Karta magnetyczna

Karta magnetyczna
Polecane artykuły
Wirtualna karta kredytowa Forma płatności Instrument płatniczy Przelew Przelew bankowy Karta bankowa Karta kredytowa Płatność Chargeback

Karta magnetyczna – karta, w której nośnikiem danych jest pasek magnetyczny.

TL;DR

Karta magnetyczna to karta, w której dane są zapisane na pasku magnetycznym. Służy do identyfikacji i płatności. Ze względu na niskie zabezpieczenia, karty magnetyczne są coraz częściej zastępowane przez karty z chipem. Karty płatnicze powstały w 1894 roku i znacząco wpłynęły na rozwój płatności bezgotówkowych. Posiadacze kart mają prawa i obowiązki, m.in. do rozliczania operacji i ochrony danych osobowych.

Właściwości karty magnetycznej

Karta magnetyczna wyposażona jest w specjalny pasek magnetyczny, który jest najważniejszym nośnikiem informacji. To właśnie on posiada w sobie zapis zawierający wszystkie dane, które identyfikują właściciela karty. Dzięki magnetycznemu paskowi możliwe jest zapisywanie jak i odczytywanie informacji na karcie, za pomocą specjalnego czytnika kart magnetycznych. Aby posiadacz karty mógł zostać prawidłowo zidentyfikowany, jest zmuszony wprowadzić ustalony wcześniej kod PIN, który natychmiastowo zostaje porównany z danymi z karty i jeśli wszystko się zgadza, transakcja zostaje autoryzowana. Wymiary takiej karty to 55mm x 86mm x 0,6mm.

Wszystkie operacje dokonywane za pomocą kart magnetycznych dokonują się online. W przypadku karty płatniczej oznacza to, że kwota transakcji automatycznie jest odejmowana od środków zgromadzonych na koncie bankowym. W obecnych czasach w wielu bankach dokonuje się wymian kart magnetycznych na karty z chipem.

Ze względu na sposób w jaki kart magnetycznych się używa tj. przesuwanie po odpowiednim czytniku, mogą one po jakimś czasie ulec mechanicznemu zniszczeniu i przestać działać. Wówczas muszą zostać wymienione na nowe, które otrzymają na swoim pasku magnetycznym identyczne informacje, jak były w pierwowzorze.

Przez ich niski poziom zabezpieczenia, karty te bardzo często były poddawane próbom podrabiania. Gdy stało się to już nagminne, banki poszukiwały nowych rozwiązań w celu wykluczenia fałszowania danych. Ich zastępcą stały się karty z zabezpieczającym chipem.

Karta płatnicza

W 1894r. w Stanach Zjednoczonych po raz pierwszy ukazały się karty płatnicze. Nie służyły jednak do tego samego co obecnie. Ich zadaniem była identyfikacja klientów, którym dane zakłady handlowe udzielały krótkoterminowych kredytów na bezgotówkowy zakup dóbr i usług w wyznaczonych punktach sprzedaży.

Karty magnetyczne najpopularniejsze były pod postacią kart płatniczych. Szybko jednak zastąpiono je innymi, bezpieczniejszymi rozwiązaniami. Wpłynęła ona bardzo pozytywnie na obrót bezgotówkowy pieniądza a co za tym idzie, wzrost gospodarczy. Możliwość płacenia taką kartą pojawiała się dopiero po przekroczeniu wyznaczonej przez dany bank lub sklep kwoty. Spowodowane to było wysoką w stosunku do pozostałych krajów Unii Europejskiej opłatą interchange. Obecnie została ona obniżona i w większości miejsc nie obowiązują już takie limity.

Zgodnie z Ustawą o elektronicznych instrumentach płatniczych, pieniądz bezgotówkowy to taki, który jest zapisany w formie elektronicznej, w tym magnetycznie.

Prawa i obowiązki właściciela karty

"15a) karta płatnicza – kartę uprawniającą do wypłaty gotówki lub umożliwiającą złożenie zlecenia płatniczego za pośrednictwem akceptanta lub agenta rozliczeniowego, akceptowaną przez akceptanta w celu otrzymania przez niego należnych mu środków, w tym kartę płatniczą w rozumieniu art. 2 pkt 15 rozporządzenia (UE) 2015/751”

"11) posiadacz – osobę fizyczną, osobę prawną lub inny podmiot, który zawarł umowę o wydanie pieniądza elektronicznego z wydawcą pieniądza elektronicznego”

"12) użytkownik karty płatniczej – osobę fizyczną upoważnioną przez posiadacza do dokonywania w imieniu i na rzecz posiadacza operacji określonych w umowie, której dane identyfikacyjne są umieszczone na karcie płatniczej”

Podpisując umowę o karcie płatniczej osoba która kartę wydaje, zobowiązana jest wobec jej nowego właściciela do rozliczania wszystkich operacji przez nią dokonanych za pomocą karty płatniczej. Posiadacz zobowiązuje się do opłacania kwot za poszczególne operacje razem z ustalonymi, należnymi wydawcy opłatami oraz prowizjami, lub do zapłacenia swoich długów na rachunek, który wydawca wskaże.

Osoba posiadająca kartę płatniczą, ma prawo odstąpić od umowy o kartę płatniczą do 14 dni od momentu odebrania pierwszej karty, pod warunkiem że nie dokonała nią żadnej operacji. Wówczas wydawca musi zwrócić posiadaczowi koszt, który tamten poniósł, ale jeśli w umowie są takie wymienione, może też obarczyć posiadacza kosztami, które pojawiły się przy wydawaniu karty płatniczej.

Posiadacz karty płatniczej oraz jej użytkownik musi być przygotowany na to, że podczas dokonywania zapłaty za pomocą karty, akceptant może poprosić go o dokument potwierdzający jego tożsamość, który zobowiązany jest wówczas pokazać.

Osoba może używać karty płatniczej tylko wtedy, jeśli są na niej umieszczone jej dane identyfikacyjne.

Bibliografia

• Folwarski M. (2016). Czynniki wpływające na rozwój sieci bankomatów w krajach Europy Środkowej, Prace Naukowe Uniwersytety Ekonomicznego we Wrocławiu, Wrocław
• Grzelczak M. (2017). Wpływ transakcji bezgotówkowych z udziałem kart płatniczych na wzrost gospodarczy, Finanse, Rynki Finansowe, Ubezpieczenia nr 5/2017 (89), cz.1
• Kuchciński A. (2013). Rynek kart płatniczych w Polsce 4(38): 103-115, Akademia Finansów i Biznesu Vistula, Warszawa
• Polasik M. (2015). Stan i potencjał rozwoju sieci akceptacji kart płatniczych w Polsce, Acta Universitatis Nicolai Copernici, Ekonomia VLVI nr 1 (2015) 23-58, Toruń
• Ustawa o elektronicznych instrumentach płatniczych, (2002). Dz.U. 2002 Nr 169 poz. 1385
• Ustawa z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych Dz.U. 2011 nr 199 poz. 1175

Autor: Justyna Grabowska