauki, która zajmuje się przekazami informacji na odległość, przy pomocy sygnałów elektromagnetycznych, przy wykorzystaniu różnych łączy przewodowych, światłowodowych bądź radiowych a także sygnałów transportowych (J. Janowski 2008, s. 84).
Informatyka – dziedzina nauki i techniki, która zajmuje się automatycznym przetwarzaniem informacji. Jej zadaniem jest opracowywanie metod przetwarzania informacji, a także konstruowanie systemów, które przetwarzają wszelkie informacje (J. Janowski 2008, s. 338).
System teleinformatyczny
System teleinformatyczny jest to zespół współpracujących ze sobą urządzeń informatycznych i oprogramowania, dzięki któremu jest zapewnione przechowywanie i przesyłanie, a także odbieranie i wysyłanie danych poprzez sieci telekomunikacyjne przy użyciu odpowiedniego rodzaju sieci urządzenia końcowego (Dz.U. 2002 nr 144 poz.1204).
System ten zatem realizuje następujące cele:
- przetwarzanie danych (jak systemy informatyczne)
- przekazywanie danych na odległość pomiędzy systemami, które przetwarzają dane (jak systemy telekomunikacyjne) (A. Sobczyk 2009 s. 32).
System teleinformatyczny obejmuje:
- elementy skoncentrowane – czyli system informatyczny jako zespół urządzeń, które ze sobą współpracują, a także oprogramowania, które zapewnia przechowywanie i przetwarzanie danych,
- elementy rozległe – czyli sieci teleinformatyczne, które pozwalają na odbieranie, a także wysyłanie danych między systemami informatycznymi, które spełniają rolę urządzeń końcowych.
- sieci teleinformatyczne – są one organizacyjnym i technicznym połączeniem systemów teleinformatycznych (J. Janowski 2008, s. 86).
Innowacje w dziedzinie
10 największych innowacyjnych pomysłów, które zmieniły oblicze dziedziny teleinformatyki:
- Wynalezienie kabla koncentrycznego (1929 r.) przez Hermana Andrew Affela i Lloyda Espenschieda
- Sformułowanie zasad komutacji pakietów (1950 r.) przez Barana i Daviesa.
- Opracowanie protokołu CSMA/CD i zbudowanie sieci Ethernet (1973 r.) Multipoint Data Communication System with Collision Detection) przez Roberta Metcalfe’a.
- Opracowanie protokołuTCP/IP (1974 r.) przez Vinta Cerfa i Roberta Kahna.
- Zbudowanie routera wieloprotokołowego – oprogramowanie i sprzęt (1980/81 r.) przez Williama Yeagera i Andy Bechtolsheima.
- Budowa magistrali danych obsługującej urządzenia peryferyjne (1984 r.) przez Marka Deanai Dennisa Moellera.
- Opracowanie protokołu Simple Mail Transfer Protocol (1982 r.), protokół FileTransfer Protocol (1985 r.) i protokół User Datagram Protocol (1980 r.) przez Jona Postela.
- Opracowanie algorytmu Spanning-tree (1983 r.) przez Radię Perlman
- Opracowanie protokołu SNMP; Simple Network Management Protocol (1987 r.) przez Marshalla Rose’a, Jeffa Case’a, Keitha McCloghrie’a i Steve’a Waldbussera.
- Opracowanie protokołu RIP; Routing Information Protocol (1988 r.) przez Charlesa Hedricka (J. Woźniak s. 10).
Bibliografia
- Balkowski R. (2018), Bezpieczeństwo systemów teleinformatycznych - zmiany, trendy i zasady, Wydawnictwo Komisja Nadzoru Finansowego, Warszawa
- Chojnacka E. (2012), Bezpieczeństwo usług teleinformacyjnych resortu obrony narodowej, „Zeszyty Naukowe Wydziału Zarzadzania i Dowodzenia Akademii Obrony Narodowej” nr 4, str. 36 - 44
- Janowski J. (2008), Elektroniczny obrót prawny, Wydawnictwo Wolters Kluwer, Warszawa, s. 84
- Sobczyk A. (2009), Telepraca w prawie polskim, Wydawnictwo Wolters Kluwer, Warszawa, s. 32
- Ustawa o świadczeniu usług drogą elektroniczną, (2002), Dz.U. nr 144 poz.1204
- Wożniak J. (2009), Stan obecny i kierunki rozwoju telekomunikacyjnych i teleinformatycznych prac badawczych i wdrożeniowych w Polsce i na świecie, ”Komitet elektroniki i telekomunikacji polskiej akademii nauk”
Autor: Natalia Łabuzek, Gabriela Ocieczek, Mariusz Liszka
 |
Treść tego artykułu została oparta na aktach prawnych. Zwróć uwagę, że niektóre akty prawne mogły ulec zmianie od czasu publikacji tego tekstu. |
